Op de begraafplaats Kovelswade in Utrecht is vrijdag een overleden baby begraven, zonder dat de ouders er bij waren. Het Georgische jongetje heet Milcho. Hij is een paar dagen voor de kerst in Enschede geboren, en is een dag later in het UMC in Utrecht overleden. 

Toen het jongetje werd geboren bleek hij zo ernstig ziek, dat hij met spoed naar het UMC moest worden gebracht. Daar is hij overleden. De ouders zijn direct terug naar Georgië gegaan, zonder naam of verblijfplaats te noemen. De zorg voor een waardig afscheid is hierdoor overgedragen aan de gemeente.

Milcho ligt in een eenvoudig grafje met hierop een bos bloemen en een gedicht. Bij de uitvaart waren behalve de begrafenisondernemer, de drager en een medewerker van Kovelswade ook drie belangstellenden aanwezig. Een van hen was Ruben van Gogh van het Utrechts Dichtersgilde. Hij droeg een speciaal voor Milcho geschreven gedicht voor. Het gedicht werd met een boeket in de kleuren van de Georgische vlag achtergelaten op het grafje.

Gedicht voor Milcho

ER WAREN GEEN WOORDEN VOOR JE

– voor Milcho

Er waren geen woorden voor je

toen je werd geboren — de wind

raasde nog de uren door waarin je vocht

voor je laatste ademtocht;

lang heeft het niet mogen duren.

Er zijn er vast wel die naar woorden

hebben gezocht, maar dat mocht niet

baten, ze moesten je achterlaten

in het leven; tot het einde ben je

zonder taal gebleven. Wat er aan verre klanken

werd geschreeuwd, raakte ondergesneeuwd

in de storm die niet wilde verbleken.

Nu regenen wat grijze wolken de wereld nat

en staan wij sprakeloos rond een gapend gat:

Moeder Aarde, noemen ze dat. Maar wie zegt er

nu nog lieveling, wie zingt de zoete woordjes

die moeders horen te zingen als hun kinderen

slapen gaan — en jij moet zo lang slapen.

Kon hier maar je vader of je moeder staan.

We zien een stille eeuwigheid aan

en fluisteren zelf dan maar die ene zin:

Lieveling, lieveling, lieveling.

Ruben van Gogh