Utrecht volgens groenteboer Tom Ganseman: ‘Vroeger waren hier in de wijk alleen al tien groenteboeren’ Utrecht volgens groenteboer Tom Ganseman: ‘Vroeger waren hier in de wijk alleen al tien groenteboeren’

Utrecht volgens groenteboer Tom Ganseman: ‘Vroeger waren hier in de wijk alleen al tien groenteboeren’

Utrecht volgens groenteboer Tom Ganseman: ‘Vroeger waren hier in de wijk alleen al tien groenteboeren’
De Utrechtse groente- en fruitwinkel Fa. Ganseman op de Klaverstraat sluit na bijna honderd jaar de deuren. Op die plek in Wittevrouwen begon de opa van Tom Ganseman (62) in 1923 als aardappelboer. De winkel ging over van vader op zoon. Toms vader ging verder als aardappelboer. De broer van Tom bracht fruit in de winkel en Tom zelf eind jaren 70 de groenten. Hij en zijn broer Dick runden samen de zaak, maar na 2 juli gaan de deuren van het hoekpand met de groen-witte luifels voorgoed dicht. Er komt geen nieuwe winkel: de panden zijn verkocht en worden verbouwd tot huizen. We vroegen Tom wat hij ervan vindt dat zijn winkel verdwijnt en wat zijn mooiste herinnering is aan Utrecht.

De Utrechtse groente- en fruitwinkel Fa. Ganseman op de Klaverstraat sluit na bijna honderd jaar de deuren. Op die plek in Wittevrouwen begon de opa van Tom Ganseman (62) in 1923 als aardappelboer. De winkel ging over van vader op zoon. Toms vader ging verder als aardappelboer. De broer van Tom bracht fruit in de winkel en Tom zelf eind jaren 70 de groenten. Hij en zijn broer Dick runden samen de zaak, maar na 2 juli gaan de deuren van het hoekpand met de groen-witte luifels voorgoed dicht. Er komt geen nieuwe winkel: de panden zijn verkocht en worden verbouwd tot huizen. We vroegen Tom wat hij ervan vindt dat zijn winkel verdwijnt en wat zijn mooiste herinnering is aan Utrecht.

Wat vind je ervan dat jullie winkel verdwijnt?

“Een paar weken geleden, toen we het net besloten hadden, vond ik het echt heel moeilijk. Ik heb wel eens met tranen achter de toonbank gestaan, maar nu heb ik er vrede mee. We hebben nu ook alles op de rit: alles is verkocht. Ik kijk vooral uit naar nooit meer op zaterdag werken. Ik heb mijn hele leven zes dagen in de week gewerkt. Tachtig uur per week, maar wel met veel plezier. Anders had ik het nooit zo lang gedaan. Mijn broer deed altijd de inkoop en mijn schoonzus de boekhouding. Zij zijn met pensioen. Begin dit jaar zouden zij stoppen en gingen we om de tafel zitten. Ik wil geen personeel en voor mij alleen wordt het te veel. Mijn drie kinderen hebben me altijd geholpen toen ze nog op school zaten, maar ik heb altijd gezegd dat ze het niet mogen overnemen. Dan blijf ik er zelf alsnog mee bezig. Het pand is verkocht aan een bekende, dus ik kan nog op de koffie. Dat is leuk.”

Wat zijn de reacties op het besluit om te stoppen met de winkel?

“Ze vinden het allemaal wel erg, want binnenkort zit er in de wijk niks meer. Ze wilden zelfs een petitie starten dat we moesten blijven. Vroeger waren hier in de wijk alleen al tien groenteboeren. Toen waren de gezinnen ook groter en werd er anders gegeten. Tegenwoordig wonen hier veel jongelui. Vroeger waren het allemaal schoffies. Ze eten nu geen aardappels, maar wel een hoop groente en fruit. Het eetpatroon is erg gewijzigd, door alle pasta’s en vakanties naar het buitenland. Daar is ook niks mis mee. Er gaat nu alleen geen kofferbak met aardappels meer mee op vakantie, vroeger wel.”

Wat ga je na 2 juli doen?

“Ik blijf gewoon werken. Als je stil gaat zitten, word je een oude man. Dat wil ik niet. Ik heb hier altijd heel veel schik gehad. Je moet schik hebben in je leven en in je werk, anders is het hopeloos. Ik neem nog geen afscheid van de groente en het fruit, want ik ga bij een groente- en fruitgroothandel werken. Een beetje van alles wat: aan de slag in het pakhuis of op pad met de vrachtwagen bijvoorbeeld.”

2 juli geven jullie nog een afscheidsfeest voor buurtbewoners, klanten en andere relaties. Wat gaat er dan gebeuren?

“Er komt een tent voor de deur met eten, drinken, muziek en een springkussen. En Roberto (Gelato, red.) komt. Je moet het ook goed afsluiten. Het is niet goed om zo die deur dicht te gooien.”

Wat is jouw mooiste herinnering aan Utrecht?

“Ik ben op deze plek geboren en getogen. Vroeger was dit een ideale wijk voor alle schoffies die hier woonden. Als kleine jochies waren we in het Griftpark aan het crossen met brommertjes. Later was dat met echte crossmotors. Zonder gezeik. De politie stond erbij te kijken en vond het ook geweldig. Dat kon allemaal. Toen we ouder waren, kochten we een autootje voor 25 gulden van mensen uit de straat. Dan gingen we met die auto’s crossen in het park. Ik heb hier een wereldjeugd gehad. Hier om de hoek zat de worstelvereniging in de Bollenhofsestraat. Iedereen was daar lid. Je kon toen ook nog gewoon op straat voetballen en stoepranden. Dat kan niet allemaal niet meer, want het staat vol met auto’s.”

Wat mist Utrecht?

“Ik denk niet dat Utrecht iets mist. Eigenlijk is hier alles: als je iets wil, kan dat in Utrecht. Er zijn allerlei scholen, werk en alle soorten sporten. Dat is niet overal zo.”

Utrecht is…

“…een bruisende stad waar altijd wat te beleven is. Ik heb hier een hele mooie jeugd gehad en met veel plezier gewerkt.”

9 Reacties

Reageren
  1. Johannes

    Jammer maar begrijpelijk dat zo’n winkel stopt. Er wonen tegenwoordig simpelweg te weinig mensen in een wijk als wittevrouwen om zulke kleine zaken levensvatbaar te houden. Ook mooi punt over auto’s in de straat, kan de gemeente daar niet eens wat aan doen!

  2. Nina

    Prachtig verhaal over hoe het vroeger was. Hard gewerkt al die jaren. Heel veel geluk voor jou en je familie in de volgende levensfase, Tom.

  3. Hilda vd Meij van weelden

    Ja wat een tijd hebben we gehad in wittevrouwen! In het grifpark en op straat!
    Dat kon allemaal. Jammer voor de jeugd van
    nu. Maar toen had ook niet iedereeen een auto.
    En moesten de mensen op de fiets naar het werk.
    Ik wens jou en je familie verder nog veel gezondheid en plezier toe . Jammer dat het is afgesloten dit hoofdstuk maar soms kan je niet anders. Groetjes Hilda uit de bekkerstraat

  4. Stan

    Ik wens jullie allerbeste voor de toekomst.

    En nog bedankt voor de wijze adviezen bij het weg gaan.

    Deze: Goed oppassen en opletten.

    Hartelijk groet,

    De klant van 5 sinaasappels en 5 mandarijnendom enz.

  5. De Utrechtse bevolking

    Met auto’s crossen in het Griftpark. Ik geloof dat @Koel Hoofd daar een bepaald type mens bij in gedachten heeft. En dat hij weleens heeft verkondigd dat er vroeger nooit rottigheid was in dat park. Dat neem ik dan weer mee uit dit mooie verhaal.

    Verder lijkt iemand die met auto’s door het park crosst niet een groenteboer die in de huidige tijdgeest past. Een fijne loopbaan verder!

  6. Fernando gelder

    Je vergeet de kuil in het griftpark te vertellen groeten van een kleine boef uit wittevrouwen woonde in de bollenhofesraat

  7. Henk steenbrink

    Ikheb joop de vader van dick en thom nog geholpen eerst met paard en wagen naderhand met een bestelauto ik dacht een BORGWARD woonde toen in de Bollenhofsestraat 69 veel geluk verder gr Henk steenbrink

  8. Marc van der Zande

    Fijn dat het eindigt op een goede manier en goed dat je nog effe bezig blijft. Niet meer om 03.00 je bus horen starten en zelf eruit moeten om 05.00! haha, of nog niet vanaf, naar die groothandel ook weer vroeg zeker? ach handig zo’n 2e wekker. Succes maat, spreken zien/elkaar. Je 3e buur op de rij.

  9. Diana Boele

    Ik wens jou en de rest van de familie een fijne nieuwe fase in het leven.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).