Het is veel Utrechters vast wel eens opgevallen: het betonnen brugwachtershuisje tegenover het Ledig Erf, op de Vaartscherijnbrug. Barbier Pascal Bannink heeft tegenwoordig in dit gemeentelijk monument zijn barbershop. Eerst zat Monsieur Moustache daar in de kelder, maar anderhalf jaar geleden is de zaak naar boven verhuisd. Daar is het uitzicht een stuk leuker.

Er hangen twee zwarte vlaggen en de deur staat open. Buiten kan je de geur van scheerschuim en aftershave al ruiken. Binnen twee stappen sta je in de knusse ronde kamer. De grote oude kappersstoel die in het midden staat trekt meteen de aandacht, maar dat geldt ook voor de houten meubels, bruine leren bank en de tientallen zwart-witfoto’s aan de muur. Om over alle mooie oude kappersscharen, scheermessen en -kwasten nog maar te zwijgen. “Ik ben een vintage-nerd”, zegt Pascal. “Zo ziet het er bij mij thuis ook uit.”

Pascal groeide op in de Achterhoek en bracht zijn studententijd door in Utrecht. Zijn carrière als barbier begon in 2012 in Rotterdam: als leerling bij Schorem. Daarna werkte hij bij Barber in Amsterdam en vervolgens weer in Rotterdam bij de barbershop in Hotel New York. Hij wilde graag een eigen zaak beginnen, maar wist niet goed waar. Hij besloot in 2016 om terug te keren naar Utrecht en dat bleek een goede keuze.

Tekst gaat verder onder afbeelding

Pascal vertelt terwijl hij comfortabel in de grote kappersstoel zit. “Sinds ik naar boven ben verhuisd, gluren mensen door de ramen, maken foto’s en vragen of ik de brug even open wil doen”, hij lacht en zegt daarna op een serieuzere toon: “Maar je moet natuurlijk ook wel gewoon een goede zaak hebben. Anders komt iemand maar één keer.”

Geknipt en geschoren

“De inrichting begon eigenlijk met dit meubeltje”, hij wijst vanaf de stoel naar het donkerbruine houten kastje links van hem. Er staan allerlei haarproducten op. “Het komt uit de slaapkamer van een oud Amsterdams dametje. Haar bed en kast staan in mijn slaapkamer. Vintage barbermeubels zijn bijna niet te vinden. En als je ze vindt, betaal je de hoofdprijs. Ik heb hier niet heel veel ruimte en moest dus wat kleinere meubels hebben. Een vriendin bracht me op het idee om te zoeken naar een oude make-uptafel. Die staat hier ook.”

Tekst gaat verder onder afbeelding

De vele fotolijsten zijn van hetzelfde donkerbruine hout. “Ze passen er perfect bij. Het blijken Belgische lijsten te zijn. Op Marktplaats vond ik ze niet, maar op een Facebook-pagina voor vintageverzamelaars uit België wel. Niemand wil ze daar hebben blijkbaar. Dus ik kreeg voor bijna niets dozen vol van die lijsten opgestuurd.” In de lijsten zitten uitsluitend zwart-witfoto’s met daarop – uiteraard – mannen met snorren en baarden. Zo hangen er Australische gedetineerden tussen van lang geleden, maar ook zijn vader en hijzelf.

Op de foto’s aan de muur is te zien dat Pascal vroeger een krulsnor had. Zo eentje met van die dunne, strak omhoog gekrulde puntjes. Die zijn er inmiddels af, maar een snor en baard heeft hij nog steeds. Keurig geknipt en geschoren, hoe kan het ook anders. Hetzelfde geldt voor zijn kapsel. Aan zijn vingers draagt hij grote goudkleurige ringen, vintage biker ringen zegt hij, en door zijn blousje met korte mouwen kan je zijn tatoeages goed zien. Zijn barberschort heeft hij nu niet om, maar het is duidelijk dat Pascal qua uiterlijk past bij zijn beroep.

Klassiekers

Barbier is officieel geen erkend beroep en dat vindt Pascal jammer. “Twee jaar geleden zag je overal barbershops openen. Daardoor zijn er veel kappers bijgekomen die zich barbier noemen, maar niet via die traditie werken. Het ziet er dan misschien uit als een barbershop, maar dat is het dan niet. Dan ben je gewoon een kapsalon. Bij mij komt het vrij nauw. Ik ben niet trendgevoelig en dat geldt ook voor kapsels. Van die crop kapsels met harde lijnen erin geschoren doe ik bijvoorbeeld niet. Dan kan je beter naar een andere kapper gaan. Die doen dat veel beter en mooier. En ik knip ook geen lang haar.”

Tekst gaat verder onder afbeelding

Wat hij wel doet? “Tijdloze coupes, volgens het oude herenknipvak. Ik ben meer van de traditionele kapsels: de klassiekers. Wat ik doe, is opscheren, bedekt opknippen of razor fades. Dat zijn de wat hoger opgeschoren kapsels.” Van lang naar kort haar is natuurlijk een ander verhaal. Enthousiast laat hij de voor- en-na-foto’s zien van een klant die van lang blond haar naar dezelfde korte coupe als Pascal ging. “Hij is professioneel breakdancer en werd gek van al dat haar in zijn gezicht als hij op z’n kop hing. De afspraak was de dag voor zijn verjaardagsfeestje. Zijn familie en vrienden waren vast verrast.”

Pascal ziet allerlei stijlen voorbijkomen. “Ik heb klanten met grote krulsnorren, lange baarden, stoppelbaard en pornosnor, gewoon een getrimd baardje, klanten die hun kop kaal geschoren willen hebben of een keer een scheerbeurt cadeau willen doen. Met koude en warme handdoeken en een mes over je gezicht. Dat is een hele beleving.”

Tekst Bo Steehouwer