Zodra de zomer aanbreekt, schakelen veel mensen een tandje terug. Maar voor sommige beroepen begint dan juist het hoogseizoen. In de nieuwe rubriek ‘Zwoegen in de zomer’ geven Utrechters die juist éxtra druk zijn in deze periode een inkijkje in hun zomer.

Zodra de zon zich laat zien, wordt het druk op het Utrechtse water met waterfietsers, suppers, kanoërs én rondvaartboten. Voor Rokus van Os (23), schipper Utrecht Canal Cruises, betekent deze periode hoogseizoen. Hij vaart sinds 2024 wekelijks over de Utrechtse grachten. “Ik was op zoek naar een leuk bijbaantje. Het liefst wilde ik iets buiten en wat bij me past. Ik ga vaak zeilen en ga daarom in het weekend vaak naar Friesland. Via via ben ik hier terechtgekomen.” 

Waar hij eerst vooral geboekt werd voor verjaardagen en bedrijfsuitjes, vaart hij sinds april vier dagen per week voor Utrecht Canal Cruises – een nieuw initiatief dat zich richt op toeristen. “Dat zijn rondvaarten met maximaal 22 mensen, waarbij ik als gids informatie vertel over mooie plekjes in de stad.” Per dag doet hij meestal twee tot drie rondvaarten van anderhalf uur, met een korte pauze ertussen. 

De tekst loopt door onder de foto.

Favoriete plek

Rokus begint zijn werkdag rond 09.45 uur om de boot schoon te maken en klaar te leggen. Dan vaart hij rond 10.30 uur naar de Viebrug, ter hoogte van stadskasteel Oudaen, waar hij om 11.00 uur met de eerste groep toeristen vertrekt. Een rondvaart duurt anderhalf uur. “We doen een heel rondje Oudegracht en varen terug over de Singel. Mijn favoriete plek is Museum Sonneborgh. Daar staat het laatste overgebleven stukje van de oude stadsmuur, met een sterrenwacht erbovenop. Op de hoek zit een blauwe tegel met een zon erop en een Latijnse tekst, die zo’n vijfhonderd jaar oud is.”

Historicus

Rokus is naast zijn werk als schipper ook historicus. “Daar komt mijn interesse vandaan. Toen ik in 2023 vanuit Hilversum naar Utrecht verhuisde, heb ik heel veel documentaires gekeken over de geschiedenis van de stad. Daarvoor wist ik weinig over Utrecht, maar nu vind ik het misschien wel de mooiste stad van Nederland.” Die waardering hoort hij ook van gasten op de boot. “Mensen die hier al hun hele leven wonen, zeggen dat ze Utrecht nog nooit zó hebben gezien. Op de boot kijk je anders. Je ziet ineens de gevels, de werfkelders, de details.”

“Afgelopen jaar had ik een tussenjaar en daardoor extra veel tijd om te werken. Na de zomer zal dat minder worden, want dan begin ik aan een master Geschiedenis van politiek en maatschappij aan de Universiteit Utrecht.”

De tekst loopt door onder de foto.

Dronken toeristen

Hoewel hij het varen zelf soms wel eentonig vindt – “het is altijd dezelfde route” – haalt hij zijn plezier vooral uit het contact aan boord. “De boot zit soms helemaal vol, soms heb je maar twee mensen. Zelf vind ik kleinere groepen fijner. Het is rustiger én je kunt makkelijker een gesprek aanknopen. Dan ontstaat er echt contact.” De meeste gasten komen uit het buitenland: Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, Engeland. “Ze zijn altijd heel enthousiast en sociaal. Daar krijg je energie van. Het is verder zelfstandig werk, want je maakt zelf de boot klaar en doet de tour alleen.”

Dat is in de drukke zomer af en toe een uitdaging. “Soms heb je groepen die heel dronken worden. Dan gooien ze peuken in het water, maken ze rommel of wordt er geschreeuwd naar mensen aan de kant. Iemand heeft zelfs een keer overgegeven aan boord. Er zijn duidelijke regels: als we ons onveilig voelen, kunnen we de tocht annuleren. Tot nu toe is dat gelukkig niet nodig geweest.”

De tekst loopt door onder de foto.

Buitenlucht

Wat Rokus vooral waardeert aan zijn werk, is de buitenlucht. “Ik word hier echt superbruin van”, zegt hij lachend. “Maar ik merk ook echt dat het gezond voor me is. Je bent in beweging, je bent buiten, je krijgt zonlicht en frisse lucht. Als ik thuiskom, voel ik me niet moe. Het is een stuk beter uit te houden dan van 9 tot 5 op kantoor.”

In de winter is het op het water een stuk rustiger. “Dat vaart makkelijker, maar de zomer is levendiger. Als bedrijfsvaart hebben wij officieel wel voorrang, maar dat weet niemand”, lacht hij. “Iedereen zit langs de gracht, op een terrasje, of springt in het water. Op zo’n boot heb je dan veel bekijks. Mensen op de boot hebben dan altijd een koninklijk gevoel.”