Stadsgedicht over buslijn 4 door het Utrechts Stadsdichtersgilde | De Utrechtse Internet Courant Stadsgedicht over buslijn 4 door het Utrechts Stadsdichtersgilde | De Utrechtse Internet Courant

Stadsgedicht over buslijn 4 door het Utrechts Stadsdichtersgilde

Stadsgedicht over buslijn 4 door het Utrechts Stadsdichtersgilde
Archieffoto
Het verdwijnen van buslijn 4 in Utrecht maakt niet alleen het nodige los onder reizigers. De nieuwe dienstregeling die op 15 december ingaat heeft ook schrijver Ruben van Gogh aan het werk gezet.

Het verdwijnen van buslijn 4 in Utrecht maakt niet alleen het nodige los onder reizigers. De nieuwe dienstregeling die op 15 december ingaat heeft ook schrijver Ruben van Gogh aan het werk gezet.

Buslijn 4 rijdt momenteel door de Schaakwijk over de Prinses Irenelaan, maar zal in de nieuwe dienstregeling over de Prins Bernhardlaan rijden en verandert in buslijn 7. Dit tot ongenoegen van veel reizigers en de gemeente Utrecht.

Bewoners in Zuilen hebben bijna 900 handtekeningen opgehaald om de buslijn over de Prinses Irenelaan te behouden. Wethouder Lot van Hooijdonk heeft ook eerder aangegeven het besluit van de provincie te betreuren.

Ruben van Gogh is Gildemeester bij het Utrechts Stadsdichtersgilde. Dichters van het gilde schrijven regelmatig stadsgedichten die passen bij de Utrechtse actualiteit. Van Gogh schreef het volgende over buslijn 4.

 

BUSLIJN VIER VIA SCHAAKWIJK

(MOET BLIJVEN!)

Busroutes zijn als levenslijnen,

wie ze omlegt legt heuse levens om.

 

Wie nog weet hoe hij lopen kon, voor

het schuifelen begon, waarmee de halte

 

dag na dag wat verder leek, week

na week, jaar na jaar, vreest het gevaar

 

dat een opstaphalte eindpunt wordt.

Nog lijkt het haalbaar, maar het leven

 

is niet schaalbaar: vijfhonderd meter

verder is een onmogelijkheid voor wie

 

voet voor voet de tijd verbeidt. Je zou

wel verder wíllen, maar het wil niet meer.

 

Het leven is vol hindernissen, en dan

ook de laatste bus nog moeten missen.

Gekoppelde berichten

1 Reactie

Reageren
  1. Ed

    Voor mij was lijn 4 in de tijd dat ik in Oog in Al woonde de life-line naar de wereld. Het eindpunt was toen nog bij het Militair Hospitaal.
    Ik moet nog vaak denken aan die buschauffeur die vond dat ik mijn contrabas niet in de bus mocht vervoeren. Oplossing: gewoon wachten op de volgende bus …

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).