In deze rubriek vertellen we het verhaal achter de straatnamen in de stad. Sommige namen zijn voor iedereen bekend, andere juist helemaal niet. Voor alle namen geldt dat ze niet zomaar gekozen zijn. Maar wat is eigenlijk de herkomst van de namen? Dat zoeken we uit.

Aan de Maliebaan zijn tegenwoordig 361 huizen te vinden. Chique panden, waar mensen wonen of werken. Maar naast wonen en werken was er ten tijde van de ‘Gouden Eeuw’ ook veel ruimte voor sport, spel en gezelligheid.

Utrecht zou er in het begin van de zeventiende eeuw maar treurig bij hebben gelegen. Zeker voor de studenten van de in 1636 geopende Universiteit Utrecht was er maar weinig te beleven. Die studenten waren wel in voor wat vermaak – eigenlijk is er in dat opzicht niet veel veranderd.

Naar Leids voorbeeld legde de stad daarom in 1637 op verzoek van de studenten een maliebaan aan. Hier konden de studenten van de universiteit het maliespel spelen. Het balspel ontstond in de zestiende eeuw in Frankrijk, daar droeg het de naam mail. Bij dit spel moeten de spelers een houten bal tussen twee palen door tikken. Daarvoor hebben ze een slaghout. Het idee is, net als bij golf, dat je de bal met zo min mogelijk tikken op het eindpunt krijgt.

Statig

In Utrecht kreeg de maliebaan een statig uiterlijk. Het spel was immers voor deftige mensen en met een chique baan kon je goed indruk maken. De rechthoekige bak van 740 meter lag tussen twee wandelpaden in. De ‘doelpalen’ waren versierd met het stadswapen van Utrecht.

Naast de maliebaan plaatste de stad maar liefst 1200 lindebomen en 900 iepen. Die moesten zorgen voor het behoud van het landelijke karakter. Op de baan lagen schelpjes en op houten balken langs de maliebaan kon je de afstand aflezen.

De Franse koning Lodewijk XIV, de Zonnekoning, kwam in 1672 zelf in Utrecht bekijken hoe het Franse spelletje hier gespeeld werd. Volgens getuigen van zijn bezoek vond hij de maliebaan in Utrecht prachtig. Zo mooi zelfs, dat hij de baan het liefst had meegenomen, als het kon.