Utrecht volgens voormalig paralympisch atleet Annette Roozen Utrecht volgens voormalig paralympisch atleet Annette Roozen

Utrecht volgens voormalig paralympisch atleet Annette Roozen

Utrecht volgens voormalig paralympisch atleet Annette Roozen
Foto: Robert Oosterbroek
Annette Roozen deed mee aan de Paralympische Spelen in Athene (2004) en Beijing (2008). Daar won ze twee zilveren medailles op de 100 meter sprint en verspringen. In 2006 werd ze wereldkampioen op die twee onderdelen. Een jaar later vestigde ze ook nog eens wereldrecords op de 100 meter en verspringen. Ze werd onder andere uitgeroepen tot Sportvrouw van Utrecht, maar ook tot Gehandicapte Sporter van het Jaar door NOC*NSF. Na Tokio 2022 stopte ze met topsporten, maar 19 en 20 mei staat ze toch weer op een WK, in Marseille. Geen atletiek dit keer, maar… indoor skydiven. Met een team van vijf atleten met een beperking doet ze mee. We vroegen Annette wat ze precies gaan doen in Frankrijk en wat haar lievelingsplek is in Utrecht.

Annette Roozen deed mee aan de Paralympische Spelen in Athene (2004) en Beijing (2008). Daar won ze twee zilveren medailles op de 100 meter sprint en verspringen. In 2006 werd ze wereldkampioen op die twee onderdelen. Een jaar later vestigde ze ook nog eens wereldrecords op de 100 meter en verspringen. Ze werd onder andere uitgeroepen tot Sportvrouw van Utrecht, maar ook tot Gehandicapte Sporter van het Jaar door NOC*NSF. Na Tokio 2022 stopte ze met topsporten, maar 19 en 20 mei staat ze toch weer op een WK, in Marseille. Geen atletiek dit keer, maar… indoor skydiven. Met een team van vijf atleten met een beperking doet ze mee. We vroegen Annette wat ze precies gaan doen in Frankrijk en wat haar lievelingsplek is in Utrecht.

Wat gaan jullie precies doen? 

“Ons team, Handi fly NL, bestaat uit Prem Basir, Kevin van Ekert , Erik van Winkoop, Sabrina Schoenmaker en mijzelf. Het is voor het eerst dat er een Nederlands skydiveteam is voor mensen met een beperking. Er is al vier keer een internationale wedstrijd georganiseerd, maar dit is het eerste WK voor mensen met een beperking. Eén voor één vlieg je in de tunnel. Je moet een route afleggen met vier punten. Als je bij het eerste punt bent, gaat de tijd lopen. Het tweede punt ligt bijvoorbeeld hoger en daar moet je 360 graden draaien. Als je bij het vierde punt bent, stopt de tijd. Het gaat erom wie het snelste is. Er doen 23 landen mee.”

Hoe ben je hiervoor geselecteerd?

“We zijn vorig jaar geselecteerd uit 120 deelnemers na een testvlucht in City Skydive in Utrecht. In september begonnen we met trainen. We trainen twee tot vier keer per week bij City Skydive. Dan vliegen we per training 15 minuten. Ik heb ooit een keer in Roosendaal in de tunnel gevlogen om het een keer te proberen. Een paar jaar geleden ook een keer in Utrecht. Leuk, dacht ik toen. De bedrijfsleider nodigde me uit voor de selectiedag. Ik wist toen nog niet precies waarvoor het was. Het is moeilijker dan het lijkt. Met mijn sportverleden dacht ik: ‘Dat doe ik effe’. Maar het is zo anders dan sprinten en verspringen. Dat zijn snelle bewegingen, hier heeft een kleine beweging al effect. Het moet juist gecontroleerd en beheerst. Totaal anders dan ik gewend ben. Je doet veel met je armen. Mensen die hun benen niet kunnen gebruiken, doen braces om tijdens het vliegen. Ik om één been, zodat mijn prothese in dezelfde hoek blijft staan.”

Wat vind je zo leuk aan indoor skydiven? 

“Ik was toe aan een nieuwe uitdaging. Dit is minder leeftijdsgebonden dan atletiek en het geeft je een gevoel van vrijheid. Je voelt je letterlijk zo vrij als een vogel. Het geeft zo’n kick. Dat zie je bij iedereen, vooral als je dit voor het eerst doet. Iedereen komt met een big smile de tunnel uit. Het heeft iets magisch. En zeker voor mensen in een rolstoel. Als zij in die tunnel hangen, kan alles. Tot en met het WK hebben we sponsoren. We hopen die ook voor daarna te vinden, zodat we door kunnen gaan.”

Jullie gaan woensdag al naar Frankrijk. Hoe ziet de voorbereiding eruit?

“Eerst kunnen we daar trainen, ook om de wind af te stellen op jouw gewicht. Daarna zijn er verschillende rondes en eindigt het WK met een afvalrace. Het is een beetje een pilot, ze zijn bijvoorbeeld nog aan het zoeken met klassementen. Het is natuurlijk een verschil of je beide benen kan bewegen, of een arm of been mist. In de atletiek is het in klassementen verdeeld, omdat het anders oneerlijk is. Ik ben heel benieuwd hoe het daar zal zijn.”

Hoe en wanneer was je voor de eerste keer in Utrecht?

“Ik ben hier geboren en getogen. Ik ben thuis op de Leidseweg geboren, daarna op mezelf gaan wonen in Lombok en uiteindelijk jaren geleden een huis gekocht in Oog in Al.”

Wat mist Utrecht? 

“Vroeger miste ik echt een goede danstent, zoals de Escape, RoXY en iT in Amsterdam. Ik hield erg van house, maar hier waren het altijd alleen studentenkroegen of een bar waar na het eten eerst de tafels aan de kant moesten. Maar verder denk ik dat Utrecht alles heeft. Ik vind het jammer dat het soms denigrerend een ‘provinciestadje’ wordt genoemd. Als je over de Dafne Schippersbrug de stad in fietst, en je rijdt bovenop de brug, dan zie je de Utrechtse skyline. Dat vind ik zo mooi. Het is meer stad aan het worden met de komst van alle nieuwe gebouwen.”

En waar drink je het lekkerste biertje in Utrecht?

“Ik drink liever wijn. En dat doe ik graag bij Lefebvre op de Neude. Daar vind ik de wijn lekkerder dan een huiswijn in de kroeg, die is toch vaak wat minder.”

Wat is je lievelingsplek in Utrecht?

“Ik vind het Wed heel leuk, maar ook het plekje naast het stadhuis aan de kant van de gracht. Als je daar staat, kijk je zo naar de Dom en de Vismarkt. Dat vind ik typisch Utrechts: alle verschillende geveltjes, Dom erbij en een stukje gracht.”

Utrecht is… 

“…thuiskomen. Ik heb voor het sporten veel gereisd, maar Utrecht voelt echt als thuis.”

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).