Ieder raadslid heeft boter op zijn hoofd door hier mee in te stemmen, en de SP is de grootste miskleun in de raad.
Paulus Jansen is dus toch een salon socialist blijkt maar weer eens.

Wordt hier zo verdrietig en stil van …. gelukkig heeft Kensington wel een prijs gewonnen …..

Het is niet uit te sluiten, dat de gemeenteraadsleden tijdens het komende vragenuur vragen zullen stellen; a.s. donderdagmiddag 25 januari 2017 om 17.00.

Dit is eerst allemaal mogelijk als de verhuurders (lees: toegelaten instellingen, sociale huisvesters) buiten de huurders om zaken probeert te regelen; als zij wetten en regels blijven negeren en hun eigen regels blijven maken; als zij de directe huurders niet attent maken op het kunnen indienen van een zienswijze, een wettelijk recht van de sociale huurders; als er steeds “over-huurders-zonder-huurders” wordt gesproken, terwijl de Overlegwet en de Woningwet glashelder zijn; de huurdersorganisaties, die geen huurdersorganisaties in de zin van de Overlegwet zijn, hebben nimmer het mandaat om zaken ‘af te handelen’ die voor iedere huurder heel belangrijk kan zijn.
Net als bij het aanpassen van servicekosten, waarin meer dan 70% van de individuele huurders akkoord moeten zijn, is het heel logisch dat de gemeente eenzelfde instemming EIST van iedere huurdersorganisatie die namens die huurders meent te mogen spreken; zeker als het om de ‘verkoop’ gaat.

Prestatieafspraken buiten de directe huurders om maken is iets dat de wetgever nimmer heeft beoogd, maar het is wel iets dat al meerdere keren heeft plaatsgevonden. Zo lees je nergens in alle prestatieafspraken-versies iets over ‘verkoop’, terwijl een van de toegelaten instellingen zeer recent zo’n 728 sociale corporatiewoningen gewoon aan een niet-toegelaten instelling heeft ‘verkocht’; de zittende huurders moesten geloven dat hun eigen huurdersorganisatie een positief advies had gegeven, terwijl dit pertinent niet waar bleek te zijn.

Verder: hoe zie het met “een verklaring van de beoogde verkrijger dat hij [de koper] zich als een sociale verhuurder zal gedragen” (art.25 lid 3 sub b Btiv) & welke informatie is ter beoordeling aan de minister voorgelegd daar het om de verkoop van corporatiewoningen gaat. Weten partijen dat als het niet aan de minister is voorgelegd dat ieder ‘“besluit (…) dat wordt genomen of uitgevoerd zonder dat Onze Minister het heeft goedgekeurd,” niet is.’ (art.27 Woningwet).

Steeds refereren na oude afspraken is mijn inziens onjuist. Zeker sinds de invoering van de nieuwe wetgeving en ministeriele regelingen. Een uitvloeisel van de parlementaire enquête woningcorporaties; de vrijheden voor zowel toegelaten instellingen als gemeenten zijn sindsdien beperkt, de huurders hebben meer inspraak gekregen.
De nieuwe wetgeving staan bepaalde afspraken tussen corporaties en gemeenten niet meer toe. Iets dat in sommige gevallen dan ook zondermeer gevolgen heeft voor oude afspraken.

Heel opmerkelijk dat in het andere verkoopdossier “152 monumentale panden in Utrecht en Amersfoort in één keer verkocht”; de kwestie van Mitros-onderhoud is een farce, lees de raads- en commissieverslagen hier maar eens op na. Wel opmerkelijk is het, dat hetzelfde notariskantoor bij beide dossiers betrokken is. Dit maakt een herhaling mogelijk daar iedere notaris steeds een beroep zal doen op zijn of haar beroepsgeheim.

Dit deed bij mij een déjà vu gevoel ontstaan rond een eerder enorm financieel debacle, dat de gemeente Amersfoort eerder al rond de eeuwwisseling is overkomen; de voormalige gemeentelijke stadscamping Bokkenduinen. Benadeling van de gemeente voor vele miljoenen; eerst mogelijk dankzij meer dan bedenkelijke handelswijze door het bewuste notariskantoor; beide notarissen zijn tuchtrechtelijk veroordeeld; een van de notarissen is kort hierna als notaris op 33 jarige leeftijd gestopt om hierna voor korte tijd aan de universiteit het vak notariële ethiek te gaan doceren.