De rechtbank Midden-Nederland heeft een 45-jarige man uit Utrecht veroordeeld tot 11 jaar gevangenisstraf voor doodslag op zijn 52-jarige partner. De verdachte doodde zijn partner door herhaaldelijk met een mes op haar in te steken.
Even na 02.00 uur komt er een melding binnen bij hulpdiensten. De zoon van het slachtoffer geeft aan dat zijn moeder in de slaapkamer van hun woning in haar borst is gestoken. De vrouw wordt met spoed naar ziekenhuis overgebracht, maar overlijdt enkele uren later.
Bloed aan zijn handen
De zoon beweert dat de partner van zijn moeder de dader is. Kort nadat zijn moeder om hulp schreeuwde, zag hij hem namelijk uit de woning vertrekken.
Op basis van de signalementen van de dader wordt de verdachte aangehouden. De dader heeft op dat moment het mes op zak waarmee hij zijn partner doodstak. Ook zat er nog bloed aan zijn handen.
Vreemdgaan
De verdachte verklaarde in de rechtbank dat hij geen herinneringen heeft aan het steken van zijn partner. Hij zou op dat moment lijden aan geheugenverlies. Dat acht de rechtbank niet aannemelijk. De verdachte zou bij en vlak na zijn aanhouding hebben beweerd dat zijn partner vreemdging. Dat ziet de rechtbank als een motief.
Ook speelt mee dat de verdachte zich de gebeurtenissen van vlak vóór het geweldsincident, vaak tot in detail, en van direct ná het incident nog goed kan herinneren. Daarnaast duiden de hoeveelheid steek- en snijwonden, meer dan vijftig in totaal, en de diepte ervan, erop dat de verdachte zijn partner doelbewust van het leven wilde beroven.
De rechtbank legt de verdachte een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 11 jaar op voor de doodslag op zijn partner. Ook moet hij de nabestaanden van het slachtoffer een schadevergoeding betalen.
4 Reacties
ReagerenTja, dat geheugen toch! Ik wens alle rechters die de woorden ‘geen herinnering edelachtbare’ uit de mond van verdachte horen, heel veel succes en wijsheid!
https://www.haraldmerckelbach.nl/artikelen_nederlands/2005/Weet%20Er%20Niets%20Meer%20Van,%20Edelachtbare.pdf
De kop van dit artikel had moeten zijn: “Utrechter (45) veroordeeld tot 11 jaar cel voor het vermoorden van zijn partner”. Dit is een schoolvoorbeeld van femicide. Het benoemen en erkennen is een eerste stap bij het voorkomen er van.
schamele 11 jaartjes brommen. schandalig
Inderdaad, als de rechter meegaat met alles wat in dit artikel is beschreven, zou de dader toch moeten worden veroordeeld voor moord in plaats van doodslag?