Straatnieuwsverkoper László Galambos die vaak rond het Smaragdplein in Utrecht te vinden was, is vorige week op 56-jarige leeftijd overleden. Frank Dries van het Straatnieuws spreekt van een sympathieke en rustige man.
László is geboren en getogen in Hongarije. Toen hij 32 jaar was kwam hij naar Nederland om werk te vinden. De als bakker opgeleide László werkte onder meer bij een Chinees restaurant en bij een kringloopwinkel, tot hij op een gegeven moment op straat belandde.
Hij verkocht zo’n tien jaar lang het Straatnieuws in Utrecht en was vooral te vinden bij de Plus op het Smaragdplein. Veel mensen kennen hem volgens Dries als de ‘Utrechtse cowboy’. “Met zijn leren jas en leren hoed. Hij droeg dit altijd, ook al was het dertig graden boven nul.”
Goed mens
Het overlijden van László is misschien extra cru omdat het de laatste tijd juist goed met hem ging. Volgens Dries had hij al driekwart jaar een eigen kamer via een woonproject van het Leger des Heils en ook had hij zicht op een eigen woning. “Hij was aan het genieten van zijn privacy en zijn eigen spulletjes. Hij keek hier ontzettend naar uit na een leven op de straat.”
Tot slot zegt Dries kapot te zijn vanwege het overlijden van László. “Ik ken hem al heel lang. Hij was een sympathieke en rustige man. Ik heb hem nooit dronken gezien en hij gebruikte geen drugs, het was een goed mens.”
13 Reacties
ReagerenAch wat verdrietig :-(. Veel tegengekomen afgelopen jaren bij de Plus of ergens in de stad op de fiets. Kocht af-en-toe wel ‘ns een krantje van hem. Wat fijn dat er op deze manier wordt stilgestaan bij zijn leven en sterven, opdat hij niet zonder afscheid uit het Utrechtse straatbeeld is verdwenen. Het ga je goed aan de andere kant van de regenboog László!
Wat triest, ik kwam hem wel eens tegen bij de Plus, altijd rustig, vriendelijk, beleefd, nooit dronken of agressief. Zo zijn er meer van die Utrechtse daklozen, die het lukt om uit de narigheid te komen.
Triest bericht dus …. van deze eenzame Hongaarse Cowboy 🤠.
Rust zacht
Rust zacht mooie man!
Wat een triest bericht. Vond het altijd een mooie man. Veel praatjes mee gemaakt, veel koffie, blikjes cola en warme broodjes voor gekocht. Had ie veel meer aan dan een euro voor de straatkrant 🙂
Rest in perfect peace
Kende Lazlo vanuit mijn werk als vrijwilliger bij de dagopvang. Triest bericht dat hij, nog zo jong, is overleden. Rust zacht beste man.
Aardige man, deze László, wat naar dat hij niet meer onder ons is.
Rust in vrede.
Hoop dat er nog iets moois voor je is.
Hier in het hier namaals.
Wat ontzettend triest dat hij juist toen het opwaards ging er niet langer van genieten kan. Ik herinner me hem als een bescheiden man, en zie nog zijn ietwat onzekere lach als je als één van de weinigen wél oogcontact maakte. En het McDonald’s moment, waarbij hij heerlijk kon smikkelen van de patatjes. Rust in vrede, kerel!
Lieve Laszlo, dank je voor altijd je menselijke belangstelling, het opletten van mijn tassen bij de plus of helpen met dragen.
Vaak wat eten of je wat extras gegeven, niet omdat jij erom vroeg, want dat deed je niet, maar gewoon, omdat dat zo voelde.
Rust zacht lieve man en bedankt voor je aandacht en vriendelijkheid.
Untill we meet again.
Hartegroet, Sabine
László, oude vriend, we hebben elkaar honderden keren gedag gezegt.
Rust in vrede.