Utrecht is constant in beweging. Er wordt gebouwd en gesloopt. Hierdoor ziet de stad er op sommige plekken heel anders uit dan vroeger. In deze rubriek laten we die veranderingen zien.
Het Utrechtse stationsgebied is misschien wel de plek die de laatste jaren het meest is veranderd. Nog maar een paar gebouwen doen denken aan vroeger. De binnenstad daarentegen ziet er al een tijdje nagenoeg hetzelfde uit, maar ook daar zijn de afgelopen honderd jaar subtiele veranderingen aangebracht.
Het Utrechts Archief is in het bezit van duizenden foto’s van de stad. Sommigen daarvan zijn ruim honderd jaar oud. Aan de hand van die foto’s laten we in deze rubriek zien hoe Utrecht door de jaren heen is veranderd.
Mariaplaats 1903
Lange Viestraat +- 1923
Minrebroederstraat – +- 1930
18 Reacties
ReagerenDe Lange Viestraat is een naargeestig tochtgat geworden. Planten van bomen zou de straat goed doen.
Op deze foto’s lijkt het wel of de tijd heeft stilgestaan op de auto’s na. En de wereld was toen nog niet gekleurd
Magazijn Nederland is wat nu de McDonalds is. De foto van de huidige situatie is dus net iets te ver genomen.
Achteraan het pand van Peek en Cloppenburg (met torentje) op de hoek met de Korte Viestraat (nu st. Jacobstraat). Dit pand kwam in 1927 gereed. Naast het hoekpand van P&C stonden nog 2 panden (o.a. Miss Etam) daartussen werd in 1940 het nieuwe pand van V&D gebouwd en weer gesloopt in 1974.
P&C met die 2 naastliggende panden gingen uiteindelijk in 1984 ook plat voor de bouw van La Vie, ofwel de Bijenkorf.
De Lange Viestraat is er nou niet bepaald op vooruit gegaan. Wat een lelijkheid die glazen puien.
Toen was geluk nog heel gewoon
Lange Viestraat is er niet op vooruit gegaan
Kom maar weer door met ‘de autos en het straatbeeld’ en of ‘lelijke nieuwe nieuwe gevel ’…
Toen Utrecht nog niet overbevolkt was, volgebouwd was met spuuglelijke postmodernistische architectuur en de multiculturele samenleving nog niet bestond. Wat een paradijs om in te wonen vergeleken met de ellende en vervreemding van tegenwoordig.
Nou @Xander, niet als je in een volksbuurt woonde……
@Xander: natuurlijk superinteressant om met de term “postmodern” te strooien, maar van postmoderne architectuur heb je overduidelijk geen kaas gegeten. Zoveel postmoderne gebouwen staan er immers niet in Utrecht.
Wat de multiculturele samenleving hiermee te maken heeft is met overigens een raadsel: kun je dat nog wat verder toelichten?
#echte Utrechter. Het hoekpand was van Kreymborg bij de Korte Viestraat. P&C zat op de Oudegracht hoek Vinkenburgstraat.
@ xander , er was in de Viestraat onder andere jaren een rommelige noodbouw van de bijenkorf, nu staat er juist een heel mooie transparant pand van de Bijenkorf die de uitstraling daar goed doet. Ook met de mooiste kerst verlichting. En zondermeer top verzorgde etalages.
Erg zijn de Zara gevels met dode etalages aan echt alle zijden. Wat niet de afspraak is.!
Er waren overigengs heel wat lelijke gaten vroeger in de stad met schuttingen. I. De 80e jaren.
Het centrum is er in veel opzichten op vooruit gegaan, ook bijvoorbeeld noord zijden vredenburg is nu vitaal weer.
@Sjaak het hele centrum is volgebouwd met spuuglelijke architectuur die bewust breekt met traditionele en klassieke architectuur. Aan het pijnlijke contrast tussen oud en nieuw herken je de exteeemlinkse breinen die dit soort ideologie via onze leefomgeving aan ons opdringen. Weg met tradities, normen, idealen – leve de nihilistische diversiteit!
Dit laatste brengt me bij je tweede opmerking. De multiculturele samenleving – die overigens sterk samenhangt met mijn eerdergenoemde punt van overbevolking: de laatste 7 jaar is Nederland met 1.000.000 mensen gegroeid (!) – heeft complete stadsdelen demografisch getransformeerd. Als ik in Overvecht boodschappen doe, waan ik me in Marrakesh. Als ik in mijn eigen wijk (nabij Overvecht, verder blijf ik graag anoniem) kijk, zie ik in enkele jaren tijd de buurt veranderen van samenstelling: overlast, drugsproblematiek, criminaliteit, onleefbaarheid – veelal gekoppeld aan specifieke bevolkingsgroepen en veroorzaakt door gemeentebeleid. Als ik in de binnenstad loop te winkelen, voel ik mij een vreemde in eigen stad. De multicultuur was een ideaal van links wensdenken en een product van illusoir maakbaarheidsgeloof. En dit alles is nog los van de zuiver numerieke bevolkingsexplosie met bijbehorende woningnood.
Als ik de vroegere foto’s zie, verlang ik naar die tijd toen al het bovenstaande nog niet bestond.
De Lange Viestraat is er inderdaad niet beter op geworden, dan had de straat in 1923 toch veel meer karakter. Jammer!
@Xander, een paradijs zou ik het dan niet willen noemen, veel armoede, oude en slecht onderhouden woningen die van ellende uit elkaar vielen, niet alles was vroeger beter. En om nou de multiculturele samenleving erbij te halen, is wat treurig.
@xander: je maakt het alleen maar erger, van architectuur, laat staan van postmodernistische, heb je geen kaas gegeten. Geeft niks, maar dan niet meer van die woorden gebruiken hoor!
@Xander
Weg met tradities, normen, idealen – leve de nihilistische diversiteit!
De multiculturele samenleving heeft complete stadsdelen demografisch getransformeerd.
Als ik de vroegere foto’s zie, verlang ik naar die tijd toen al het bovenstaande nog niet bestond.
…heel herkenbaar verlangen…
Dat wordt door de nihilisten pesterig ‘rechts-conservatief’ genoemd
“Geen stijl, maar des te meer karakter heeft de stad, een harde en benepen eigenzinnigheid, die zich de maat van alle dingen waant…” (de schrijver Hendrik Marsman).
Volgens heel wat auteurs was vooral die benepenheid vroeger in Utrecht, overal herkenbaar, ook bij de zogenaamde elite. En dan hebben we het nog niet over de erbarmelijke woonomstandigheden van een groot deel van de bevolking. Weinig om naar terug te verlangen.
Die benepenheid is er nog steeds, gezien de meeste reacties hier.