Het was druk op twitter en op Facebook, zondagavond 16 november, zo rond een uur of zeven. Straks kijken naar ‘de Voorstraat’, verscheen om de vijf seconden op het scherm van mijn mobieltje. Natuurlijk zou ik gaan kijken, ik zit dagelijks op steenworp afstand afstand van de Voorstraat en loop er zeker een keer in de week. Dan ga ik naar de PLUSmarkt, daar kan ik, sinds het postkantoor op de Neude is gesloten, postpakketjes afleveren. Inderdaad een leuke straat, maar een televisieserie waard?
Vanaf het begin had ik zo mijn twijfels. Leuke winkels, leuke en soms niet alledaagse mensen vermengen zich in de Voorstraat, maar zo zijn er meer straten in Utrecht. De documentairemaker, Hans Pool beloofde echter veel goeds. Een man met bekroonde documentaires op zijn naam, die begint niet zomaar ergens aan.
Ik ging er eens goed voor zitten om kwart over acht, ik was nieuwsgierig. Ik ken veel gezichten van mensen uit de Voorstraat, hopelijk zou ik er een paar herkennen en door deze docu iets meer over hun achtergronden te weten komen. Ik ben een nieuwsgierig mens, vandaar. Maar wat ik te zien kreeg viel bitter tegen. Het waren sombere beelden, het eerste wat mij opviel was de regen. In de Voorstraat leek het altijd te regenen. De afstand tot de Neude, waar ik dagelijks verblijf, is slechts vijftig meter en daar schijnt de zon toch echt met regelmaat! De gefilmde portretten stemden mij niet veel vrolijker, ook al zegt liedjesschrijver en zanger Jan van Piekeren ‘Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest’. Dat zag en hoorde ik niet terug in het liedje dat hij met een door nicotine en drank aangetaste stem liet horen. Ik zou wel willen weten waarom hij voorheen minder gelukkig was. Helaas dat werd niet verteld. Een vrouw met drie kinderen waarvan een met een verstandelijke beperking, vertelde openhartig dat ze wel eens zelfmoord had overwogen. Voor haar daagde er een moment van groot geluk toen bleek dat ze kans maakte op een grote geldprijs. Ze woonde op een (bijna) winnende postcode. Die prijsuitreiking viel ook al in het water en de vrouw in kwestie buiten de prijzen.
De daklozenopvang kreeg de meeste ruimte in dit eerste deel van de documentaire. Het is misschien een beetje flauw om te schrijven, maar deze organisatie is gevestigd op het Jansveld en niet in de Voorstraat. Is de Voorstraat dan toch niet interessant genoeg om er een zesdelige documentaire mee te vullen? Erg interessant om te horen hoe mensen in deze vorm van opvang terecht komen, maar dat heb ik al wel vaker gehoord. Daarover zijn al talloze documentaires gemaakt. Hopelijk worden de resterende vijf delen interessanter en wordt het u en mij duidelijk waarom de Voorstraat en bewoners een documentaire op de publieke omroep waard is. Ik ga er aanstaande zondag nog eens goed voor zitten.
Marcel Gieling
Marcel Gieling
40 Reacties
ReagerenBeste Marcel, met veel verbazing lees ik het stukje over de voorstraat. Ik heb hier alleen maar positieve reacties. Ik stel voor dat als je vragen hebt over het leven van Jan van Piekeren, dat je hem die vraag zelf stelt. Ik ervaar uw toon als mierenzifterij. Ik kan niet wachten op de volgende uitzending! Groet, Johan Fransen.
Geen idee waar je het over hebt. Ik vond de zon erg vaak schijnen in de eerste aflevering. Bij het portret van de zanger komt hij erg gelukkig over, totaal niet triest. En bovendien: je vindt het te triest, maar wilt wel weten waarom hij eerder ongelukkig was?
Mijn enige minpunt was eigenlijk dat gezeur over die postcodeloterij in Lunetten, dat had imo niets met de Voorstraat van doen.
Ook ik ben met veel positieve verwachting bij de TV gaan zitten in afwachting van een documentaire over de Voorstraat. Helaas bevestigde de uitzending het algemene alledaagse beeld van de Voorstraat: een volledig verlopen en verloederde straat met plaveisel uit de 19e eeuw, zonder enige pretentie van ruimtelijke kwaliteit en leefbaarheid, een uitstraling van neerslachtigheid en triestheid, droefgeestige en ontroostbare mensen die zich tegen wil en dank voortslepen, daklozen, zwervers en kansarmen op zoek naar een kom eten, kortom een straat waar je nog niet dood gevonden wilt worden. Niet echt een afspiegeling van de samenleving, waar je naar verlangt. Grote teleurstelling, een programma de VPRO onwaardig! Ik vrees het ergste voor de nog komende vijf uitzendingen. De afstandsbediening zal zeker en vast zijn nut weer bewijzen.
Als oud-Voorstraat bewoner zat ik zondag ook klaar om naar ‘de’ documentaire over de Voorstraat te kijken. Ik ken de maker Hans Pool niet (sorry); had dus ook niet specifieke verwachtingen.
Ik werd er nogal somber van. Terwijl ik de Voorstraat juist ken als een vrolijke/energieke straat. En met hier een daar een bijzonder randje.
En voor mij was onduidelijk waarom die mevrouw uit Lunetten in de uitzending zat. Maar misschien heb ik niet goed opgelet.
Toch ook wel benieuwd naar de volgende aflevering. We zullen zien hoe het verder gaat met ‘de’ Voorstraat.
Eens met Marcel. Ik ken de Voorstraat niet zo goed maar als het een bijzondere straat is, kwam dat niet uit de verf. Ik vond het eigenlijk nogal saai.
Ben het wel een beetje eens met de kritiek van Marcel. Het was wel ietwat saai. Toch ga ik zondag weer kijken. Als geboren Utrechter is het toch leuk om te zien. Ik hoop alleen dat ze meer laten zien dan de zelfkant van de maatschappij.
Het was zo triest allemaal vond ik…gelukkig zijn er mensen die voor die daklozen zorgen…wat een ellende allemaal
Het was heel veel VPRO en heel weinig Voorstraat
Hopelijk hebben we de probleemgevallen in de Voorstraat nu gehad en komen in de vijf resterende afleveringen heel andere kanten van de straat naar voren: wonen, leuke winkels, de variëteit aan panden en mensen etc.
De zon scheen ook vaak genoeg hoor en een serie over de Voorstraat maken zónder aandacht te besteden aan het snurkhuis: dat zou pas idioot geweest zijn! Het is een allesbepalende instelling voor het aangezicht van de straat. Dus dat daar (veel) aandacht voor was, dat had ik wel verwacht.
Ik heb er jaren gewoond en werk nu in een zijstraat dus kom er heel vaak. De personen die in de eerste aflevering centraal stonden had ik echter geen van allen ooit eerder gezien. Van de vrouw uit Lunetten snapte ik inderdaad de band met de Voorstraat niet, en van die troubadour werd het me ook niet helemaal duidelijk, maar die trad tenminste nog op in de ACU. Ik ga er van uit dat de ACU nog wel prominenter in beeld zal komen trouwens. Hoe het ook zij: het nu neergezette beeld van volstrekt kansloze mensen (de daklozen) en andere mensen die het toch niet zo hebben getroffen in het leven maakte het een naargeestige boel. Over de liedjesschrijver (Jan) kan je twisten: die wekte inderdaad de indruk dat hij het allemaal wel best vond, en met een blowtje en het motto “geen gedoe” staat hij vast heel relaxed in het leven, maar in de ogen van velen zal het toch vooral een lapzwans zijn. Hopelijk is het slechts een valste start en zal ook het andere gezicht van de Voorstraat nog goed aan bod komen met meer evenwicht in de afleveringen, met aandacht voor de vele verschillende winkels, de diverse horeca, studenten en, na middernacht, het zenuwcentrum: snackbar Hazar (of is het nou Huzur 🙂 )
Ik kan helaas niet anders dan het met Marcel eens zijn. De visie van maker Hans Pool werd mij niet duidelijk. Telkens weer algemeen beeld van een rijtje fietsers in weer dezelfde bocht van de straat… En als eerste aflevering ga je niet de saaiste mensen laten zien dus dat belooft niet veel goeds voor de rest. Jammer!
Helemaal eens met Marcel. Wij als, zijstraat-Voorstraat bewoners vonden aflevering een gemiste kans en een zeer eenzijdig beeld geven van deze straat. Wij hoopten dat juist de mix aan bewoners en ondernemers aan bod zou komen, maar het was een aaneenschakeling van zoekende mensen. Vooral de mevrouw met de drie kinderen die in Lunetten woont notabene kreeg – zucht – buitensporig veel aandacht met haar (ik kan het niet anders noemen) geklaag.
Helemaal eens met deze recensie. Op basis van deze eerste aflevering zou je als kijker wel gek zijn om door De Voorstraat te wandelen. Wat een depressieve toestand. Terwijl er ook zoveel vrolijks over te vertellen valt. Ik ben benieuwd naar de rest maar vrees het ergste.
Ook mijn verwachtingen waren hoog gespannen. Het begon al verkeerd, duidelijk iemand die zich te weinig in de geografische ligging van de straat heeft verdiept. De Voorstraat loopt van de Wittevrouwenstraat tot aan de Neude en niet van de Biltstraat tot de Neude.
Voor de rest sluit ik mij bij Marcel aan, het was een deprimerend beeld waarbij meer aandacht was voor niet aan de straat gerelateerde zaken. Natuurlijk is de Sleep-In bepalend maar om zoveel tijd aan het functioneren daarvan te besteden, hoort in een andere docu thuis.
De winkeliers doen erg hun best om de straat op te waarderen, leuke en aparte winkeltjes, horeca gelegenheden en kleine ondernemers. Ik hoop dat er in de komende 5 afleveringen meer aandacht voor deze aspecten van de straat worden getoond. Maar ik heb mijn twijfels….
De mix van bewoners, ondernemers, studenten, horeca, etc. kun je toch niet in 1 aflevering proppen? Dat lijkt me in ieder geval geen goed idee. Voor mij voelde het logisch om met ‘dit deel’ van de Voorstraat te starten, juist omdat dat bij de ‘oude’ Voorstraat past. Maar geen paniek, in de volgende afleveringen wordt er vast veel ruimte geboden aan hippe, jonge, bruisende en ondernemende mensen met zonnige leventjes 😉 En beter weer, want dat is ook heel belangrijk natuurlijk.
De vrouw uit Lunetten werkte volgens mij in een tattooshop in de Voorstraat. In ieder geval had ze er meer te zoeken dan een kop koffie want ze ging het pand binnen op de hoek met de Hardebollenstraat, als ik me niet sterk vergis.
Vond het teveel een human-interest rapportage van de mensen, los van de straat, te weinig over de straat en de mensen daar. Ik heb een stil vermoeden dat de jonge bruisende ondernemers niet zitten te wachten om hun zieleroerselen en thuissituatie op tv te gooien. Maar ik kijk volgende week wel weer, ben benieuwd of het nog wat wordt.
Viel ook mij zwaar tegen. Een traag en somber beeld van een straat die altijd in beweging is. Maar vooral veel beelden van andere locaties, dat is toch vreemd. Had er meer van verwacht.
Geen trieste bedoeling vond ik. Het is een zeer mooie energieke grote stad straat met een enorme diversiteit.. waar je in deze korte straat inderdaad kunt; heerlijk eten, goedkoop slapen, retro dansen,art film kan bezoeken, leuk shoppen of werken in een pop up store of design buro…of high end slaap kamer zaak..
Het publiek is even divers , en dat zie ik juist als de rijkdom van een stad!.. Daarom woon ik niet in een graag op een saaie eenzijde ” woonerf” met mensen uit maar 1 bepaalde sociale laag…
Viel inderdaad behoorlijk tegen. Dieptepunt was die dames in een kring met presentje voor de kok. Wat moet die man zich ongemakkelijk hebben gevoeld.
Die documentaire maker Hans Pool had 30jaar eerder een documentaire over de Voorstraat moeten maken toen was het
nog een interessante straat van Verkade winkel t/m Victoria .
Vond het zwaar tegen vallen zeer langdradig en onderwerpen over niets.
Ik vond het vooral saai, traag en warrig. Als het niet “mijn” stad was geweest had ik het snel voor gezien gehouden. En wat mij vooral bijbleef uit een interview met de maker was dat er in de serie geen enkele kapper voorkomt omdat hij “nu eenmaal niks met kappers heeft”.
Hallo! Er zitten ik-weet-niet-hoeveel kappers in de Voorstraat die allemaal hun best doen om voordelig te knippen en zo de studenten binnen te krijgen. Dus een beetje rare insteek van iemand die een documentaire over de straat wil maken.
Vond het een érg leuke aflevering, op naar de volgende…!!!
De eerste klap is een daalder waard, aldus een oud en bekend gezegde. En daaronder valt ook de eerste aflevering van de Vpropserie ‘de Voorstraat’.
Daarin was, zo bleek, eigenlijk geen normaal mens te bekennen: er was iemand, die in de wijk Lunetten woont, die met ADHD te kampen heeft, er was een zingende junk met een door roken en drank getekende stem en zangstem en zo voorts.
In grote mate had deze aflevering een groot man-bijt-hond gehalte wat te begrijpen valt want aan hond-bijt-manachtigheden valt natuurlijk geen vette tv te maken: weergegeven normaliteit (er worden per dag overal honderden keren mensen door een hond gebeten, wat dan ook meestal géén nieuws is) had maar een saai tvprogramma opgeleverd: de vrees van de programmamakers met het afhaken van tvkijkers en dus lage kijkcijfers als gevolg.
Als deze programmalijn wordt doorgetrokken – wat zou kunnen, met als achtergrondje a.ub. géén afhakers onder het kijkerspubliek – dan vestigt zichhet beeld van de Voorstraat als een soort open inrichting, waardoor het -jawel- ongewone gewone van bewoners en winkeliers in die straat, dat daar wel degelijk bestaat, wordt opgeofferd aan de sensatiezucht van de programmamakers. Immers, alles voor de kijkcijfers.
Wat, gelet op de feitelijke omstandigheden van de Voorstraat een ronduit vals, misleidend beeld van de werkelijkheid oplevert.
Maarrrr… afwachten dus wat die Vpro-ers in de komende over de Voorstraat daadwerkelijk gaan presenteren, met als grote kans dat bewoners, winkeliers en bezoekers als idioten worden geframed. Niks van aan trekken dan maar: it’s just Hilversum folks met zijn niet-serieus te nemen klojo’s.
Voor een gerenomeerd documentairemaker, echt onbegrijpelijk om met zoiets slechts voor de dag te komen. Er was totaal geen samenhang, de mensen woonden niet op de Voorstraat, het werd neergezet als een straat met alleen maar zwervers & junkies. Ook is er totaal niet ingegaan op het levensverhaal van de gevolgde individuen. Een dikke onvoldoende!
Beetje man bijt hond tv, aso en armoe tv dus.
Had zomaar van rtl kunnen zijn.
Het voorstraatdrama kan gelinkd worden aan een tendens tuusen economische neergang en vernieuwing..dankzij jonge kleding-en smulbedrijven, maar ook de benauwde plus-winkel waarin scholieren die iets kopen dat kunnen opeten. Benieuwd wat deze stenengooiende documaker nog meer in zijn Voorstraatmars heeft..Tussen de mobieltjeselectronicawinkel en De Haas is er veel meer aan de hand!!
Er zijn zoveel leuke mensen die aan de Voorstraat wonen en werken, kapper Sipan bijvoorbeeld, of de ambachtelijke schoenendokter, de bloemiste, allemaal mensen die een wat vrolijker geluid kunnen laten horen.
dat item over Lunetten was inderdaad tenenkrommend, iets voor Hart van Nederland o.i.d.
De diversiteit van de Voorstraat kwam maar moeilijk naar voren. Er werd enkel ingezoomd op mensen die, met alle respect, aan de onderkant van de maatschappij leven en werken. Wat ik trouwens niet begrijp: als je kinderen ADHD hebben, waarom krijgen ze dan een halve liter Red Bull toegestopt?!? Ik hoop dat ze daarom in de volgende afleveringen ook de wat hoger opgeleiden in beeld gaan krijgen. Maar dat is de doelgroep voor de VPRO natuurlijk niet. Zonde, want het is, laat ik het zo zeggen, een meer dan interessante straat!
het was wel een interessant inzicht dat er in deel 1 werd gegeven van de Voorstraat maar inderdaad die dame die in Lunetten woonde (dat werd me pas laat duidelijk) ? ik ben toch wel benieuwd wat er in de volgende delen wordt getoond van de Voorstraat. Heb als student enkele jaren gewoond in het pand naast de matrassenwinkel Kenton. Zou leuk zijn als ze in die matrassenzaak ook komen want die zit daar al jaren. Eigenaar was (of is nog steeds) een jongleur of zo dacht ik. Of als ze bij Ana’s Kuzin komen en daar een portret van schetsen. Het lijkt mij ook interessant om te zien hoe de straat de laatste jaren is veranderd.
ik vond het wel goed dat er aandacht werd besteed aan het slaaphuis voor daklozen, vond ik goed gedaan! … toch ook best indringend ! snap alleen niet waarom ze overdag weg moeten daar… (maar dat heeft niets te maken natuurlijk met de docu)
Tja, ik was ook nogal teleurgesteld. Veel sfeerbeelden die mij niet echt konden boeien. En wat die mevrouw uit Lunetten in het verhaal nou deed?? Erg vaag allemaal. Eerlijk gezegd vond ik er geen bal aan.
Jammer dat de documentairemaker de Twijnstraat niet heeft gekozen, volgens mij is daar een vette serie over te maken!
Leuk allemaal, maar de voorstraat is nou ook eenmaal een straat die langzamerhand in verval is geraakt. Dus ik vind dat er inderdaad ook wel gekeken maar worden naar de minder succesvolle kant van deze straat.
Die dame uit Lunetten werkt in de tattooshop in de Voorstraat, maar de link naar de Postcodeloterij vond ik behoorlijk vergezocht. En om nu alle kappers te mijden is nogal kortzichtig, deze mensen horen continue de verhalen van hun klanten en zien ook buiten winkeltijden wat er op straat gebeurt. Zonde!
1. Denk dat de serie in z’n geheel bekeken moet worden voordat er een oordeel geveld kan worden. De commentaren zijn, zowel negatief als positief, erg voorbarig.
2. De serie is naar ik aanneem niet gemaakt om de Utrechter te entertainen of te informeren over de Voorstraat, die kent ’em namelijk meestal al wel, maar voor die 16 miljoen andere medelanders die nooit in de Voorstraat komen.
Ik woon al 30 jaar in de Voorstraat en wachtte dus met spanning op de documentaire. In de aanloop naar de uitzending had Hans Pool al verscheidene keren op DUIC verhaald over zijn verbondenheid met de Voorstraat. Dat had zeker mijn nieuwsgierigheid gewekt maar ook de nodige scepsis over wat ik verwachten kon.
Het viel zwaar, zwaar tegen. Een documentairemaker als Hans Pool onwaardig. Neerslachtigheid was troef, ondanks de enkele zonnige sfeerbeelden, de personages hadden geen (bijzondere) band met de Voorstraat en hun verhalen al helemaal niet.
Het geschetste beeld past zeker niet bij hoe ik de Voorstraat in die 30 jaar heb leren kennen. Neerslachtigheid is er ook wel eens, maar er zijn ook geweldige initiatieven en er is vrolijke levendigheid. Eindelijk komt de Voorstraat, na jarenlang de sluitpost op de onderhoudsbegroting te zijn geweest (tweerichtingsverkeer openbaar vervoer), er weer bovenop.
Onbegrijpelijk dat juist de eerste uitzending over personen gaat die mijns inziens niet zoveel met de Voorstraat te maken hebben. Een ADHD en suikerslikkende vrouw, die in Lunetten woont (maar wel een zeurderig statement maakt over wonen in de binnenstad) en nauwelijks een geschiedenis met de Voorstraat heeft, behalve dat ze er weleens vertoeft. Het pand wat ze binnengaat was voor een half jaar geleden nog een antiquariaat en rariteitenwinkel, waar zij vlgs. mij geen enkele band mee had. De kok van de daklozenopvang van het Jansveld, hij lijkt een toevallig personage. Hij woont niet en werkt niet in de Voorstraat. Het snurkhuis is weliswaar van invloed op dat deel van de Voorstraat maar onduidelijk waarom die zo’n prominente rol zou moeten krijgen, vooral in de eerste uitzending. Het zet geen beeld van de Voorstraat neer. En onze “oudere jongere” Jan van Piekeren moet wel er veel moeite doen om zijn geluk te bezingen. Van het lied spat nu niet echt het geluk af.
Zeker geen representant van de Voorstraat, dat hoeft ook niet altijd, maar afgezet tegen de andere verhalen….Dit is niet de Voorstraat.
Marcels beschouwing is dus zeer herkenbaar en zeker geen mierenzifterij.
Ik neem nog de moeite de volgende uitzending te bekijken.
Behoorlijk waardeloos inderdaad. Ik ga niet meer kijken. Morgen begint IDFA en neem ik de trein naar Amsterdam. Trakteer mezelf op een paar echt mooi docu’s in een prettige entourage!
Vergeet niet dat deze eerste aflevering de titel ‘WAT IS GELUK?’ droeg.
Desalniettemin, vind ik dat zich dat dan ook in de Voorstraat moet afspelen en niet in Lunetten, ook al leek het geluk daar iemand even toe te lachen.
Beetje triest allemaal inderdaad. De mevrouw uit Lunetten woonde daar niet meer, maar had nog wel een lot begreep ik. De aanblik van een verregend veldje naast de stortplaats in Lunetten vond ik echter nóg droever dan de Voorstraat. Hoop dat in de volgende afleveringen het publiek en bewoners wat diverser in beeld worden gebracht. Docu’s over daklozenopvang zijn er m.i. genoeg.
En die Rotary-mevrouwen met hun hartjes en knuffels…. Brrr!
Wat een gemiste kans deze docu (althans aflevering 1). Het had wel wat doorwrochter gemogen en met minder oppervlakkige sfeerbeeldjes van fietsende mensen in de ochtend. Wat wil de maker nu eigenlijk vertellen? Waarom niet meer over de diverse winkels, de sterke kanten van de Voorstraat, en de kwetsbaarheden, geschiedenis etc etc. Wat meer interviews met mensen die er toe doen. Aflevering twee geef ik nog een kans, maar ben niet hoopvol gestemd.
Een documetairemaker die er een halfjaar filmt en dan zegt dat de Voorstraat van de Biltstraat tot de Neude loopt. Dat is gewoon stom. Daklozen waarvan een met een kip in een mandje, aandoenlijk, maar wat moet ik ermee? Vanuit het niets duikt er een groepje Rotary-dames op die de kok een hartje, geld en een knuffel geven en vervolgens weer in het niets verdwijnen, Een vrouw die een leeg winkelpand binengaat en vervolgens in Lunetten blijkt te wonen.Jansveld, Lunetten! Het ging toch over de Voorstraat of vergis ik me?