Bekende en minder bekende Utrechters werken in de luwte vaak aan bijzondere projecten. DUIC zoekt deze mensen op en vraagt waar ze precies mee bezig zijn. In deze aflevering: Annemarieke Piers (51). Elf jaar geleden zette Piers samen met Claudette Halkes uitgeverij Snor op. Inmiddels is er het Snorfestival, de Snorfabriek en zijn de twee recent van een oude NS-loods verhuisd naar Vechtclub XL aan de Europalaan.

Hoe is uitgeverij Snor ontstaan?

“Claudette en ik waren allebei freelancejournalisten. We schreven veel en waren steeds meer bezig met het bedenken van concepten voor boeken. Die boden we vervolgens aan bij uitgeverijen. We kwamen op het idee om het handboekje Naaien Enzo te maken, wat de uitgeverij geen goed idee vond. Toen besloten we onze eigen uitgeverij op te zetten. Het boek werd een megasucces en dat smaakte naar meer.”

Het Snorfestival kwam voort uit de wens een nieuwe manier te vinden om jullie boeken te promoten. Waarom wilden jullie dat graag anders doen?

“We maken zo’n vier tot acht boeken in het voorjaar en net zoveel in het najaar. Stuk voor stuk werden die gelanceerd. We dachten: kunnen we dat niet leuker maken? Zo ontstond het idee om de boeken tegelijk te lanceren en er een groot feest van te maken. Dat werd het Snorfestival.”

Het festival werd eerst georganiseerd op een kampeerterrein, later in een oude NS-loods. Is zo de Snorfabriek ontstaan?

“Ja. In onze zoektocht naar een overdekte ruimte voor het Snorfestival kwamen we op het nieuwbouwterrein Wisselspoor terecht. Het pand stond een jaar leeg. We besloten om daar na het Snorfestival meteen een jaar te blijven zitten. Eigenlijk deden we een jaar lang wat we normaal in één dag op het Snorfestival doen. We vroegen bevriende illustratoren, koks, muzikanten en andere creatievelingen om daar hun kantoor van te maken. Er was een winkel, er kon gegeten en gedronken worden en we organiseerden workshops, ukelele spelen bijvoorbeeld.”

Jullie zijn recent verhuisd naar de Vechtclub XL. Vonden jullie dat jammer?

“Aan de ene kant wel. Aan de andere kant was het lekker; een jaar lang twee bedrijven in de lucht houden was pittig. Het is jammer dat we niet meer over zo’n grote locatie beschikken. Het scheelt wel dat we bij de Vechtclub XL in een warm bad zijn beland. Het is alleen maar beter geworden, door de onwijs leuke mensen en nieuwe samenwerkingen. Daarnaast is het fijn dat we niet meer zelf het toiletpapier hoeven te vervangen en de containers moeten legen.”

Blijft de Snorfabriek bestaan?

“Ja. We verhuizen de Snorfabriek naar buiten. We zijn nog bezig te bedenken hoe we het gaan vormgeven. We zouden graag een terrasje zien, workshops willen geven en het zou natuurlijk erg leuk zijn om spullen te kunnen verkopen. De Snorfabriek gaat wel elk weekend in juni open. We zijn benieuwd hoe dat gaat lopen.”