In deze rubriek staat een creatief, ambachtelijk, innovatief of historisch product uit de stad centraal. In deze editie: Knapsack the game.

Lennart Wolfert is grafisch ontwerper, illustrator en een groot liefhebber van spelletjes waarbij je iets moet omgooien – zoals jeu de boules, kubb of bowling. “Ik had al een tijdje het idee om zelf een spel te ontwerpen, dat totaal uitgewerkt is en waarbij alles op elkaar is afgestemd. Want ja, een spel kan je gewoon verzinnen. Zo is het met alle andere spellen ook gegaan.”

Vijf jaar geleden begon hij met het basisprincipe voor zijn eigen spel: Knapsack the game. “Ik wilde graag een spel maken waarbij de functie van onderdelen uit het spel verandert. De blokken veranderen van functie.” Lennart legt kort de spelregels uit: bij Knapsack the game speelt team Rood tegen team Blauw. Je verdient punten als je met de knoop blokken omgooit. Op ieder blok staat een rood en een blauw cijfer. Gooi je een van je eigen kleur om, dan krijg je het aantal punten dat erop staat. Gooi je meer blokken, of blokken van de andere kleur om, dan krijg je 1 punt per blok. De blokken die omgaan, zet je terug in je eigen kleur. Je wint als je op precies 30 punten komt of alle blokken in de kleur van jouw team hebt staan.

Lennart pakt een geel Knapsack-tasje erbij en stalt het spel uit op tafel. De primaire kleuren, de onbewerkte materialen en de retro typografie geven je het idee dat dit spel al veel langer bestaat dan vijf jaar. “Bij het ontwikkelen van Knapsack had ik twee doelen: het spel moet helemaal kloppen en mensen moeten het kunnen spelen”, vertelt Lennart.

Tekst gaat verder onder afbeelding

“Samen met een groep vrienden ben ik het spel gaan testen. Zo kwam ik erachter wat wél en niet werkte. De reacties waren ook een graadmeter. Bij elke aanpassing werd het spel beter en dat zag je aan de reacties. De spelers werden fanatieker en begonnen nu en dan te schreeuwen uit frustratie en fanatisme. Toen er weer een partij klaar was en er gevraagd werd om nog een potje, wist ik dat op de goede weg was.” Voor dat tweede doel moest Lennart aan de slag: “Dat betekende dat ik meerdere spellen moest maken. Ik begon in eerste instantie met een oplage van 20 spellen, maar dat werden er al snel 200.”

Knopen
De naam Knapsack komt van de voorganger van de grote knoop waar je mee gooit, legt Lennart vervolgens uit. “Dat was eerst een leren zak met zand erin en met een houten stok eraan. Zoals een knapzak. Maar ik kwam erachter dat het productieproces te lang en ingewikkeld was. Ik moest op zoek naar iets dat eenvoudiger te maken was.” Lennart haalt vragend zijn schouders op. Hij moest er even op broeden voordat hij een oplossing had gevonden.

“De knoop bedacht ik toen ik op een keer op de fiets zat. Misschien ligt zo’n knoop voor andere mensen meer voor de hand. Als je aan zee opgegroeid bent, bijvoorbeeld. Ik woon in Utrecht, dus het duurde wat langer voor ik op dit idee kwam. Ik heb allerlei soorten touw gekocht, van verschillende dikten en materialen. En ik ben allemaal knopen gaan uitproberen. De knoop die het is geworden, is de apenvuist. De losse uiteinden van de knoop heb ik afgewerkt met een ander touwtje.” De knoop werkt goed en blijkt zelfs aantrekkende werking te hebben: “Als we in het park aan het spelen zijn, komen er al snel mensen omheen staan die willen meedoen – iedereen wil met dat ding gooien. Daarom organiseren we regelmatig Knapsacktoernooien waar bekeken wordt wie de beste knapsacker is.”