Club Lunch
Wie gaat lunchen verwacht in een lunchroom minimaal een omelet, een broodje kroket en een Club Sandwich op de kaart aan te treffen. En juist de Club Sandwich (CS voor kenners) is vaak de weerspiegeling van de creativiteit van de kok. De CS wordt daarom wel beschouwd als het ultieme onderscheidende element in de vergelijking tussen restaurants met een fatsoenlijke lunchkaart.
DUIC stuurt elke week een culinaire verslaggever op pad die op zoek gaat naar de beste Club Sandwich in Utrecht. Niet alleen de CS wordt beoordeeld, maar ook de omgeving waarin deze gegeten wordt. Drankjes die erbij gedronken worden zijn een koffie verkeerd, Cola Light en een (liefst verse) jus.
Historie
De originele CS werd voor het eerst geserveerd in 1894 in het Saratago Club House in New York. Deze moeder aller Club Sandwiches bestond uit 3 lagen getoaste witte boterhammen, met daartussen: kalkoenfilet, bacon, (gekookt) ei, sla en tomaat. Naast de CS lag er friet op het bord.
Deze week: Sector 3, Twijnstraat 9
- Omgeving: de Twijnstraat is een ondernemende straat in Utrecht. Sector 3 zit er alweer een tijd en is makkelijk te bereiken. Parkeren is, zoals bekend in Utrecht, een probleem. Per fiets en openbaar vervoer is het geen probleem (busje 2 vanaf Centraal, uitstappen bij Ledig Erf).
- Atmosfeer: er is geen muziek. Als je binnenloopt, kom je eerst langs een counter waar je verschillende mooie producten kunt kopen zoals zelfgebakken brood en diverse zoetigheden. Als je verder loopt kom je in een vol lunch café waar een medewerker je snel aan een tafel helpt.
- Bediening: het meisje dat ons zo goed aan een tafel heeft geholpen, is ons kwijt wanneer we ergens anders zijn gaan zitten. Daarom moeten we 2 maal bestellen: 2 koffie verkeerd, 2 verse jus, 2 cola light en 3 club lunches, voor 2 personen. Verder is de bediening erg vriendelijk en aanwezig.
- Publiek: er zitten veel jonge mensen (19-23) met ouders in dit etablissement. Ook een ouder stel is aanwezig, waarschijnlijk wachtend op hun studerende kind.
- Toiletten: keurig netjes, je gaat daarvoor een trap af en dan pas blijkt dat ook de werfkelder beschikbaar is voor feesten en partijen of het nuttigen van een CS.
- Drankjes: de koffie verkeerd is warm en komt in een grote mok, de jus is vers, de cola light komt in een flesje, maar in een erg warm glas zonder ijs.
- Opvallend: de CS is te bestellen in 3 varianten en er zijn geen kranten.
De Club Sandwich
De CS’s die Sector 3 serveert vallen tegen. De keuze uit maar liefst 3 soorten brood wekt verwachtingen die niet worden waar gemaakt. De serveerster laat van te voren weten dat het zuurdesem brood een kleine CS zou opleveren. Dit klopt, de witte en bruine boterhammen leveren overigens een niet veel groter portie op, maar dat ter zijde. Chef, waar is het ei? Dit ontbreekt namelijk totaal. Tot onze verbijstering blijkt dat niet alleen het ei maar ook de frieten ontbreken… deze zijn vervangen door biologische chips.
Kortom: dit is niet wat ik wil. Het bedrag (7,95 euro) kan nog worden gebillijkt vanwege de atmosfeer en het zelf gebakken brood, maar het zuurtje blijft wel hangen bij desem zaak.
Beoordeling
6 Reacties
ReagerenIk ben wel benieuwd of er ook echt goede CS’jes te verkrijgen zijn in Utrecht?
Ja hoewel afwijken de standaard CS mag wel toch? Ei, is geen must lijkt me.
Ik eet heel vaak een Club Sandwich (vooral in de VS eigenlijk), maar ik ben er nog nooit een tegengekomen waar ei op zit.
Even zoeken op Wikipedia laat ook zien dat het ei zeker geen standaard ingredient van een Club Sandwich is. De zware kritiek vind ik dus zeker niet terecht.
Ook frieten zijn zeker geen must als bijgerecht bij een club sandwich. ook in Amerika wordt ie vaak geserveerd met chips. Kortom: je twee grootste punten van kritiek snijden geen hout. Jammer, een beetje een valse start van wat verder wel een leuke zoektocht zou kunnen worden. Ik ben benieuwd!
Beste heren Hans en Jeroen,
Gelieve nog iets scherper onderzoek te doen en te googlen alvorens met deze bikkelharde kritiek te komen. We hebben het hier over de moeder aller Club Sandwiches van de Saratoga Club House in New York.
Ook schrijft Culinair specialist Johannes van Dam het volgende over de CS:
“De Sandwich-der-Sandwichen is opgebouwd uit: de onderste beboterde geroosterde boterham, belegd een blaadje sla, met daarop wat licht gerookte kipfilet met wat mayonaise, daarop de 2e beboterde boterham met knapperig gebakken bacon-slierten in een julienne van kropsla en tomaat, dan de 3e beboterde boterham met daarop een in twee helften gesneden hardgekookt ei op een julienne van kropsla, tomaat en komkommer, rijkelijk overgoten met mayonaise, met eventueel nog een plakje ham daaroverheen en daarop de laatste boterham. Daarna wordt de sandwich diagonaal verticaal doorgesneden. Vaak eenmaal, maar vanwege de hapbaarheid ook wel tweemaal; zodat er vier boterham-parten op het bord liggen. De boterham-parten worden meestal doorstoken met prikkers, om het geheel bij het serveren niet te laten omvallen. Als de prikkers niet voorzien zijn van gekleurde franje, kan het voorkomen, dat de eter een vergeten exemplaar per ongeluk bij de eerste hap in zijn gehemelte krijgt.”
Verder beschouwt hij de waarachtig opgebouwde Club-Sandwich als test voor de kwaliteit van een restaurant. Er worden namelijk ook nare, goedkope varianten geserveerd onder de naam Club-Sandwich, om de kosten te drukken.
Lees: bijvoorbeeld zonder ei of friet.
Dag heer Joris,
Beetje op je … getrapt. Ben je soms zelf de redacteur die deze stukjes schrijft?
Als we het dan toch over het Saratoga Hotel in de staat New York hebben. Men vermoedt dat daar de bakermat van de CS.ligt. In de VS zijn de meningen verdeeld. Zoals zoveel oude recepten (de CS dateert uit het eind van de 19e eeuw) is dit ontstaan om leftovers weg te werken.
George Crum, kok van het Saratoga in 1853 heeft destijds de chips uitgevonden en zichzelf en de hele wereld verbaasd. Chips is een authentiekere versie bij de CS dan frites. Dat is een nieuwere uitvinding.
Iedere diner en restaurant in de VS heeft zijn eigen versie van de CS.
Het recept dat ik ooit van Larry Forgione, kok van een gerenommeerd restaurant in NY kreeg, was zonder frites en zonder ei.
Als onze twee heren vinden dat de kritiek van de redacteur niet gegrond is, hebben ze gewoon gelijk. Het gaat zoals bij ieder gerecht om de goede producten.
Was ie verder lekker. Was het brood goed.
Een foto van een flesje cola, kopje koffie, rekening en onduidelijk exterieur van de plek is niet interessant.
Verder kan Johannes van Dam mij niets schelen. Het gaat er om wat ik lekker vind en deze man is eigenlijk al uit de running.