Aan de Abraham Bloemaertstraat staat een boom met meerdere stammen strak tegen de gevel. Drie van de vier stammen zijn flink dik, al meer dan 15 centimeter. De blaadjes hebben een zachte dons en in de lente zit hij vol witte geurende bloemen. Het is een pluim-es.
Als je je blik langs de stammen naar beneden laat glijden, zie je dat de boom is ontsproten achter een elektriciteitskastje. De stammen drukken het kastje zo langzamerhand scheef. Je voelt meteen de spanning: hoelang zal deze boom hier nog mogen blijven staan?
Goedemorgen
Deze vraag wordt versterkt door een grote tak die voor een groene afgebladderde deur hangt, daar moeten de bewoners last van hebben. Het tegendeel blijkt waar. “Ik ben niet echt een activistisch persoon, maar als ze de boom weg willen halen, ga ik wel een brief schrijven om hem te kunnen behouden.”
Aan het woord is Yvette van Bakel, student laatste jaar architectuur en buurvrouw van de pluim-es. Van Bakel woont nu een jaar in dit studentenhuis. Daarvoor kwam ze hier al jaren bij vrienden op bezoek, maar de boom viel haar pas afgelopen jaar op. “Op een ochtend ging ik een beetje suf de deur uit en liep met mijn hoofd tegen de tak aan. Het was net of de boom ‘goedemorgen’ zei.
En zo voelt dat nu elke dag als ik de deur uitstap, alsof de boom mij begroet.” Van Bakel woont in het huis met drie medestudenten, allen mannen. “Zij zijn groter dan ik en ik was bang dat zij de tak weg wilden hebben. Maar ze zeiden meteen: nee, dat is zonde, die gaan we opbinden. Daar was ik heel blij mee, de boom is ook zo mooi als hij bloeit.”
Decoratie
De buren Pim en Leida Brackenhoff zijn het erover eens dat de boom een fijne sfeer geeft aan de straat, zonder de boom zou het een kale hoek zijn. “Het is een mooie decoratie van onze werkruimte, hier op de Johannes de Beka”, zegt Leida Brackenhoff. En ze voegt toe dat de boom ook als een paraplu is. Mensen schuilen eronder, voor de zon of de regen.
Pluim-es (Fraxinus ornus)
De pluim-es komt oorspronkelijk uit het gebied rond de Middellandse zee. De grote bruin paarsachtige viltige grijze knoppen vormen pas laat in het voorjaar bladeren. In mei / juni verschijnen de prachtige opstaande pluimen met crème witte bloemen die heerlijk geuren.
Na de bloei ontwikkelen zich vruchtjes die lijken op kleine gevleugeld nootjes. De pluim-es is een sierlijke boom die een hoogte kan bereiken tussen de 8-15 meter. Het is een makkelijke boom die zowel op zand- en kleigrond groeit en ook nog goed tegen droogte en zout kan. Een pluim-es houdt van een licht en komt goed tot zijn recht als solitair in grote tuinen, boombakken en in parken.
“Dat klopt”, beaamt Van Bakel. “Laatst regende het en de glazenwasser was zijn werkbon aan het opmaken onder de boom.” Pim Brackenhoff deelt nog een hele andere associatie met de boom. “Voor mij is hij als een soort politieagent,” zegt hij lachend. “Ik fiets hier regelmatig de stoep op en dan kom ik tegen de takken aan, dat is niet handig. Het herinnert mij eraan dat ik hier niet hoor te fietsen.”
En zo verandert deze zaailing dus van boom naar politieman, paraplu en vriendelijke buur. En allen zien de spanning tussen het kastje en de zaailing. Als hij weg moet zal het wel met goede argumenten zijn. Maar Van Bakel geeft niet op: “Misschien kunnen ze het kastje wel verplaatsen.”
Serie
Stedelijk groen bestaat vooral uit aangelegde tuinen, parken, bomen en plantsoenen. Maar de natuur kiest zelf ook plekken uit in de stad waar ze haar eigen oerkracht laat zien. Op de meest onverwachte plekken duiken struiken of bomen op die spontaan zijn ontkiemd.
In een 12-delige serie artikelen in DUIC en een tv-serie bij RTV Utrecht wordt een aantal van de markantste bomen geportretteerd. In het Centraal Museum opent op 11 september de tentoonstelling De Botanische Revolutie, die ook deel uitmaakt van het project.
Ken jij ook een mooie zaailing van een boom? Meld deze dan op www.toevalliggroen.nl.
10 Reacties
ReagerenMisschien een klusje voor de bomen burgemeester , om contact te maken met de eigenaar van het kastje , om het te laten verplaatsen!!! Dat hoop ik voor de buurt …..
Als de boom de gevel niet ontwricht, en Yvette van Bakel, laatste jaar architectuur kan dat weten – dan is er alle reden om deze boom te koesteren. Een kastje met kabels is in principe een flexibel object wat mee kan buigen of verplaatst kan worden.
@Hans. Helemaal mee eens. Een ieder die iets met bouwkunde of architectuur doet zou moeten weten dat een boom langs de gevel nooit een goed plan is. Vroeg of laat ontstaat er schade aan de fundering van die woning en dan zijn de bewoners een heel stuk minder blij met de boom.
Ik denk dat het het beste is om de boom een stukje te verplaatsen. Volgens mij is er op de stoep tussen de fietsen en de vuilnisbakken genoeg ruimte voor die boom. Langs de gevel kun je dan een nieuwe struik of iets dat minder groot wordt plaatsen.
@Hans
Er is een verschil tussen architectuur en bouwkunde.
Die laatste zal wel degelijk zeggen dat de boom de gevel aantast.
Een op de wind meebuigende boom kan een ‘hefboom’ worden…
Verplaatsen is in dat geval een goede keuze.
Vellen en koud saneren moeten we niet meer willen in deze tijd.
B.T.W. Een architect zou verstand van bouwen moeten hebben.
Net zoals Prinses Irene hou ik ook van levende bomen. Er wordt al genoeg vernield in onze overvolle stad !
Wacht maar tot de electiciteit kast storing gaat geven. Ik heb het meegemaakt 7 jaar geleden .
Er waren huizen in de straat die door overcapaciteit schade hadden aan computer en tv en telefonie.deze boom zo snel mogelijk verwijderen!!!
Ik ben heel erg voor groen. Maar het lijkt mij hier logischer de boom te kappen en elders langs deze gevel enkele tegels te wippen en nieuw en meer groen te realiseren.
N.B. de buurvrouw die de boom wil behouden heeft makkelijk praten denk ik, zij is als bewoner van het studentenhuis geen eigenaar. Een boom van die omvang zo strak tegen de gevel en de fundering lijkt mij niet bevorderlijk voor de woning.
Mooi verhaal en voor de zeikers …………. dat kan ook tegen die boom 🙂
@Zwaon Net als die boom is dat ook niet goed voor de constructie van dat huis 😉