Bij de serie aanslagen in de Franse hoofdstad Parijs zijn meer dan honderd doden gevallen en vele gewonden. Utrechter Willem Popelier en zijn vrouw hadden net het restaurant op de Rue de Charonne verlaten en waren in de lobby van hun hotel, 200 meter verder, aangekomen toen het schieten begon in datzelfde restaurant. “Al snel was het totale chaos.”

Willem en zijn vrouw wonen in Utrecht op de Kersenboomgaard in Leidsche Rijn en wilden gisteren na een lange dag in Parijs nog wat gaan eten. “Het restaurant tegenover ons hotel was vol dus liepen we honderd meter verder naar het restaurant La Belle Equipe.” De twee waren in Parijs vanwege de internationale beurs Paris Photo, Willem is fotograaf. “We hadden heerlijk gegeten maar het werd steeds drukker en drukker in het restaurant. Eigenlijk wilden we nog een dessert maar we besloten toch om alvast weg te gaan.”

De twee liepen naar het hotel waar ze verbleven: “Dat was z’n 200 meter verderop. Toen we in de lobby aankwamen hoorden we opeens knallen. Eerst dachten we nog dat het vuurwerk was, maar de knallen waren te ritmisch en te strak. Daarnaast is het nogal vreemd om vuurwerk af te steken op een gewone vrijdagavond op straat, dacht ik nog.” Toen Willem en z’n vrouw aankwamen in hun kamer en naar buiten keken zagen ze hoe de chaos zicht ontvouwde. “De knallen bleven maar doorgaan en heel veel mensen renden de straat op. Eerst was het niet meteen duidelijk wat er aan de hand was maar dit veranderde snel waarop er paniek ontstond.”

Vanaf hun hotelraam hadden de twee Utrechters goed zicht op het gebeuren. “Ontzettend veel politie en ambulances kwamen aangespoed om de gewonden te helpen. Toen kwamen ook de berichten op het nieuws en Twitter dat er geschoten werd in de stad met Kalasjnikovs.” De hotellobby werd ondertussen provisorisch ingericht als commandopost van de politie en gewonden kwamen binnen. “De straat werd volledig afgesloten en het leger nam posities in. Medewerkers van het Rode Kruis kregen witte lakens aangereikt en lichamen werden weggedragen, toen werd het wel duidelijk dat er doden waren gevallen.”

De twee hadden al gauw door het er iets groters aan de hand was. Via het internet werd duidelijk dat er ook op andere plekken aanslagen waren. “Ondertussen zaten wij opgesloten in onze hotelkamer. We waren flink in paniek. Er werd veel geschreeuwd op de straat en we wisten niet wat we nog meer konden verwachten.” Speciale eenheden van de politie doorzochten ondertussen het hele hotel en de Utrechters werden ook ondervraagd. “We moesten alle lichten uitdoen en de ramen blinderen.” De twee probeerden nog wat te slapen maar besloten al vroeg om het hotel te verlaten en naar vrienden elders in de stad te gaan.

“Het is fijn dat we nu niet meer in die straat zitten. Eerst volgden we al het nieuws nog maar daar zijn we nu ook even mee gestopt. Natuurlijk denken we nog wel aan al die mensen met wie we in dat restaurant zaten.” Eigenlijk zouden de Utrechters morgenavond terugvliegen: “Vrienden uit Nederland hebben aangeboden om ons op te komen halen, die zijn over twee uur bij ons. Nu willen we gewoon even tot rust komen.” Vandaag bleek dat er 18 doden zijn gevallen in het restaurant.