Het nieuwsbericht over de fotograaf die tijdens Utrecht Drijft in het water geduwd werd maakte de nodige reacties los. DUIC vroeg dinsdagochtend ook een reactie van de politie op het voorval en donderdagmiddag stuurden ze die.
Een professionele fotograaf werd afgelopen zaterdag tijden Utrecht Drijft in het water geduwd, hij had voor zo’n 15.000 euro aan apparatuur bij zich. De man die duwde, een bezoeker van het festival, zou dit hebben gedaan omdat hij niet blij was met de fotograaf. De gealarmeerde politie zou hebben geadviseerd om het onderling met de verzekering te regelen. De fotograaf was verbouwereerd en droop na een korte discussie, zonder aangifte af. De vraag die bij onze lezers speelde was of de agenten niet direct aangifte hadden moeten opnemen en de duwer moeten arresteren? Het verhaal van de politie.
Is het gebruikelijk dat de politie adviseert om geen aangifte te doen?
“Natuurlijk staat het iedereen vrij om aangifte te doen bij een strafbaar feit. Als je iets strafbaars overkomt, dan heb je altijd het recht om aangifte te doen. Als je aangifte doet, vraag je de politie om onderzoek te doen naar dat strafbare feit. Echter, soms kan het zo zijn dat er situaties ontstaan waarbij een bemiddelend gesprek succesvoller is dan strafvervolging. Dan kan het inderdaad voorkomen dat wij een ander advies geven dan aangifte doen.”
Waarom is er in dit geval geadviseerd om geen aangifte te doen?
“Aan het incident ging een conflict vooraf, waarbij de fotograaf ongewenste foto’s maakte. Er werd meerdere malen verzocht hiermee te stoppen, maar hier gaf de fotograaf geen gehoor aan. Hierop is hij in het water geduwd.” (red. fotograaf geeft aan dat de man niet van tevoren heeft aangegeven niet op de foto te willen.)
“Na goed gesproken te hebben met beide partijen zijn we tot de oplossing gekomen om via de verzekering de schade proberen te verhalen. Mocht dat allemaal niet lukken, hebben we afgesproken om alsnog over te gaan op aangifte. De fotograaf heeft het e-mailadres van één van de agenten gekregen, zodat, indien nodig, de politie nog kan assisteren bij de afhandeling.
De inschatting was dat de kans dat de man zijn schade vergoed krijgt via de verzekering groter is dan via de strafrechtelijke weg. Omdat er geen getuigen waren die ons iets konden vertellen over de duw in het water, is het het woord van de aangever tegen dat van de verdachte. Alle betrokkenen waren op dat moment tevreden met deze oplossing. De betrokken agenten hebben dit meerdere keren gevraagd.”
Is de persoon die heeft geduwd verwijderd van het festivalterrein?
“De persoon in kwestie was volledig meewerkend en na een goed gesprek met beide partijen, hebben wij de fotograaf een lift gegeven naar het station. Hierna is de rust op het festivalterrein wedergekeerd. Er was geen reden om hem weg te sturen.”
Gekoppelde berichten
Fotograaf met duizenden euro’s aan apparatuur tijdens Utrecht Drijft in water geduwd
Fotograaf Niels Wenstedt is afgelopen zaterdag tijdens het evenement Utrecht Drijft met al zijn apparatuur…
14 Reacties
ReagerenEigen ervaring leert helaas dat je wel degelijk wordt afgeraden aangifte te doen, als de agent de inschatting maakt dat er geen capaciteit voor is om het op te volgen. Want dan kost het alleen maar tijd, voor zowel de agent als de aangever.
Op zich een begrijpelijk punt, maar wel een probleem.
Via de verzekering verhalen?!?!
Serieus, denk die agent dat de verzekering van de duwer gaat uitbetalen aangezien hun client OPZETTELIJK een fotograaf met apparatuur en al in het water gooit…?
Goed om de hele context te lezen. Maakt het allemaal wat genuanceerder. Toch had die duwende man van mij, net als de fotograaf, even thuis mogen afkoelen.
Beetje off topic, maar ben wel benieuwd hoe de privacy wet (AVG) hier van toepassing is. Bij mijn weten mag een professionele fotograaf niet meer zomaar foto’s publiceren waar personen herkenbaar op staan zonder toestemming van die personen. Dat geldt in de publieke ruimte, maar dat geldt ook op een festival. Het feit dat deze fotograaf door de organisatie was uitgenodigd verandert daar niets aan. Is het mogelijk dat de organisatie die toestemming voor alle bezoekers al via de algemene voorwaarden heeft geregeld? Weet iemand dat?
Ongeacht het antwoord geeft dat die duwer overigens geen enkel recht om die fotograaf het water in te duwen, laat dat helder zijn. En zoals Sjaak al zei, omdat hier opzet in het spel is kun je de schade volgens mij op geen enkele verzekering verhalen.
De AVG vormt geen beletsel om foto’s te maken op de openbare weg, wel vereist het eenbelangenafweging om die foto’s te mogen publiceren.
De fotograaf heeft toestemming daar te fotograferen. Een betalende bezoeker die niet op de foto wil moet A: zich niet begeven op een evenement of in een omgeving waar juist wel foto’s worden gemaakt. B: zich niet richten tot de fotograaf die toestemming heeft, maar tot degene die toestemming heeft verleend. Waarschijnlijk wijst de organisatie hem dan weer naar A, omdat de foto’s prima promotiemateriaal zijn.
Van openbare ruimte kunnen we hier niet echt meer spreken, omdat het een betaald evenement betrof. Als we het wel als openbare ruimte zien, dan mag je daar in Nederland, net als in veel andere vrije landen, fotograferen. Toestemming is niet nodig. Fotografie is geen misdaad of overtreding van een verkeersregel.
Inderdaad moet je voor publicatie toestemming hebben van herkenbaar en duidelijk afgebeelde personen, dus niet de toevallige passant ergens in de achtergrond, tenzij er andere zwaarder wegende belangen zijn, zoals bijvoorbeeld een bepaalde nieuwswaarde of artistieke waarde of wat voor belang om publicatie te rechtvaardigen dan ook.
Meestal moet degene die bezwaar maakt ook het belang aan kunnen tonen, omdat het anders erg moeilijk wordt om een afweging te maken. Een geheim agent die door publicatie in de problemen kan komen heeft een vrij zwaarwegend belang. Voor de rest is het moeilijker om positieve redenen voor bezwaar te vinden dan negatieve. Dus iemand die zich ziek heeft gemeld en niet wil dat zijn baas hem in de krant ziet. Een crimineel die wordt gezocht. Iemand met een gebiedsverbod. Iemand die met zijn maîtresse naar Utrecht Drijft gaat. Iemand die had beloofd hier zeker nooit van zijn leven aan mee te zullen doen. Maar ja, wat gaat een rechter daarvan vinden?
Tuurlijk. Er vindt een ruzie plaats, er worden opzettelijk spullen de vernieling in geholpen, en het advies van oom agent is om het op het bordje van de verzekeraar te leggen. Dan ben je wel een ongelooflijke gehaktbal zeg.
“De inschatting was dat de kans dat de man zijn schade vergoed krijgt via de verzekering groter is dan via de strafrechtelijke weg.”
Dieptriest, de kans dat je straffeloos wegkomt met het vernielen van vijftienduizend euro aan apparatuur is dus 100%.
Ik heb de laatste 10 jaar ongeveer 4 keer geprobeerd om aangifte te doen. Eenmaal van een gestolen pinpas, schade 4000 Euro. De camerabeelden van de vier geldopnames toonden de persoon die mijn pas gestolen had, op die vier momenten bij vier verschillende automaten. Oordeel politie: “Helaas kunnen we hier niets mee doen, we hebben onvoldoende bewijs”.
Driemaal heb ik gebeld naar de politie, met een melding van overlast (in 10 jaar!). Nooit is er politie gekomen. Altijd is de standaard boodschap: ‘Het is helaas heel erg druk. We verwachten niet dat we er aan toe komen om langs te gaan”.
Dit is structureel en symptomatisch gedrag bij de politie in Utrecht. Onderbezetting is èèn ding, maar dit totale gebrek aan motivatie is echt stuitend.
Dienstbaar en waakzaam? Laat me niet lachen…
Mijn ervaring over de afgelopen 30-40 jaar in Utrecht is dat aangifte doen geen enkele zin heeft. Als men überhaupt al overgaat tot het registreren van een aangifte. Het verhaal van Isabelle is zeer herkenbaar.
Helaas is het advies van de politie in Utrecht bijna altijd om geen aangifte te doen. Ik heb dit advies al 6x te horen gekregen voor verschillende incidenten, waarbij de ergste mishandeling was.
Als de politie zegt dat dit slechts incidenteel gebeurd dan jokt men met een zeer lange neus van pinokkio. Lijkt me dat iedereen die te horen heeft gekregen geen aangifte te doen massaal met zijn verhaal komt en dat de landelijke media en dat met name de serieuze nieuwsprogramma’s, net zoals de serieuze bladen, dit tot de bodem gaan uitzoeken.
Kijk, het zit zo. CBS produceert in opdracht van onze overheid, die daar dus belang bij heeft, statistieken over de criminaliteit. Die worden geproduceerd op basis van het aantal aangiftes. Het doen van aangifte wordt al jarenlang bemoeilijkt Dat is mijn stellige overtuiging. Zelfs als het gaat om behoorlijk zware misdrijven. Deze statistiek geven al jaren een dalend beeld te zien, met andere woorden de criminaliteit neemt af. Als ik om mij heen kijk en af en toe een krantje lees, dan heb ik een heel ander beeld over de criminaliteit in ons land. het in het water duwen van een burger kan worden uitgelegd als (poging tot) mishandeling of erger. Aangifte doen is dan niet meer dan normaal.
Om even wat tegengeluid te geven: Ik werd twee jaar geleden wel aangespoord om aangifte te doen van een autoruit die werd ingegooid door voorbij fietsende jongeren die verder onherkenbaar waren op de camerabeelden.
De pakkans was praktisch 0%. De door de politie opgegeven reden om alsnog aangifte te doen was om meer inzicht te krijgen in de criminaliteit, zodat ze dat mee kunnen nemen in hun afwegingen met betrekking tot de inzet van agenten. In dit geval was de aangifte o.a. relevant voor de routes van patrouillewagens.
ik doe alleen aangifte als de verzekering daar om vraagt verder los ik zelf bepaalde zaken wel op .
in discussie gaan met agenten vind ik verspilde tijd.
Hoe je het ook wendt of keert: de meest belabberde actie is die van de vent die die fotograaf met spul en al in het water duwde. BdV (17/8) heeft volkomen gelijk dat degene die niet gefotografeerd wilde worden, naar de organisatie had moeten stappen, los van het feit dat het bespottelijk is niet gefotografeerd te willen worden tijdens een evenement waarvan men weet dat het fotogeniek is. Het is symptoom nr. zoveel van de tijdens massa-events bejubelde trend van niet praten, geen geduld, begrip en respect opbrengen, of een plekje opschuiven, maar beuken.