Bekende en minder bekende Utrechters werken in de luwte vaak aan bijzondere projecten. DUIC zoekt deze mensen op en vraagt ze waar ze precies mee bezig zijn. In deze aflevering spreken we Jaap van de Klomp, een Utrechtse fotograaf en jazzkenner die zijn rentree in de muziek maakt.

Waar kunnen mensen je van kennen?

“Mensen kunnen mij onder andere kennen doordat ik ze op de foto heb gezet. Ik heb veel Utrechters gefotografeerd, mijn fotoserie op Facebook van mensen met hun favoriete boek deed het best goed. In de jaren zestig was ik redelijk bekend; ik runde samen met een compagnon een jazzkelder genaamd Persepolis aan de Oudegracht. Daar gebeurden spannende dingen die wekelijks de krant haalden. Persepolis was een roemruchte plek waar fantastische muzikanten prachtige concerten gaven.”

Hoe heb je je weg terug naar jazz gevonden?

“Eigenlijk heeft jazz mij weer gevonden. Het gebeurde toen er op een Culturele Zondag aandacht aan Persepolis besteed werd. De club heeft tien jaar bestaan, van 1957 tot 1967. Vorig jaar, vijftig jaar na dato, kwam dat aan de orde. De jazzredacteur van de Concertzender vroeg naar aanleiding daarvan of ik maandelijks een programma wilde samenstellen. Daar heb ik uiteraard ja op gezegd, ondanks dat ik nog nooit radio had gemaakt. Boven de Ganzenmarkt zitten het kantoor en de studio’s. De zender is niet in de ether, maar kan wel op internet en interactieve televisie beluisterd worden. Elke tweede zaterdag van de maand om 19.00 uur kies ik een opname van een liveshow uit, bijvoorbeeld iets wat op North Sea Jazz voorbijkwam, en bespreek ik het. Er ligt daar een arsenaal aan opnames waaruit ik kan kiezen.”

Heel iets anders dan fotografie. Waar komt je liefde voor jazz vandaan?

“Jazz was toch echt mijn eerste liefde. In mijn jeugd was dat het allerbelangrijkste. Ik groeide op in de jaren veertig en vijftig, toen jazz nog moeilijk te vinden was. Iemand wees me erop – ik werd er direct door geraakt en geboeid. Het was maar mondjesmaat verkrijgbaar, een half uurtje op de radio af en toe, soms een kwartiertje op een radiostation op een moeilijk te vinden zender met veel gekraak en gepiep. Het was sporadisch voorhanden en als je het dan had gevonden, kon je er extra van genieten. Een soort traktatie.”

Ben je ook met andere projecten bezig?

“Op die bewuste Culturele Zondag kreeg ik een flyer in mijn handen gedrukt van U-Jazz, een Utrechts jazzfestival. Daar ontdekte ik Kika Sprangers. Ik was behoorlijk onder de indruk van haar stijl, composities, arrangementen en bandleiderschap. Voor zo’n jong iemand – ze is begin twintig – maakt ze zeer volwassen muziek en van hoge kwaliteit. Ik besloot daarom iets ten behoeve van haar carrière te doen. Met behulp van crowdfunding onder vrienden en bekenden heb ik een stimuleringsprijs opgezet, de Jaap van de Klomp Appreciation Award, en aan haar uitgereikt. Die prijs wil ik elke drie jaar uitreiken. Ik ben nu dus bezig met de voorbereidingen. Onder andere voor de tussentijdse crowdfunding en optredens.”