‘Utrechters moeten ook van achter hun computer kunnen participeren’ | De Utrechtse Internet Courant ‘Utrechters moeten ook van achter hun computer kunnen participeren’ | De Utrechtse Internet Courant

‘Utrechters moeten ook van achter hun computer kunnen participeren’

‘Utrechters moeten ook van achter hun computer kunnen participeren’
Het Jaarbeursplein. Archiefbeeld DUIC / Nienke Kamphuis
Participeren gaat nu vaak nog via stadsgesprekken, bewonersavonden en brainstormsessies, maar binnenkort kan dit ook online. Althans, als de motie die raadsleden Queeny Rajkowski (VVD) en Reinhild Freytag (Student & Starter) donderdag indienen wordt aangenomen. 

Participeren gaat nu vaak nog via stadsgesprekken, bewonersavonden en brainstormsessies, maar binnenkort kan dit ook online. Althans, als de motie die raadsleden Queeny Rajkowski (VVD) en Reinhild Freytag (Student & Starter) donderdag indienen wordt aangenomen. 

“We denken dat we online een grote groep mensen kunnen bereiken en laten meedenken die nu een beetje buiten schot blijft”, vertelt Rajkowski. “Denk bijvoorbeeld aan studenten en jonge gezinnen die het druk hebben. Zij denken nu vaak niet mee over vraagstukken, terwijl ze misschien wel goede ideeën hebben.”

Rajkowski heeft in de wandelgangen al een beetje geïnformeerd en verwacht dat zij en Freytag een meerderheid krijgen voor de motie. “Dan kan het zo snel mogelijk worden ingezet. De gemeente wil experimenteren met nieuwe vormen van participatie en ik denk dat dit idee hier goed bij zou aansluiten. Het moet niet veel moeilijker worden dan de mogelijkheid om een comment achter te laten bij gemeentelijke verordeningen”, besluit het raadslid.

11 Reacties

Reageren
  1. anna

    Als er dan ook wat mee gedaan wordt. Nu is t merendeels luisteren en opschrijven en vervolgens gebeurd er niets mee. Geef ze brood en spelen dat houd ze rustig.

  2. WP

    Helemaal mee eens. En ga dan ook alle vergunningaanvragen ook online ter beschikking stellen in plaats van dat je letterlijk naar het stadskantoor toe moet om plannen in te zien…

  3. bas

    Juist de interactie en persoonlijke contacten zijn erg belangrijk. Vanaf een computer kan iedereen een mail sturen of een stukje typen.
    Mevrouw Rajkowski lijkt wel te proberen om ieder contact met de gemeente verder weg te duwen naar een computerscherm. Hiermee verliest de burger wel meer de verbinding met de overheid, wat uiteindelijk het vertrouwen ook niet ten goede komt.

  4. Queeny Rajkowski

    Hallo Anna en WP,

    @Anna: Helemaal mee eens!
    Ik heb de wethouder al een paar keer gevraagd om al die verschillende participatiegesprekken en momenten te verminder zodat de ambtenarij ook ruimte heeft om wat met de input te doen ipv dat ze moeten rennen van gesprek naar gesprek. Je kan nu als inwoner elke avond wel deelnemen aan een rondetafelbijeenkomst, stadsgesprek, wijkinventarisatie, of welke naam ze er dan ook aan geven. Ik zou gaan voor kwaliteit (minder, maar er dan ook iets mee kunnen doen) ipv kwantiteit. Helaas ziet hij het probleem niet, maar ik blijf het proberen!

    @WP: als het goed is, zijn ze hier achter de schermen mee bezig. In het voorjaar hebben wij gevraagd om modernisering van het vergunningstelsel en van wat ik heb begrepen zijn ze er bijna…

    Dankjewel voor jullie reactie en tips. Als je het vergelijkt met een paar jaar geleden dan is de gemeente Utrecht al veel veranderd en gemoderniseerd. Er is echter nog een hoop te doen dus daar zal ik me mee bezig blijven. Mochten jullie andere ideeen of tips hebben dan ben ik te bereiken op: q.rajkowski@utrecht.nl

    Groet,
    Queeny

  5. Roos Geerse

    Goed idee! Tenminste, als er dan ook gekeken gaat worden naar een manier om het draagvlak voor een voorstel objectief in kaart te brengen.

    Mijn ervaring met inspraak is nu dat al op de inspraakavond duidelijk is wat de gemeente eigenlijk wil dat je zegt, dat er sturende vragen worden gesteld en dat in de uiteindelijke nota over het onderwerp erg selectief geciteerd wordt. Er staat dan bijv. De deelnemers geven aan dat, gevolgd door iets wat de gemeente zelf wil. Dat er ook andere deelnemers waren die iets anders vonden, wordt verzwegen.

  6. Paul van den Biggelar

    Inspraak via het internet is maar een deel van de oplossing. Het goede deel is dat er meer ideeën binnen kunnen komen en dat die ook geschreven kunnen worden op het moment dat de bedenker de gelegenheid geeft. Het slechte deel is dat mensen bij elkaar moeten komen om de goede ideeën bij elkaar te brengen tot een geheel. Van een afstandje een bijdrage leveren kan dan verlopen tot “ik heb gezegd” én “als jullie niet doen wat ik zeg, wordt er dús niet naar mij geluisterd en heb ik alle recht om boos te zijn”. (een soort reactie op een DUIC berichtje dus :)) En dat laatste lost helaas niets op, dan zijn we verder van huis.

  7. anna

    @ dank aan Queeny. Ben ook bij meerdere bijeenkomsten geweest en daar werden heel veel lijsten gemaakt met wat er allemaal gedaan kan worden. Kan, wel te zeggen. want inderdaad is de hoeveel aan goede wil er zeker , de uitvoering ontbreekt. Vaak kwam hier naar voren dat juist persoonlijk contact, maatwerk en geen uitsluiting oplossingen bieden voor veel issues. Als je vragen stelt als burger, is het helaas zo dat er algemene antwoorden gelden, en je niemand (die beslissings bevoegd is) te spreken krijgt. De macht zit hem in de juiste poppetjes kennen en dan pas wordt er geluisterd. De gemiddelde burger waagt zich al niet eens aan vragen of ideeën.

  8. Rob van der Hilst

    Participatie betekent (lett.) deelnemen. Maar deelnemen waaráán?
    Aan discussie over gebonden onderwerpen? D.w.z. over onderwerpkeuzes waarin de agenda van de gemeenteraad bepalend is (en dus besluitvorming door de raad)?
    Dit ligt in het verlengde van het fenomeen-inspraak. Wat niet meer en niet meer is – de wat verwarrende naam ten spijt – dan een soort controlemiddel van het gemeentebestuur. Namelijk, doen-wij-het-eigenlijk-wel-goed met dit en dat concrete besluit-in-aantocht, dat uiteindelijk door de gemeenteraad, en door niets en niemand anders, zal worden vastgesteld.
    De ervaring leert dat inspraakbijeenkomsten wel degelijk van invloed kunnen zijn op de opstelling van de raad – collegepartijen en oppositiepartijen – t.a.v. voorstellen van B&W. Zonder betekenis zijn inspraakrondes dus in elk geval niet, ook al kunnen gemeentebewoners zich niet altijd serieus genomen voelen wanneer, zoals blijkt tijdens raadsbehandelingen, hun kritiek op concrete dossiers geheel of gedeeltelijk terzijde blijkt te zijn geschoven. Voor zover ‘blijkt’ al kan, want om daarvan kennis te kúnnen nemen is tegenwoordig – vrijwel zonder courante verslaggeving van raadszittingen in lokale media – vrijwel uitgesloten.
    Overigens, Utrecht kent de Raadsinformatieavond of RIA (leuke taalvondst eigenlijk aangezien iedereen wel een gezellige tante Ria heeft of kent :). In wezen is dit een vorm van concentratie van inspraakrondes op een moment die meestal in het Stadhuis worden gehouden. De sfeer van zo’n RIA is meestal wat losser, minder versteend dan die van een formele Inspraakbijeenkomst met o.a. zijn bestuursrechtelijk-relevante ‘tweekolommenstuk’ dat zowel een verslag als nabrander is van een inspraakbijeenkomst (alsnog beantwoording/commentaar van/op aan de orde gestelde punten)
    M.a.w. tussen de praktijk van de wettelijk-geregelde besluitvorming in de gemeente mét sonderingsmogelijkheden bij de plaatselijke bevolking (inspraak, maar ook door internetpeilingen) en de behoefte om zich een permanent draagvlak bij de bevolking eigen te maken – de bevolking van 030 is voor het overgrote deel middelbaar en hoogopgeleid: die zijn niet/moeilijk voor de gek te houden – zit spanning.

    Discussie dan maar over onderwerpen die (ogenschijnlijk) los staan van de politiek-bestuurlijke actualiteit?
    Dit gooit m.i. hogere, betere ogen wat bevolkingsparticipatie betreft aan het reilen en zeilen van de lokale samenleving, wat de middellange en lange terrein betreft.
    Het enige gevaar hiervan telt is kletsen in de ruimte, ‘bezigheidstherapie’ voor assertieve Utrechters met veel vrije tijd. Personen die ten Stadskantore ook wel, wat schurend, met Usual Suspects en Familieporselein worden aangeduid. Maar so what?
    Ook zij zijn belastingbetalers om het hier voor de verandering maar eens fiscaal aan te duiden. 🙂

  9. Paulus

    Bas schrijft de enige goede brijdrage hier en daar wordt door het raadslid dan,al dan niet bewust, niet op in gegaan.

    Ik wil daar aan toevoegen:
    Online reageren vergemakkelijkt het proces zo erg dat het gevolg juist is dat er nutteloze bijdrage gepost gaan worden, er veel geroeptoetert gaat worden en er veel geklaagd gaat worden. Allemaal niet constructief en vertragend. De ambtenaren die al die stukken moeten gaan lezen zien door de bomen het bos niet meer, raken gedemotiveerd over de hoeveelheid onzin die ze tot zich moeten nemen en nemen inbreng van de burger op de lange termijn niet, of nog minder serieus.

    De burger die dan online gaat meedoen aan de dialoog voelt zich juist misschien niet gehoord, omdat niet alle ideetjes verwerkt kunnnen worden en politiek het sluiten van compromissen is. Zo raakt de burger dus nog meer zijn vertrouwen kwijt in de politiek en zal nog meer anti-establishment worden.

    Er zit juist een gedachte achter dat er sinds het internet nog nooit werk gemaakt is om online mee te doen aan een dialoog met de beleidsmakers, het kan namelijk al vanaf 1995.

    Een van de belangrijkste argumenten van mijn kant is dat het je moeite moet kosten om je stem te laten horen, dat is juist iets positiefs. Zo krijgt de overheid juist respons en feedback van gemotiveerde mensen, kritisch ingelezen mensen die daadwerkelijk de samenleving vooruit kunnen helpen ipv wat roeptoeters. In een live dialoog is er ook de ruimte om door politici en beleidsmakers in te gaan op wat er vanuit de burger gezegd wordt, er is sprake van eem dialoog, een gesprek, twee-richtingsverkeer. Dit alles ontbreekt online en juist online zien mensen die moeten gaan reageren op schrijfsel dit vaak als extra werklast. Ambtenaren die zouden moeten gaan reageren op online stukken gaan dit zeker op een geven moment laten verwateren en dan ben je verder van huis.

    Ik ben het niet eens met het idee dat mensen geen tijd meer hebben om hun stem te laten horen. Geen tijd is geen goed excuus. De prioriteiten ergens anders hebben liggen, dat komt dicht in de buurt van de werkelijkheid.

    Ik ben het dan niet eens me dit voorstel van dit raadslid, die ik bewust niet bij haar voornaam ga noemen, want ik ken haar niet. Het zo haar sieren te reageren op wat ik hier schrijf, juist omdat ik niet achter haar idee sta en het ik hoop dat de raad zich nog eens twee keer achter de oren gaat krabben voor in te stemmen met dit voorstel.

  10. Toine Goossens

    @ Paulus, ik zie nog geen reactie. Waarschijnlijk gaat deze feed back deze twee raadsleden boven de pet.

  11. Toine Goossens

    @ Paulus,

    We zijn bijna 2 dagen verder en nog steeds geen reactie van Queeny en Reinhild. Vreemd je zou toch zeggen dat er hard gewerkt is om het inzicht te verwerven om met gefundeerde kritiek om te gaan. Niets van dat alles.

    Queeny en Reinhild, ga vooral zo door om afstand van de realiteit te nemen. De wereld verkeert in de grootste vertrouwenscrisis van de afgelopen 100 jaar. Kiezers straffen de elite die zich daar niets aan gelegen laat liggen, keer op keer af door op galmende leugenaars en ophitsers te stemmen.

    De maatschappelijke topprioriteit is investeren in vertrouwensgedrag. U breekt de Utrechtse investering daarin af nog voordat die een serieuze kans heeft gekregen.

    Poetin, Erdohan, Jonhson, Trump, weet u werkelijk niet dat u op deze manier een Nederlandse invulling aan het stimuleren bent?

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).