Op 13 juni gaat voor het Nederlands elftal met de wedstrijd tegen Spanje het WK van start. De stad kleurt wat langzaam oranje maar we hebben nog even. In de aanloop naar het WK kruipt Chrétien Breukers, lid van het Utrechts Dichtersgilde in de huid van een voetballer. Deze keer Willem van Hanegem.

Willem van Hanegem blikt vooruit op het WK voetbal

Ik kijk niet graag terug. Maar toen we bijna wonnen,

toen deed ik mee. Daar heb je nu niks aan. Maar ik

deed mee en maakte soms zelfs het verschil. Daar zijn

misschien wel beelden van. Ik weet het niet. Ik denk

er nooit meer aan terug. Onopvallend was mijn pass.

Effectief. Splijtend. Verdedigers, middenvelders: na één

beweging uit elkaar gespat. Alsof er net een bermbom

tot ontploffing was gebracht. Het heeft geen zin. Het is

al veertig jaar geleden. Toch deed ik mee. En als ik nu

met kritische distantie naar het voetbal kijk — dan doe

ik mee. Dan ben ik niet meer stram. Dan zijn mijn spieren

weer de spieren van weleer. Het heeft geen zin. Ik denk

er dag en nacht met weemoed aan terug. Gevoetbald

hebben is nog erger dan naar voetbal kijken als je echt

en zeker niet, (maar toch, wie weet,) niet winnen gaat.

Chrétien Breukers