Beeldend kunstenaar Britt Dorenbosch (1986) won in 2016 met haar schetsontwerp Thuis het K.F. Hein Stipendium, een beurs voor jonge kunstenaars. Ze maakt schilderijen en tekeningen en kreeg de gelegenheid het onderwerp ‘thuis’ verder te onderzoeken en er een expositie van te maken voor het Centraal Museum. Een jaar later, op 8 september, was de opening.

Een tentoonstelling in Centraal museum. Is dat een droom die uitkomt?

“Een droompjé. Want als je afstudeert, denk je natuurlijk niet meteen aan die mogelijkheid. Dat kwam pas toen ik me inschreef om kans te maken op het K.F. Hein Stipendium 2016, een beurs voor kunstenaars met een binding met Utrecht. De winnaar mocht het jaar erop exposeren in Centraal Museum. Toen ik won, vond ik dat super, want voor mensen is de drempel om een galerie in te gaan hoog. Een musea voelt toegankelijker.”

Op 8 september was de opening van je tentoonstelling Thuis. Hoe is dat werk tot stand gekomen?

“Ik was al vóór het winnen van het Stipendium bezig met het onderwerp ‘thuis’; ik kwam bij mijn tante en bij mijn oma en besefte dat een interieur veel over de bewoner zegt. Daarbij was ik zelf net naar Leidsche Rijn verhuisd en dat vond ik toen een beetje saai. Ik vroeg me af: ‘Is dit mijn thuis?’”

Voelde je druk toen je ermee aan de slag ging voor Centraal Museum?

“Ja, een dergelijke expositie vraagt een andere aanpak. Dus ben ik gaan nadenken over wat ik precies wilde overbrengen en heb ik geleerd op een andere manier naar mijn werk te kijken. Een jaarlang heb ik naar de opening toe gewerkt. Ik ben een stuk professioneler geworden.”

Je droompje is dus uitgekomen – wat is je droom?

“In april bezocht ik de overzichtstentoonstelling an David Hockney in Londen. In zijn 80 levensjaren heeft hij een geweldige hoeveelheid prachtig werk gemaakt Het zou geweldig zijn als ik het net zo ver schop als hij.”

Is Leidsche Rijn inmiddels je thuis?

“Ja, ik woon er fijn samen met mijn vriend in de Kersenboomgaard: een gebouw met woningen en ateliers. We hebben een gemeenschappelijke tuin waar je ‘s zomers met de andere bewoners zit. Soms zie je grutto’s. En in de buurt ook wel eens een fazant of een haas. Al het beste van het platteland, maar je bent ook zó in de stad. Alleen is het uitzicht in de wijk is niet geweldig.”

Droomhuis

“Ik ben blij met dit huis, maar het lijkt me nóg leuker om in een kleine boerderij in de buurt te wonen, met een moestuin en kipjes. Nu heb ik trouwens ook kippen, ik gebruik hun eieren om verf mee te maken. En als ik wil plukken, fiets ik naar het Máximapark om te kijken wat er te halen valt. Gisteren kwam ik thuis met peren en walnoten.”

Utrecht mist…

“Ateliers waar kunstenaars kunnen rommelen. Er is weinig ruimte voor ‘vieze’ creativiteit, rauwe kunst, het experiment. Je had wel Das Spectrum in Overvecht, maar dat moet weg. Veel talent dat aan de HKU afstudeert ruilt Utrecht in voor Amsterdam omdat daar meer mogelijkheden zijn.”

Grootste ergernis

“Ik ben een vrolijk natuurtypje, dus ik ben niet blij met projecten als het nieuwe Leidsche Rijn winkelcentrum waar allerlei grote filialen van ketens komen, zoals Primark. Veel mensen willen daar nou eenmaal hun kleren kopen, dus ik begrijp waarom de gemeente het doet. Maar ik zou liever leuke kleine winkeltjes zien, van eigenaren met passie en oog voor het milieu. Dat is meer van deze tijd.”

Favoriete Utrechter

“Met stip op één de aardige man uit de bouwploeg van het Centraal Museum die mijn tentoonstelling heeft helpen opbouwen. Een echte Utrechter. Hij vroeg of ik wel uit Utereg kwam en toen moest ik beschaamd ‘nee’ zeggen – ik kom uit Oude Wetering. Maar hij bleef heel aardig.”

Culinair genieten

“Ik raad ook niet-veganisten aan om naar Oproer te gaan, in Zuilen. Probeer het eens. Je zult niet merken dat je veganistisch eet; er bestaan zoveel verschillende groenten – veel meer dan vleessoorten! – dat de gerechten vol zitten met smaken. En voor koekjes en taart kan ik Carla’s op het Domplein van harte aanraden.”

Thuis is nog tot 26 november te bezoeken in het Centraal Museum.