… kort nadien werd het noordelijk deel van de Oudegracht en de Vaartsche Rijn gegraven teneinde handelsbelangen veilig te stellen. Handelslieden uit den vreemde konden hun handelswaar tentoonspreiden zonder tol te betalen vermits zij hielpen de stadswallen te versterken, hetgeen geschiedde. Ambulante handel (lees: standwerkenden en marktkooplieden) vierde hoogtij; de vrije markt was van economische betekenis die tot op heden ten dage niet uit te vlakken is.
Opkomende industrieën konden zich tot laat in de negentiende eeuw handhaven in Lauwerecht, mede door naastbijgelegen rivier de Vecht, die overigens nagenoeg tezelfdertijd gekanaliseerd is.
In zestiger jaren-publicaties van Oud-Utrecht lees ik wel dat Utrecht geen openlucht-museum moest worden. Nimmer over een pretpark (fun-shopping site) waar het nu lijkt op uit te draaien. Graag verneem ik -en velen met mij- dan ook het standpunt van Trude Maas over de eigenheid en lokale waarden van de stad Utrecht.
Immers, wat Utrecht groot maakte zou behouden moeten blijven opdat Utrecht haar betekenis waarmaakt en kan blijven waarmaken.
Hoorde ik daar een geluid?