Voor de Universiteitsbibliotheek aan de Drift staat vandaag een groep studenten die voorbijgangers stil laten staan bij de situatie in Aleppo, de Syrische stad die al jaren het strijdtoneel is van een hevige oorlog. Ze vragen hen ook een petitie te ondertekenen, waarin gevraagd wordt meer humanitaire hulp te bieden in Aleppo.

Dat is namelijk hard nodig, vertelt Conflict studies and Human Rights studente Roxane Soudagar. “De oorlog is al zes jaar aan de gang. Er zijn veel doden gevallen, waaronder veel kinderen, en daarnaast zijn er nog miljoenen mensen op de vlucht. Héél veel mensen hebben humanitaire hulp nodig, maar krijgen die gewoon niet”, vertelt ze.

“We vonden dat we niet niets konden doen”, licht een medestudente toe. “Het is belangrijk om stil te staan bij de situatie daar, om niet weg te kijken en te doen alsof er niets aan de hand is.” Gewapend met pennen en spandoeken staan de studenten daarom vandaag op de drift, om voorbijgangers op de hoogte te stellen van de stand van zaken.

“Vooral de laatste weken is het in Aleppo erger dan ooit”, vertelt Soudagar. “Mensen komen de stad niet uit, terwijl milities de stad wél binnenkomen en de meest verschrikkelijke dingen doen.” In de hoofdstad is onlangs een wapenstilstand tot stand gekomen tussen het Syrische leger en de rebellen. De evacuatie van gewonden en rebellen uit de stad is langzaam begonnen, maar er blijven pro-Syrische militanten die zich niet aan de wapenstilstand houden.

Druk zetten

Naast het creëren van bewustzijn, willen de studenten ook druk zetten op de Nederlandse regering om meer humanitaire hulp te bieden. “Er wordt nu niet genoeg gedaan. Zowel op nationaal niveau, als op internationaal niveau”, vindt Soudagar.

Dit willen de studenten bereiken door brieven te sturen aan Minister Koenders (Buitenlandse Zaken) en Minister Ploemen (Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking). “We willen dat ze hun politieke invloed gebruiken om te zorgen dat we zelf meer gaan helpen. Denk dan aan food drops en aid drops, we vragen niet om militaire acties”, vertelt Soudagar. Ze hoopt dat de petities ervoor zorgen dat ze serieus worden genomen. “We willen ervoor zorgen dat de brieven aankomen met zo veel mogelijk handtekeningen, zodat het duidelijk wordt dat het onderwerp echt speelt en er wat van ze wordt verwacht.”

Tranen in de ogen

Soudagar hoopte van tevoren op honderd, misschien wel honderdén handtekeningen. Dat zal wel lukken, want na één uur zijn er al ruim driehonderd handtekeningen opgehaald. “Iedereen reageert erg positief”, vertel Soudagar.

Medestudente Anna Salden vertelt dat mensen echt geraakt worden door de verhalen die ze vertellen. “Zojuist sprak ik nog een vrouw die na één minuut al moest huilen. Zo heb ik wel meerdere mensen gesproken die tranen in hun ogen kregen”, zegt ze. “Dat is voor ons, als actievoerders, ook wel goed. Het is belangrijk dat er momenten zijn dat je je weer even realiseert waar het om gaat. Want vanuit het soort ‘verkopen’ van de handtekening ben je hard aan het werk om het gezellig te houden, maar het gaat natuurlijk over iets heel afschuwelijks.”