Dan Knijff is samen met zijn partner Leonie Oostveen eigenaar van Aziatisch fusionrestaurant LE:EN op Rotsoord en het Arabisch georiënteerde restaurant Badhu in Tuinwijk – je weet wel, met dat hotel dat begin dit jaar in het nieuws kwam omdat er stiekem een pornofilm werd opgenomen.

Wat gebeurde er ook alweer?

“Een paar studentenwerknemers van Badhu herkenden iemand die aan de bar zat. Ze kijken wel eens voor de grap na twaalven tv, als je begrijpt wat ik bedoel. Ze kwamen naar mij toe: ‘Dan, we denken te weten waarom-ie een paar dagen dat appartement heeft gereserveerd.’Dat was geen zuivere koffie. Ik wilde niet dat Badhu herkend zou worden in een pornofilm; als dat vaker gebeurt kan de gemeente maatregelen nemen en onze deuren sluiten. Ik belde de Meiden van Holland, die beweerde van niets te weten. En toen belde die kerel mij zélf op. Hij zei: ‘Het kost geld om ergens te mogen filmen en in jullie voorwaarden staat niet dat het niet mag.’ Tja, ik wil ook niet dat iemand geiten houdt in onze kamers, dat staat ook niet in de voorwaarden.”

Ben je geboren in Utrecht?

“Ja en getogen. Ik heb op zeven verschillende plekken gewoond, waaronder aan de Westerkade. Nu woon ik in Lombok, dé wijk waar je tegenwoordig wilt wonen, in de buurt van de sluizen bij Oog in Al. Het mooiste stukje Utrecht. ‘s Zomers is het alsof je in het buitenland zit.”

Over LE:EN en Badhu. Waarom zijn de restaurants zoals ze zijn?

“Leonie en ik houden niet zozeer van de inrichting van Aziatische of Arabische restaurants, maar wel van het eten. We hebben het naar onze smaak ingericht, want we vinden het belangrijk dat mensen lang willen blijven zitten. LE:EN zit in een ruim, mooi industrieel pand. Ook het gebouw van Badhu is uniek. We willen eigenheid. Ook in de menu’s, die zijn volgens het fusion-concept: een combinatie van keukens. In Badhu kun je overdag ook lekkere koffie komen drinken. Die komt van The Village.”

Utrecht mist…

“Meer vernieuwende eetgelegenheden. Het aanbod valt me tegen. De gemeente juicht de komst van beproefde ketens toe, in plaats van onderscheidende concepten. Er zijn veel creatieven die de kans niet krijgen iets te proberen.”

De gemeente juicht de komst van beproefde keten toe, Utrecht mist vernieuwende eetgelegenheden

Culinair genieten

“Als ik in Utrecht dineer, ga ik graag naar De Klub in Transwijk of Oproer in Zuilen, die zijn nog wel origineel. Maar meestal vind je me in de Spaghetteria Pastabar aan de Wittevrouwensingel. Er hangt een goede sfeer. Ik neem altijd ‘nummer vijf’, pasta met Toscaanse worst.”

Oudste herinnering aan de stad

“Als klein kind keek ik om me heen vanaf Smakkelaarsveld, toen Hoog Catharijne er nog niet was. Ik herinner me statige panden die indruk op me maakten. Veel daarvan zijn later afgebroken. Ik vraag me vaak af: is het er mooier op geworden? Ik hoop dat de stad niet nog veel meer gaat veranderen en de huidige gebouwen juist worden hergebruikt.”

Droomhuis

“Daar woon ik nu. We hebben een eigen binnenterrein ter grootte van een klein parkje, dat je vanaf de straat niet kunt zien. Het is heel groen, ik ben er graag. Het huis was een vervallen bedrijfspand, dat hebben we zelf opgeknapt.”

Grootste ergernis

“Bemoeienis van sommige bewoners. Een voorbeeld: elke zomer tijdens de Parade zijn er wel een paar omwonenden die gaan klagen over geluidsoverlast. Ik denk dan: ‘Je wéét dat dit een jaarlijks evenement is waar ook weer een einde aan komt. Je weet ook dat dit een stad is waar dingen gebeuren. Soms zijn dingen eventjes vervelend. Niet zo moeilijk doen, hoor.’ Ook heb je mensen die naast TivoliVredenburg gaan wonen en dan gaan klagen. De gemeente gaat daar soms wat te ver in mee.”

Favoriete Utrechter

“De Utrechters van het bedrijfje Mr.Beam, aan de Westerkade. Je moet maar eens naar hun website kijken, je staat versteld. Ze maken projecties op gebouwen, bijvoorbeeld voor het nijntje museum en de H&M. Zulk talent en visie verdienen aanmoediging. Hopelijk zullen we eens samenwerken met een festivalletje op Rotsoord dit jaar. Daarover later meer.”