De voorzitter van de Wijkraad Leidsche Rijn is per direct opgestapt. Xander Coolen heeft dit via facebook laten weten in een open brief. De adviezen van de wijkraad worden volgens hem steeds minder vaak opgevolgd door de gemeente en hij zegt het onplezierig te vinden om negatief te worden bejegend door ambtenaren.
“Er worden te vaak gelegenheidsargumenten gebruikt om niet te luisteren naar bewoners. Daarnaast worden we overspoeld met overleggen waarin we als wijkraad met ambtenaren in zee moeten gaan. Daarbij wordt wat mij betreft te weinig rekening gehouden met de inhoud ervaring en mening van de wijkraad.”
De wijkraad heeft volgens Coolen een grote inbreng gehad in het op de kaart zetten van zorgen op het gebied van veiligheid, voorzieningen en verkeer in de wijk. “Maar ik ervaar dat de inzet van de 15 vrijwilligers van de wijkraad steeds meer teniet gedaan door de invulling die het huidige college geeft aan het begrip participatie.”
Nieuwe college
Ook het nieuwe college bracht geen verandering voor de inmiddels ex-voorzitter. “Na de installatie van dit college zie ik eerder een afkalving van de mogelijkheden die de wijkraad heeft om haar invloed uit te oefenen, en mede daarom stop ik.”
Coolen merkt op dat het als vrijwilliger niet plezierig is om negatief door ambtenaren bejegend te worden. “Juist het laatste jaar heb ik daar veel last van gehad.” Hij is ervan overtuigd dat er te weinig gebruik gemaakt wordt van de kracht van de wijkraad door dit college en hoopt dat de gemeente inziet dat het huidige participatieproces anders moet.
5 Reacties
ReagerenIk zou zeggen: des te meer behoefte is er dan nu aan een pittige voorzitter die de boel een beetje wakkerschudt. Feitelijk zegt Coolen “door weg te gaan hoop ik dat de gemeente inziet dat het huidige participatieproces anders moet”. Dat is een beetje omgekeerde wereld. Het participatieproces willen veranderen door te stoppen met participeren? Ik zou juist extra (tegen)gas geven. Meer Coolen op het vuur als het ware.
@martijn. Dit vind ik toch wel de omkering van alle waarden. De ambtenaren zijn er voor ons, wij zijn er niet voor de ambtenaren. Mensen die vanuit de wijkraad als vrijwilliger mee willen denken en doen aan het besturen van de stad moet je koesteren. Uit ervaring weet ik dat de meeste vrijwilligers niet zo maar opgeven, omdat ze hart hebben voor de zaak (daarom doen ze het). Als iemand het dan opgeeft, is dat een heel belangrijk signaal en wat mij betreft een negatief signaal over de manier waarop onze gemeente wordt bestuurd vanuit het stadhuis.
“Niemand is tot het onmogelijke gehouden.” Coolen stelt vast als zwarte piet te worden gebruikt (o.a. door wanhopige ambtenaren die ‘t evenmin redden met te weinig deskundigheid, mensen enmiddelen en vooral de tijd om “iets goed te doen”).
Ook anderen merken vandaag op dat “het democratische tekort overstelpend is geworden” voor al die vrijwilligers die raadslid of deelnemer in zorgroepen zijn.
En daarom zou de overheid gewoon kleiner moeten worden. Burgers kunnen veel dingen beter zelf organiseren. Bijv.zo’n Coolen had dan veel meer kunnen betekenen.
Je hoort hem bijna stampvoeten