Utrecht groeit in razend tempo. Het stationsgebied verandert ingrijpend, er stroomt weer water in de Catharijnesingel. Stadsdelen als De Uithof en Leidsche Rijn zijn volop in ontwikkeling. In de tentoonstelling ‘Stadsgezichten. Utrecht in transitie‘ bij Het Utrechts Archief en in het gelijknamige boek laten tien fotografen in twaalf series zien hoe de stad de laatste jaren veranderde.
Lees komende dagen in DUIC over de fotografen en het verhaal achter de foto’s, opgetekend door Mireille de Putter van stichting Stedelijke Fotografie Utrecht. In deel 7 een foto van Gerco de Ruijter, die in 2012 zijn vlieger met camera op liet in het niemandsland tussen Utrecht-Stad en Leidsche Rijn.
November 2012, een uur of twee in de middag. Er staat een fijne bries uit het noordwesten. ‘Ik had de Leidsche Rijntunnel op mijn verlanglijstje staan en heb op de juiste windrichting gewacht om deze foto te kunnen maken. In eerste instantie was ik niet zo blij met het bewolkte weer, maar uiteindelijk heeft dat voor extra vervreemding gezorgd. Juist door het ontbreken van schaduwen liggen alle beeldelementen ogenschijnlijk in hetzelfde vlak en is de dieptewerking als het ware opgeheven. En dat terwijl dit wél het onderwerp van de foto is: de gelaagdheid in het gebruik van het landschap.
Volgens mij waren ze bezig de boel te verfraaien: de hardware ligt er en wordt gebruikt zoals je ziet. Ik denk dat die rijplaten links snel worden weggehaald en er een groene inrichting start. Ik kon deze plek alleen met mijn vlieger bereiken door zelf op de openbare weg te blijven. De toegang naar het tunneldek was afgezet. Ik vond het best spannend om boven een snelweg met een vlieger en een camera aan het werk te zijn. Vandaar dat ik in een wat rustiger omgeving ben begonnen en al vliegerend naar deze locatie ben gelopen.
Mijn vertrekpunt was de A2, die op dat moment een enorme overkapping kreeg, en van daaruit volgde ik de verschillende stadia van oude en nieuwe infrastructuur. Het resulteert in de serie Corridor, de doorgang van de nieuwe stad (Leidsche Rijn) naar de oude stad, opgedeeld door de A2.’ Zoals altijd zoekt De Ruijter de abstractie in ons (cultuur)landschap. Hij kijkt niet door de zoeker, maar schildert als het ware met zijn fotocamera.
geen Reacties
ReagerenEr zijn nog geen reacties geplaatst.