Utrecht is constant in beweging. Er wordt gebouwd en gesloopt. Hierdoor ziet de stad er op sommige plekken heel anders uit dan vroeger. In deze rubriek laten we die veranderingen zien.
Het Utrechtse stationsgebied is misschien wel de plek die de laatste jaren het meest is veranderd. Nog maar een paar gebouwen doen denken aan vroeger. De binnenstad daarentegen ziet er al een tijdje nagenoeg hetzelfde uit, maar ook daar zijn de afgelopen honderd jaar subtiele veranderingen aangebracht.
Het Utrechts Archief is in het bezit van duizenden foto’s van de stad. Sommigen daarvan zijn ruim honderd jaar oud. Aan de hand van die foto’s laten we in deze rubriek zien hoe Utrecht door de jaren heen is veranderd.
Domplein

Springweg

Pausdam

10 Reacties
ReagerenWel erg leuk die oude kinderwagen, wat ik wel jammer vind is dat nu overal dat schroot (fietsen) langs de weg. Als ze dat nou ook eens oplossen, dat er in de binnenstad alleen fietsen geparkeerd mag worden, op de daar voor bestemde fietsenstalling, dan zal de stad echt van opknappen.
(Nu kan je vaak nog nauwelijks op de stoepen lopen, van al die rondslingerende fietsen, die ze overal maar neergooien.)
@puffel: Auto’s zijn ook schroot, niet alleen fietsen.
Haha
Welk festival wordt er op het Domplein gehouden? Ik heb het gemist, want ik zat bij Tweetakt op het Neude. Naast de gezelligheid van het festival is dat kille, tochtige plein ook meteen aan het ook oog onttrokken. Twee vliegen in één klap.
Nou, nou. Wat een mistige reactie van Massegast! Laat het duidelijk zijn: ik heb nu eenmaal een hekel aan festivals. (‘De Neude’ met een festival wordt dan ‘Het Neude’, wat gewoon – fout – betekent). Feestvieren, festivals etc. Het hoort helemaal niet bij de ‘geest van Utrecht’. En die ‘geest van Utrecht’ is inmiddels bijna helemaal verdwenen. Je hebt het Utrecht van voor de globalisering en het Utrecht van na de globalisering. De verstilde stad van toen is niet meer. Stil, grijs, grauw en herfstig. Met muffe, vochtige werfkelders. Dat is Utrecht. Een voorportaal van het kerkhof en de hemel, wat helemaal past bij de door en door Christelijke traditie van de stad. Een traditie die praktisch verdwenen is. Alleen het decor is er nog: de vele kerken, die je op bijna elke hoek van de straat ziet. Was er dan helemaal nooit feest? Jawel, in de volkswijken waren er eind augustus straatfeesten, om daarna snel door te schakelen naar die vertrouwde Utrechtse herfst, met mist, regen, donkerte. En Kerstmis natuurlijk, die Christelijke verwijzing naar verlossing. De festivals hebben me ook ‘verlost’. Van mijn grauwe, stille Utrecht. Ik heb echt iets verloren.
Afgelopen weekend was wijnfestival op het domplein
Ik ben dol op het gebouw dat als een een schip de Pausdam komt opvaren.
Helaas, net als veel andere monumentale gebouwen van de Universiteit wordt het verpest door metaalkleurige rolgordijnen die vrijwel altijd dicht zijn. Ongetwijfeld besparen ze energie, maar het is geen gezicht.
Het wordt ‘s nachts een beetje goedgemaakt door het lichtspel, afkomstig van een lichtproject in de binnenstad, dat altijd is blijven zitten.
@ Van Puffelen
Die fietsen zitten je wel hoog?
Op de drie recente foto’s zijn nauwelijks fietsten te zien.
@ S
En ook geen auto’s overigens.
Domplein – Waterlooplein?
Whoeha @ S
Het Domplein aan het oog en hart onttrokken. Inclusief een wijnglas mocht je voor een 10 euro naar binnen. Moest daar gevuld worden voor 8 euro. Wordt dit wellicht door de politiek bedoeld als zij het heeft over inclusieve evenementen.