In deze rubriek vertellen we het verhaal achter de straatnamen in de stad. Sommige namen zijn voor iedereen bekend, andere juist helemaal niet. Voor alle namen geldt dat ze niet zomaar gekozen zijn. Maar wat is eigenlijk de herkomst van de namen? Dat proberen we te achterhalen.
De Potterstraat is een zeventig meter lange straat in de binnenstad van Utrecht. De straat begint aan de Oudegracht en loopt door tot aan de Neude. De straat is een verlengde van de Lange Viestraat en wordt op het einde gesplitst in de Voorstraat en de Lange Jansstraat.
In het boek ‘De Breedstraatbuurt. Een historisch-geografische analyse’ wordt de straat voor het eerst vermeld in het jaar 1404. De straat is waarschijnlijk vernoemd naar de ‘Groote en Kleine Pot’, twee huizen die vroeger in de straat stonden.
Het bekendste gebouw aan de straat is het voormalige Utrechtse Hoofdpostkantoor aan de Neude, tevens een rijksmonument. De hele zuidzijde van de Potterstraat wordt in beslag genomen door de zijgevel van wat nu Post Utrecht is. In dit pand is nu onder meer de Centrale Bibliotheek van Utrecht en het restaurant Meneer Potter gevestigd. Aan de andere zijde van de straat zitten winkels, restaurants en woningen gevestigd.
Volgens de Lijst van beschermde monumenten van de gemeente Utrecht staan er geen gemeentelijke- of rijksmonumenten in de straat. Dat zal wellicht te maken hebben met de sloop van het rijtje huizen dat voor de zijgevel van het Hoofdpostkantoor stond rond 1925. Aanleiding was de verbreding van de Potterstraat. Volgens beeld van Het Utrechts Archief was glas- en verfwarenhandel J. de Waal en Zoon het laatst overgebleven pand van voor de sloop (adres Oudegracht 102).
Tekst loopt door onder de foto

Voorheen zaten er enkele bekende zaken gevestigd op de Potterstraat. Zo zat Ruteck’s Lunchroom (daarvoor Heck’s Lunchroom) in een pand op de Potterstraat. Deze lunchroom was bekend onder de Utrechters, onder meer vanwege de statige portier met speciaal pak en hoge hoed voor de deur van het pand. Toen de lunchroom wegging, kwam in het pand een bruidsmodezaak. Rond 2000 trok sportwinkel Intersport in het pand, dat nog steeds gevestigd is op Potterstraat 2.
Ook bevond zich vroeger een bioscoop in de Potterstraat: Theater Scala, dat later werd uitgebreid met Select. Beide bioscopen moesten op 5 augustus 1989 verplicht hun deuren sluiten. Vanwege ernstige bouwkundige gebreken was er bij de panden sprake van instortingsgevaar. Volgens oude bronnen van Het Utrechtsch Nieuwsblad (uitgever van het blad en oprichter van de voormalige bioscopen) was er geen geld om dit op te kunnen knappen. Sinds 2012 is hier restaurant Mojo gevestigd.
Volgende week vertellen we het verhaal achter de Waterstraat. Kun jij ons meer vertellen over de herkomst van deze straatnaam? Laat het ons dan weten.
3 Reacties
ReagerenWaarom lees ik niks over de afgebroken huizen aan de Noordkant? Ook daar is enorm gesloopt!
De situatie tijdens de verbreding, met het pand van De Waal als laatste de Mohikanen, is op deze foto nog beter te zien: https://hetutrechtsarchief.nl/beeld/E22E672EF887553E9C12DDD21C7AE6C6
De Potterstraat is toen niet alleen sterk verbreed (De Waal was niet eens het hoekpand, kun je nagaan), maar ook opgeschoven: het oude smalle straatje lag namelijk niet precies in het verlengde van de Lange Viestraat. De verschuiving van de rooilijn aan de noordkant is nooit voltooid, zodat die nu bij Mojo verspringt.
@Jakob
Dank voor deze verhelderende aanvulling.