De politie heeft maandag in een woning in de Utrechtse Lombok een man aangetroffen die waarschijnlijk al maanden dood in huis lag.
De woningbouwvereniging kreeg van buren van de man een melding over lekkage en kon daarover geen contact krijgen met de bewoner. Daarop werd de politie erbij gehaald. Een agent die aanwezig was doet zijn verhaal op Instagram.
“Nadat de deur was open gemaakt moesten wij de post van de mat vegen om überhaupt de deur te kunnen openen. […] De bewoner was helaas overleden en lag al een tijd (waarschijnlijk een paar maanden) in zijn woonkamer. Hij stond bekend als een kluizenaar en had niemand meer, geen familie, geen vrienden.”
De wijkagenten hebben contact opgenomen met de gemeente om aangifte te doen van zijn overlijden, omdat er niemand anders was die dat voor hem kon doen. De agent sluit af: “Dit blijven trieste casussen, die zo nu en dan helaas voorkomen.”
7 Reacties
ReagerenIk heb toch altijd wat moeite met dergelijke berichten.
“Hij stond bekend als een kluizenaar”. Wat zegt dat eigenlijk?
Dat niemand hem ooit hallo zei op straat of heel even de moeite nam om een praatje te maken?
Of hield hij zelf afstand door nooit terug te groeten en elke vorm van sociaal contact te ontwijken?
Bottom line is dat maanden thuis dood liggen wil gewoon zeggen dat het niemand interesseerde dat die persoon bestond, of ze nou aan de andere kant van de muur wonen of aan de andere kant van de wereld.
Dat is nou eenzaamheid en de pure armoede van onze welvarende hedonistische maatschappij.
De vraag die me vooral bezig houdt is: waar werd de lekkage door veroorzaakt en is die inmiddels verholpen?
In en in triest dit geval, misschien dat er buurtgenoten zijn die hopelijk naar zijn afscheid gaan.
Hier wordt je echt verdrietig van, hoe kan dit in een sociale stad als Utrecht.
Sneu verhaal. Helaas heb ik zelf ervaring met een directe buurman die zich dermate sociaal afzonderde, dat ook hij geruime tijd overleden was voordat we zijn lichaam (naar aanleiding van geuroverlast) vonden.
Ik weet de details niet van de situatie in Lombok. Toch wil ik nuanceren dat iemand die niet gemist wordt bij overlijden, ‘genegeerd’ werd door de buurt of iets dergelijks.
Om terug te gaan naar mijn eigen ervaring, die buurman had eigenlijk al ruim een decennium geen direct contact met wie dan ook. Achteraf bleek hij psychiatrische problemen te hebben, waarvoor hij destijds alle hulp afwees. Omdat hij zélf aangaf geen contact meer te willen met familie & vrienden, hij geen overlast veroorzaakte en al zijn betalingen automatisch verliepen … Kon hij uiteindelijk ongemerkt overlijden.
Deze persoon gebruikte ook al zo lang alleen het achterom en niet zijn voordeur, dat de meeste mensen niet eens meer wisten hoe hij er nu uitzag en hem dus niet meer zouden hebben herkend op straat.
Dit zijn extreme gevallen en heel sneu, maar er is niet altijd een verantwoordelijke voor aan te wijzen.
@ kh
Het hoeft toch niet aan de buren of buurt te liggen dat iemand op zichzelf is? Kan wel, maar hoeft niet.
Misschien was de man wel heel gelukkig zonder bemoeials van buren en familie? Moeilijk voor te stellen? Voor de mensen die persé ergens bij willen horen en zich verloren voelen als ze alleen zijn, misschien wel. Ik ga ervan uit dat hij plotseling in zijn woonkamer is overleden en denk bij mezelf “zo zou ik ook wel willen gaan”. Dat ik pas maanden daarna gevonden zou worden, boeit me dan eigenlijk niet meer zo.
@ KH
Wel knap hoe je op basis van deze informatie een conclusie kan en wil trekken, puur om je eigen wereldbeeld te bevestigen.