@Koel Hoofd: zelfs als het al waar zou zijn wat u beweert, quod non, dan biedt de herhaling ongelofelijk veel genot, of het nu om de beelden van Michelangelo, de schilderijen van Rembrandt of de Matthäuspassion van Johann Sebastian Bach gaat. Maar als u liever vier keer naar de musicals Soldaat van Oranje of The soud of music gaat, dan is het ook prima.

@Koel Hoofd. Ter aanvulling: volgens uw eigen gedachtengang moet datgene wat u beweert ook al eerder gezegd zijn. Misschien is dat ook wel zo. Maar wanneer het eeuwen geleden ook opgevolgd was, zouden we geen kunst van Michelangelo, Van Eyck, Rembrandt, Van Gogh, Picasso, Bach, Beethoven, Schönberg enzovoorts hebben gehad. Dat waren in hun tijd vernieuwers. Een dergelijk gemis zou toch wel erg spijtig zijn geweest voor ons als nageslacht. Gelukkig waren er al in de Oudheid mecenassen (genoemd naar Mecenas, een Romeins-Etruskische staatsman). Of vindt u het allemaal maar flauwekul? Dat mag natuurlijk.

@Scherpschutter: u vergist u. Voorbeeld: zonder de steun van zijn broer Theo zouden we nooit de meesterwerken van Van Gogh hebben gehad. Want maar heel weinigen zagen er aanvankelijk de waarde van in. Dit voorbeeld is met vele andere aan te vullen. Daarom heb ik er geen moeite mee dat ook de overheid vernieuwing in de kunsten steunt. Vergeleken met de steun aan andere, vooral economisch belangrijk geachte zaken valt die bovendien in het niet.

@Lexus @soylent
Lijnen, kleuren, noten, bewegingen, het is allemaal onderworpen aan natuurwetten: Er zijn dus maar een beperkt aantal mogelijkheden. De mens is de meest creatieve diersoort op deze planeet en bestaat ook al vele tienduizenden jaren. Reken maar dat ze alles al een keertje hebben uitgeprobeerd.
Het zijn enkel de nieuwe generaties die dit niet weten en telkens weer vol verwondering kijken/luisteren naar iets wat mensen 20.000 jaar geleden ook al deden: elkaar vermaken. Dus de werken in de grotten van Lascaux, australian rock art, Michelangelo, Bach, Plato, Seneca etc zijn nooit veranderd, enkel het nieuwe publiek kijkt/luistert er anders naar. Dat kunnen ze doen omdat deze werken de tand des tijds hebben overleefd. Daartegenover staan miljarden werken die dat niet is gelukt, maar misschien nog wel veel mooier waren maar onacceptabel volgens de dan heersende maatstaven. En juist dat weten we dus niet, en daarom vinden we de restanten die we wel hebben “meesterwerken”.

@Scherpschutter en Koel Hoofd: lange verhalen maken het er niet beter op. Om te beginnen is subsidie afgeleid van het Latijnse subsidium en betekent eenvoudigweg ondersteuning. Steun van de overheid is dus overheidssubsidie. Maar los daarvan: zowel de beeldende kunsten als de muziek zijn vanouds gesteund door de adel en de vorsten. Omdat de laatste vaak de beschikking hadden over het overheidsbudget, kan men hier spreken van overheidssubsidie. Later gingen ook de kooplieden-regenten van de steden de kunsten ondersteunen.
Omdat het algemeen bekend is, ga ik hier niet veel aandacht besteden. Ten gerieve van scherpschutter noem ik alleen paar componisten uit de zeventiende en achttiende eeuw: Bach, Händel en Mozart, die allen in dienst waren van vorsten en/of in opdracht voor hen werkten. Dat liep overigens niet altijd goed af, omdat vernieuwende kunstenaars bijna per definitie lastige mensen zijn.
Met een klein beetje eigen onderzoek had Scherpschutter dit allemaal zelf kunnen achterhalen.
Tot slot @Koel Hoofd: laten we blij zijn dat er tegenwoordig meer werk bewaard blijft, zodat het nageslacht er over kan oordelen. Overigens zijn niet alle werken uit het verleden kunstwerken, maar vaak zijn ze dan nog wel uit historisch oogpunt interessant.
En @Scherpschutter: het staat u in onze democratische rechtsstaat vrij om te kiezen voor een partij die tegen overheidssubsidie aan kunstenaars is.
Er is natuurlijk nog heel wat meer op te merken bij de vertogen van Koel Hoofd en Scherpschutter, maar zoals gezegd kunnen ze een heleboel dingen ook zelf te weten komen en daarom laat ik het hierbij.