De zitting ziet er anders uit dan gebruikelijk. Op de plek waar normaal het slachtoffer zit, nemen nu haar dochter en schoonzoon plaats. Naast het slachtoffer is ook de verdachte nergens te bekennen. “Is hij er zelf niet bij?”, vraagt de schoonzoon verbaasd. “Best wel raar eigenlijk.” Ondanks zijn afwezigheid start de zitting.

“Dat betekent wel dat we niet met de verdachte in gesprek kunnen”, legt de rechter uit. De 53-jarige man uit Utrecht wordt verdacht van mishandeling van zijn ex-partner. Hij zou haar tegen het gezicht en hoofd hebben geslagen en zijn hond niet hebben tegengehouden toen die op haar afsprong.

Trauma

“Mijn moeder heeft er een trauma aan overgehouden”, vertelt de dochter. “Ze komt nauwelijks meer buiten. Wij moeten haar steeds begeleiden, omdat ze zo is geschrokken.” De schoonzoon bevestigt dat de verdachte haar vaker slecht heeft behandeld.

Beiden willen namens de vrouw een slachtofferverklaring afleggen. “Juridisch gezien kan alleen mevrouw zelf spreken”, zegt de rechter. Toch mogen zij een kort woordje doen voordat de rechter uitspraak doet.

“Pak haar, pak haar!”

‘Kankerjunk’

Hoewel in het dossier staat dat het incident op 1 september 2025 plaatsvond, gebeurde het een dag eerder op 31 augustus. Op 1 september deed zij aangifte. Ze verklaart dat ze haar ex aan de overkant van de Amsterdamsestraatweg zag lopen, waarna hij ‘kankerjunk’ naar haar riep. Daarna zou hij op haar zijn afgelopen en sprong zijn pitbull op haar af. Volgens de vrouw riep de man: “Pak haar, pak haar!”.

Getuigen

Drie getuigen legden verklaringen af bij de politie. Zij bevestigen dat de verdachte achter de vrouw aanliep en dat de hond op haar afging. Een van hen hoorde hem inderdaad zeggen: “Pak haar maar!” Volgens een getuige sprong de hond direct bovenop de vrouw, waarna de verdachte haar een klap gaf. Andere getuigen zagen dit eveneens, en ook op beeldmateriaal is een klap te zien.

De verdachte verklaarde bij de politie dat hij haar enkel bij haar jas heeft vastgepakt. Confrontaties met het beeldmateriaal en getuigenverklaringen beantwoordde hij met: “Als dat te zien is, dan zal het wel”.

Hij ontkent dat de hond haar heeft aangevallen. “Ik laat mijn hond niet los, en hij valt geen mensen aan.” Volgens hem herkende de hond haar en sprong hij daarom blij op haar af. De hond werd na het incident in beslag genomen, maar later teruggegeven.

Meerdere meldingen

De rechter vertelt dat de man schulden heeft en van een uitkering leeft. Ook zijn er eerdere meldingen gedaan van huiselijk geweld; zo had het slachtoffer volgens verklaringen eerder blauwe ogen. “Er zijn vermoedens dat dit vaker is gebeurd”, zegt de rechter.

Sinds het incident gold er een contactverbod. “Het was wel lekker rustig nu”, zegt de schoonzoon. Hij vertelt dat buurtbewoners vaker ruzie hoorden. “Ik vind het gewoon zo zielig voor mijn moeder”, zegt de dochter. De schoonzoon voegt toe: “Het is gewoon een enge man. Er moet wat gebeuren.”

‘Meer dan een conflict’

De officier van justitie gaat over naar de eis. “Dit is wel meer dan een conflict.” Ze acht bewezen dat de verdachte de vrouw heeft mishandeld door haar vast te pakken, tegen een raam te duwen en te slaan. De getuigenverklaringen en beelden ondersteunen volgens haar de aangifte.

Ook vindt de officier bewezen dat hij zijn hond niet heeft tegengehouden. “Het is een grote hond onder zijn verantwoordelijkheid.” Alhoewel het slachtoffer had verklaard dat ze de hond kent en er niet bang voor is, noemt de officier de hond onvoorspelbaar. “Het gaat om een pitbull. Je weet maar nooit wat ze doen.”

“Kinderen hadden dit kunnen zien”

Dat het incident plaatsvond in een woonwijk maakt het ernstig volgens de officier. “Kinderen hadden dit kunnen zien.” Voor mishandeling eist de officier een taakstraf van 60 uur, waarvan 20 uur voorwaardelijk, plus een contactverbod en meldplicht. “Het dossier schreeuwt om een contactverbod”, zegt de officier. Voor het niet terughouden van de hond eist ze 40 uur taakstraf. 

Moeilijke afweging

De rechter volgt de officier voor een deel en veroordeelt de verdachte voor mishandeling. Voor het niet tegenhouden van de hond wordt hij vrijgesproken. “De moeilijkheid zit in het aanvallen”, legt de rechter uit. De hond beet niet en kende de vrouw. Daardoor is niet zeker dat het dier haar echt aanviel.

Volgens de rechter zou er sprake kunnen zijn van het aanhitsen van de hond, omdat de verdachte ‘pak haar maar’ zou hebben gezegd. Aangezien dit niet ten laste is gelegd, kan de verdachte hier niet voor veroordeeld worden.

De rechter noemt de mishandeling een ‘heel ernstig strafbaar feit’. Het incident gebeurde op een openbare plek waar iedereen het kon zien. “Mevrouw is publiekelijk vernederd.” De rechter legt de man een taakstraf van 60 uur op, waarvan 20 uur voorwaardelijk. Ook krijgt hij een contactverbod.

“Dus heeft hij nou een taakstraf én een verbod”, vraagt de schoonzoon. De rechter legt het nogmaals uit. “Hij mag geen contact zoeken. Doet hij dat wel, dan moet hij de extra 20 uur alsnog uitvoeren.”