Sinds 2007 is BOKS Jongerencultuurhuis, voor 2020 nog bekend als Stichting Cultuurhuis Kanaleneiland, een plek voor jong Utrechts talent. In Kanaleneiland, Overvecht en Leidsche Rijn/Vleuten-de Meern houdt BOKS zich bezig met het aanmoedigen en prikkelen van talent onder jongeren en hun cultuurparticipatie. ‘Iedereen verdient het om dichtbij hun huis mee te kunnen doen aan cultuur, en altijd met plezier, respect en kwaliteit’, zo omschrijft BOKS het zelf. Aziz Aarab is artistiek leider. We vroegen hem waarom BOKS is opgericht en wat zijn mooiste herinnering is aan Utrecht.
Eind december werden voor de negende keer de BOKS Awards uitgereikt in TivoliVredenburg. De drie winnaars wonnen een videoclip in Londen, een professionele fotoshoot en een verfilming door de BOKS Filmclub. Hoe was het?
“Dit jaar kozen we ervoor om het anders te doen en gaven we meerdere disciplines een podium. Voorheen was dat alleen muziek, nu ook film en fashion. Het was leuk en een en al gezelligheid. Het was volle bak met heel diverse mensen: jong en oud en met verschillende achtergronden. Vooral de chemie tussen deelnemers vind ik altijd prachtig. Ik kom ook in de coulissen en dan zie je hoe sterk de jongeren met elkaar bezig zijn en elkaar aanmoedigen. Dat is gewoon mooi. Het was wat mij betreft heel erg geslaagd. Ook de jury was leuk. Zo was Riffi, een heel bekende artiest onder de jongeren, een van de juryleden.”
Waarom hebben jullie BOKS opgericht?
“Uiteindelijk gaat het erom jongeren een plek te geven waar ze aan de slag kunnen gaan met hun kunstuitingen. Vooral in de wijken waar dat niet altijd vanzelfsprekend is. Wij geloven niet in ‘highbrow’ en dat soort termen. Iedereen is evenveel waard bij ons. We willen jongeren een podium geven en helpen om die professionaliseringsslag te maken op hun eigen manier. De een wil misschien artiest worden en de ander wil gewoon lekker gitaar spelen. Als je maar iets doet met kunst en cultuur. Wij geloven dat dat wel een van de levensbehoeften is.”
Waar hou jij je mee bezig bij BOKS?
“Ik ben actief in alle lagen. Ik bewaak onze manier van werken en denken: dat moet altijd vanuit de behoefte van jongeren zijn. Ik geef leiding aan de programmeurs en heb mijn voelsprieten altijd in de lucht. De coaches zijn het allerbelangrijkst, want zij zijn het directe contact met de jongeren. Maar we zeggen tegen iedereen die bij ons werkt: heb altijd een lege stoel voor als jongeren binnenkomen. Zo kunnen ze even zitten en een praatje maken. Een luisterend oor is zo belangrijk. Zo voelen ze zich gehoord en gezien. Dat is een deel van ons succes. Alleen zo hoor je wat hun behoefte is en waar ze allemaal mee bezig zijn. We zijn een beetje allergisch voor regels en bepaalde kunstvormen zijn heel erg autoritair. Wij laten ons juist leiden door de jongeren zelf.”
Wat vinden jullie nog meer belangrijk in jullie aanpak?
“Aan de ene kant wil je weten waar ze behoefte aan hebben, maar het is ook van belang om ze kennis te laten maken met dingen die ze nog niet kennen. Dat is soms lastig. Bijvoorbeeld als je ze meeneemt naar een theatervoorstelling die ze uiteindelijk niets vinden, maar dan hebben ze het in ieder geval ervaren. Bij de uitreiking van de awards waren ook moeders en vaders van deelnemers uit de wijken die misschien nog nooit in Tivoli zijn geweest. Hopelijk is voor hen de drempel wat lager om er zelf een keer heen te gaan.”
Wat zou je graag nog willen bereiken met BOKS?
“Dit jaar vieren we ons vijftienjarig bestaan. De laatste twee jaar hebben we goed voor elkaar gekregen dat er doorstroom is: jongeren worden coaches bij ons of docent op scholen. Voor de toekomst hoop ik dat uiteindelijk het hele team bestaat uit oud-deelnemers. Dat vind ik wel een heel mooie gedachte. Zij snappen de materie als de beste, want zij waren hier altijd al kind aan huis.”
Wat is je lievelingsplek in Utrecht?
“Ik ben er lang niet geweest, maar vroeger ging ik bijna iedere zaterdag de stad in en kocht ik bij de Bakkerstraat bij Manneken Pis een patatje. Dan ging ik op het trappetje zitten bij de Oudegracht, samen met wat duiven.”
Wat mist Utrecht?
“Ik was laatst bij een borrel van de gemeente in het Spoorwegmuseum, maar ik vond de mensen die er waren nogal wit en oud. Het was niet echt een goede weerspiegeling van de stad en wat oubollig. Het was een soort reality-check. Bij de borrels van de gemeente Rotterdam was dat bijvoorbeeld anders. Daarvan dacht ik: dit is de wereld in het klein. Utrecht kan wel eens een voorbeeld nemen aan andere steden. Dan wordt het wat diverser. Niet eens alleen qua mensen met een andere achtergrond, maar ook qua leeftijd. Ik vond die borrel een gemiste kans.”
Wat is jouw mooiste herinnering aan Utrecht?
“In de wijk waar ik opgegroeid ben, Pijlsweerd, hadden we een plek die we ‘het poortje’ noemden. Daar konden we schuilen voor regen, lekker chillen en veel buiten zijn. We kwamen daar veel met vrienden.”
Waar ben je trots op als Utrechter?
“Ik hou erg van stedenbouw. Ik vind Hoog Catharijne nu echt mooi. Het contrast met het oude centrum is ook heel mooi. De klinkers op de grond die op sommige plekken bol staan van boomwortels en een paar honderd meter verderop het bijna futuristische winkelcentrum. Dat hebben ze goed gedaan.”
Utrecht is…
“… me stadsie woar.”
11 Reacties
ReagerenHoeveel subsidie en wat hebben de 15 ‘cultuurcoaches’ op de payroll exact aan prestaties geleverd tot op heden?
Deze meneer zegt: ‘“Ik was laatst bij een borrel van de gemeente in het Spoorwegmuseum, maar ik vond de mensen die er waren nogal wit en oud. “…………………………………
Dat komt misschien omdat jongeren als jij niet integreren? En geen interesse in spoorwegen hebben? En ………….. waarom zulke racistische opmerkingen over huidskleur? Waarom wordt dit toegelaten?
Wat een enge uitspraak over leeftijd en huidskleur. Ik word er bang van. Serieus. Ik ben zelf Hindoestaanse Surinamer by the way. Maar zo denk ik echt niet over mensen, en ik ben nog jonger dan hij is. Vind het niet kunnen. Doe normaal denk ik dan. Wil je zo mensen bijeen brengen? Als je wilt dat het spoorwegmuseum veranderd qua samenstelling moet je ook sympathisanten van treinen vinden. Blijkbaar vind deze doelgroep dit niet interessant en is er een kleine groep autochtonen die dit wel interessant vindt. … Het moet mij van het hart dat ik zijn opstelling erg negatief vind. Ik speelde. (hindoestaans ja) wel met treintjes vroeger, en ik vind treinen ook mooi, en ik ben ook wel eens bij zo’n bijeenkomst geweest. Wat hij beweert is dus niet eens waar.
Ik word verdrietig van dit soort mensen. Ze beginnen positief, en worden daarna racistisch en discrimineren mensen op basis van huidskleur. Er is duidelijk geen interesse vanuit de ‘gekleurde’ groep mensen (bah dat we kleur er bij moeten halen: bah) . Dan moet je niet de schuld neerleggen bij oudere witte mensen. (wat is daar trouwens mis mee, waarom leeftijdsdiscriminatie?????????) Dan moet je de hand in eigen boezem steken en mede-geïnteresseerden mede lid laten worden van het museum.. Het ligt niet aan die ‘ouderen’ het ligt aan jouzelf dan.
racistisch, sorry. Beginnen over leeftijd een huidskleur.. IS echt racisme en discriminatie ten top. Heeft er niets mee te maken. Puur in het feit dat jongeren nergens interesse in hebben behalve zichzelf.
Het is paradoxaal genoeg eenmaal de taal die wordt gesproken als het over diversiteit gaat. Proberen te verbinden door eerst hokjes te maken. Ik denk dat ie wel een goed punt maakt maar het niet in de juiste woorden doet.
Enge discriminerende uitspraken, en dat wordt door DUIC gepubliceerd?
Maar dat begreep ik ook al niet van dat gedoe met de Erasmusbrug.
White lives matters schijnt discriminerend te zijn en reden tot vervolging terwijl black lives matters dat niet is en met alle egards wordt behandeld? Zelfde 2 woorden ‘lives matters’ welke met de toevoeging van een kleur een totaal andere lading krijgen. Maar kennelijk maar het nogal uit wie het zegt wat het uiteindelijk discriminerend maakt? Dus gekleurd mag het wel zeggen maar wit niet want dat is discriminerend? Schiet mij maar lek, want All Lives Matter en discrimineren is bij wet verboden. Ik ben zo ongelooflijk de draad kwijt dankzij die inclusiviteitsreligie wat feitelijk ongehoord discriminerend en polariserend is… tenzij het wordt gedaan door iemand van de inclusiviteitkerk want dan is het ‘t toppunt van deugen.
Hoe is Nederland in godsnaam in deze achterlijke staat van ontbinding beland?
@Harry, Jongeren “zoals hij” hoeven niet te integreren, want ze zijn hier geboren en draaien goed mee in onze maatschappij. Het is juist úw opmerking die discriminerend is. Het enige wat hij constateert is dat de borrels niet representatief zijn, en dat daar wat aan gedaan mag worden. Tjeemig. Wat een onzin trouwens dat treinen niet voor kinderen met een migratieachtergrond zouden zijn. We hebben vroeger allemaal met treintjes gespeeld, gingen kijken als er een stoomtrein langs kwam, en gingen naar het Spoorwegmuseum…
Wat een bizar commentaar hier. Een opmerking maken over “gebrek aan diversiteit” is niet hetzelfde als discriminatie. Zoek het maar op. Worden oude witte mannen achtergesteld? Als oude witte man merk ik daar niks van.
Ah er is duidelijk ingegrepen. Want ineens houden de commentaren op, terwijl ik zeker weet, dat op zo’n onderwerp als dit, een hele staart reacties had moetenkomen. Opvallend zeg Duic: denken jullie dat de lezers van deze site dat écht niet opvalt? …………..
Lieve mensen, willen jullie alsjeblieft GOED lezen. Aziz heeft het niet over bezoekers in het spoorwegmuseum. Hij heeft het over de mensen op een borrel van de gemeente. En als die nogal wit en oud zijn, dan mag je dat benoemen. Dan heeft de gemeente veel witte, oudere mensen uitgenodigd of de jongeren en mensen van kleur wilden niet komen. In beide gevallen is het niet goed.