Jawel, de beeldhouwster Corinne van Bergen gaat verder waar andere beeldhouwers stoppen en dan bedoel ik in het bijzonder haar materiaalkeuze. Zo maakt ze onder andere glasobjecten waarin ze driedimensionale tekeningen slijpt. Innovatieve beeldhouwkunst zou ik dit willen noemen. Ook maakt ze beelden van brons en (koper) draad. Corinne van Bergen, in 1961 in Poortugaal bij Rotterdam geboren, zoekt het experiment en dat gaat haar goed af.

Tijdens ons gesprek moet ik haar zo nu en dan onderbreken. Ze praat graag en veel, maar gelukkig heeft ze wel wat te vertellen. Ze heeft interessante gedachten en theorieën over haar vakgebied, ‘de beeldhouwkunst’. Al snel na haar opleiding aan de Utrechtse Hoge School voor de Kunsten (HKU) en een 2^e fase jaar aan de Koninklijke Academie in Den Haag krijgt ze een fantastische opdracht, een opdracht waar een kunstenaar van droomt. Via een studievriendin ontvangt ze een uitnodiging voor een tentoonstelling in Leon, een stad in het noorden van Spanje. Vervolgens wordt zij gevraagd om een ontwerp te maken voor een tijdelijk te plaatsen sculptuur op een plein in het centrum van Leon. Het is de bedoeling dat deze sculptuur drie maanden blijft staan.

Het ruimtelijke beeld van zes meter hoog heeft de vorm van een poort en is uitgevoerd in zogenoemd cortenstaal. Het beeld imponeert het stadsbestuur van Leon en men besluit het beeld aan te kopen. In 2002 wordt het permanent geplaatst op de Plaza de Toros de Omaña. Het Utrechts Nieuwsblad maakt er melding van. Van Bergen zet hiermee haar naam op de kaart.

Corinne van Bergen werkt in een abstract figuratieve stijl. In haar oeuvre zie ik mensen en dieren, uitgevoerd in onder andere, (koper)draad. Ze maakt ook beelden die zijn opgebouwd uit glasplaten. In het glas slijpt ze driedimensionale tekeningen van bijvoorbeeld duikers en vissen. Haar innovatieve glassculpturen zijn ontstaan uit de sterke wens van Van Bergen om een tekening driedimensionaal te maken. Zij wilde om haar tekeningen heen kunnen lopen en dat is gelukt. De glassculpturen zijn opvallend en ze worden opgemerkt door Ivo Bouwman. Deze internationaal handelende kunsthandelaar uit Den Haag is enthousiast over de beelden van Van Bergen. Hij introduceert ze op grote kunstbeurzen in Nederland, zoals de PAN in Amsterdam en de TEFAF in Maastricht.

De laatste tijd experimenteert Van Bergen met onder andere (koper) draad en elastiek. In haar atelier, sinds jaar en dag gevestigd aan de Nieuwegracht 30 aan de werf, maakt ze niet alleen beelden die gemaakt zijn voor de eeuwigheid. Beelden mogen van haar ook vergankelijk zijn, om dat zichtbaar te maken maakt ze een beeld van elastiek. Het is een voorover bukkende, zittende man. De vergankelijkheid wordt na verloop van tijd zichtbaar doordat het rubber verpulvert en het broze mannetje langzaam verder inzakt. De aftakeling van het mannetje is een bijna vertederend proces. Het ontstaan en vergaan is een onlosmakelijk geheel en wordt door de kunstenaar regelmatig op foto vastgelegd.

Corinne van Bergen treedt kieskeurig met haar werk naar buiten. Ze wordt vaak uitgenodigd om te exposeren, maar ze is kritisch en is het vaak niet eens met de hoge commissies die galeriehouders rekenen. Die kunnen oplopen tot wel 50 procent. Veel liever werkt ze aan opdrachten die op haar afkomen, of zelf afdwingt, ondernemend als ze is. Ze maakte een glassculptuur voor de Rabobank in Tubbergen. In opdracht van een Amerikaans echtpaar dat Utrecht bezocht en tijdens een wandeling bij toeval haar atelier ontdekte, maakte zij een glassculptuur waarin zij een walvis tekende.

In 1995 had zij als kunstenaar de primeur om haar sculpturen in de Utrechtse Domkerk te exposeren, niet eerder werd in de kerk geëxposeerd! In 2010 toonde ze haar werk in het Utrechtse stadhuis waarover het Utrechts Nieuwsblad uitgebreid berichtte. Ook in 2010 richtte zij een solotentoonstelling in bij de Pastoe meubeltoonzalen op de Helling. Deze tentoonstelling werd geopend door de kunsthandelaar Ivo Bouwman en de kunstminnende Utrechtse hoogleraar Willem H. Gispen. De enthousiaste, lovende openingsspeeches van beide heren deden Corinne van Bergen blozen! Onlangs kreeg ze een grote monumentale opdracht van Shell Technologie in Amsterdam. Daar wordt op dit moment hard aan gewerkt.

Corinne van Bergen is een innemende en ondernemende vrouw die weinig dingen aan het toeval over laat. Haar artistieke genen heeft ze ongetwijfeld van haar vader, de jazzviolist Frans van Bergen (1929-1991). Muziek speelt ook in het leven van Corinne een belangrijke rol, ze zingt in een bandje en speelt mandoline. Haar CV en een overzicht van haar oeuvre is te zien op haar uitgebreide website.

www.corinnevanbergen.com

Marcel Gieling