Allemaal Utrechters - Robi van Geenhoven: ‘Eén Utrechts feest brengt mensen binnen en buiten de LHBTQ-community bijeen’ | De Utrechtse Internet Courant Allemaal Utrechters - Robi van Geenhoven: ‘Eén Utrechts feest brengt mensen binnen en buiten de LHBTQ-community bijeen’ | De Utrechtse Internet Courant

Allemaal Utrechters – Robi van Geenhoven: ‘Eén Utrechts feest brengt mensen binnen en buiten de LHBTQ-community bijeen’

Allemaal Utrechters – Robi van Geenhoven: ‘Eén Utrechts feest brengt mensen binnen en buiten de LHBTQ-community bijeen’
Robi van Geenhoven in De Zaak aan de Korte Minrebroederstraat. Foto: Marleen Stoker
Deze landen zijn de revue gepasseerd: Polen, Rusland, Iran, Colombia, Macedonië, Peru, Venezuela, Syrië, Indonesië, Denemarken, Zuid-Afrika, Spanje, Ethiopië, Taiwan,…

Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Robi van Geenhoven (25) uit België.

Paspoort

Naam: Robi van Geenhoven
Land: België
Plaats: Antwerpen
Geboortedatum: 15-06-1992
Levensmotto: “Ik heb er twee: ‘Niet geschoten is altijd mis’ en mijn grootvaders laatste woorden: ‘Alles komt goed’.”
Aantal mensen met een Belgisch paspoort in Utrecht in 2017: 506 (bron: Basisregistratie Personen/BRP)

Van onze zuiderburen hebben 506 afgevaardigden zich in Utrecht gevestigd. Robi van Geenhoven is er één van. De Vlaming zit aan de bar van De Zaak, een plek in Utrecht die veel voor hem betekent. Hij werkte er de afgelopen twee jaar in de bediening. Leerde er zichzelf te zijn.

“De eerste twee jaar in Utrecht voelde ik me eenzaam. Dat veranderde toen ik hier ging werken. Aan het eind van mijn eerste dag vroeg een collega wat ik nog niet had gevraagd maar wel zou willen vragen. Door die ontzettend eigenzinnige vraag begreep ik dat dit een bijzondere plek was; niemand deed zich anders voor. Ik ben gaan inzien dat eenzaamheid niet te maken heeft met anderen, maar met hoeveel vrede je met jezelf hebt.”

In 2013 kwam hij zijn beste vriendin achterna die hier theater studeerde, dezelfde vriendin die hem jaren eerder al had geïnspireerd de opleiding bewegingstheater in Antwerpen te gaan doen. Na twee jaar aan de HKU liet ze hem weten: ‘Robi, dit is écht wat voor jou’. Hij werd enthousiast. “De auditie was geweldig. Binnen vijf minuten wist ik dat ik zou worden aangenomen. We moesten een opdracht doen – de begeleidend docent wees op mij en riep: ‘Kijk, zo moet het, jongens.’”

Afgelopen zomer studeerde hij af. Zijn afstudeerperformance ging over dragqueens. “Ik ging voor informatie naar dragqueen Cherry Poppins. Die zei dat ik als maker wel zelf moest weten hoe het was om dragqueen te zijn. Hij had gelijk, natuurlijk. Dus bombardeerde hij zichzelf als mijn ‘drag-moeder’. Ik heb make-up gekocht bij de Etos en de Action en een blauw kokerjurkje bij een funky kledingzaakje in het oude Hoog-Catharijne en heb thuis geoefend met playbacken. Het optreden, waar broer speciaal voor uit België was gekomen, was heel spannend, maar fan-tas-tisch. Ik ben een showbeest.”

Horizon

De Utrechtse queer-scene vindt Robi ‘zeer matig’. “Voor stabielere, relatiezoekende homomannen, dan. Wat ik tegenwoordig ben. Wél leuk is het maandelijkse feest RUBBER, in club BASIS. Het enige feest dat mensen binnen en buiten de LHBTQ+ community succesvol bijeenbrengt.”  

Feesten staat nu op een laag pitje; er moet werk gezocht worden. Lastig, want zoveel banen zijn er niet in de theatersector. Robi wijst naar de muren van De Zaak die volhangen met posters. “Er is een breed aanbod in Utrecht, leuk, maar dat gaat wel ten koste van de inhoud en kwaliteit van de producties. In België zijn de kunsten zelf belangrijker dan het publiek. In Nederland ontbreekt de passie.” Of hij dus in Nederland gaat werken, weet-ie niet. “Ik voel me sowieso niet aan één plek gebonden.”
Om zijn horizon te verbreden wil Robi over een tijdje de filmacademie gaan doen: regie, montage, vormgeving, zelf spelen. Waarschijnlijk in het buitenland. Maar voorlopig timmert hij in Utrecht aan zijn cv. Hij werkt als vrijwilliger mee aan de programmering van de Nieuwjaarsduik, de aftrap van het nieuwe culturele seizoen in de stad. En bij De Zaak is hij net een paar dagen gestopt. Een sprong in het diepe. Hij legt uit: “Zo’n bijbaan draagt niet bij aan mijn droom om autonoom kunstenaar te worden. Nu ben ik dus gedwongen mijn uiterste best te doen een baan te vinden.” Hij heft zijn biertje. “Dat gaat vast lukken.”

De reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. Jezelf of iemand anders aanmelden voor deze rubriek? Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl

Deze landen zijn de revue gepasseerd:
Polen, Rusland, Iran, Colombia, Macedonië, Peru, Venezuela, Syrië, Indonesië, Denemarken, Zuid-Afrika, Spanje, Ethiopië, Taiwan, Duitsland, Antillen, Bolivia, Irak, Liberia, Noord-Ierland, Finland, Oostenrijk, Verenigde Staten, Turkije, Engeland, Hongarije, Chili, Italië, Ecuador, India, Roemenië, Bangladesh, Frankrijk, Suriname, Ierland, Brazilië, Australië, Nicaragua, Griekenland, Litouwen, Estland, Tadzjikistan, Zuid-Soedan, Portugal, Canada en België.

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).