Dit verhaal is tot stand gekomen in samenwerking met de gemeente Utrecht. Utrecht investeert in de kwaliteit en toekomst van de stad om snel en sterk uit de coronacrisis te komen. Mensen die hard zijn geraakt door de crisis krijgen extra hulp. Werkzoekenden krijgen goede begeleiding en scholing. Er is extra steun voor evenementen, sport, cultuur en welzijn en er wordt versneld geïnvesteerd in projecten op bijvoorbeeld het gebied van wonen, verkeer en groen. Dat doet de gemeente Utrecht, samen met het rijk, ondernemers en maatschappelijke organisaties. Lees hoe Utrecht snel en sterk uit de crisis komt.
We kunnen er kort over zijn, zonder financiële steun had DOMunder het niet gered. Net als veel andere culturele instellingen en erfgoedlocaties kreeg ook de historische beleving onder het Domplein zware klappen te verduren door corona. “Dit soort plekken zijn essentieel, en daarom is steun des te belangrijker”, vertelt wethouder Anke Klein.
Langzaam wordt Utrecht weer opengegooid door de coronaversoepelingen. De besmettingen nemen af en er wordt volop gevaccineerd. We mogen weer het terras op, sporten gebeurt weer massaal en historische attracties, kunst- en cultuurinstellingen ontvangen weer bezoekers. Zo ook DOMunder, de eerste rondleidingen zijn inmiddels gegeven en waren meteen volgeboekt. Ook wethouder Anke Klein kwam een kijkje nemen. “Dit is waanzinnig uniek, wij staan hier op dé plek waar 2000 jaar geleden de Romeinen kwamen. Het ligt hier gewoon tastbaar voor onze neus. Wat zo belangrijk is aan dit erfgoed, is dat het van ons allemaal is. Dit is waar Utrecht vandaan komt.”
Zakelijk leider van DOMunder Wout de Boer is ook aanwezig. De afgelopen periode hebben ze flink geïnvesteerd om de historische attractie gereed te maken voor groepen bezoekers, op anderhalve meter. Hij blikt nog een keer terug op afgelopen jaar: “De schrik zat er natuurlijk goed in toen de eerste lockdown begon. Net als iedereen, wisten we niet waar we aan toe waren. In de zomer konden we weer even open maar daarna begon de tweede lockdown. Als organisatie krijgen we natuurlijk heel veel energie van onze bezoekers, maar die waren er juist niet. Voor de vele vrijwilligers was dit ook een lastige periode.” Klein vult aan: “Het was een pittig tijd voor mensen in deze sector. Maar ik heb ontzettend veel bewondering voor de creativiteit en veerkracht die Utrechters toonden als de situatie en de maatregelen weer wijzigden.”
Tekst gaat verder onder afbeelding
Financiële klappen
De veerkracht was er bij inwoners en ondernemers, maar er vielen op tal van plekken wel financiële klappen. Ook bij DOMunder. De Boer: “Onze inkomsten, zo’n 90 procent, komen voornamelijk uit ticketverkoop. De sluiting was voor ons dan ook een grote klap, enorm zelfs. Zonder de noodsteun die we hebben gekregen van de gemeente Utrecht en de provincie hadden we het niet gered.” Met steun- en herstelpakketten zorgde het college ervoor dat essentiële voorzieningen overeind bleven. Er is steun voor individuele bewoners, maar ook steun voor ondernemers, evenementen, sport, cultuur en welzijn. Daarnaast wil het college flink blijven investeren in de stad om sneller en sterker uit de crisis te komen.
Klein heeft zich onder meer hard gemaakt voor het erfgoed en de kunst- en cultuursector in de stad. DOMunder hoort daar ook bij. Klein: “Drie dingen zijn belangrijk; we willen de scherpe kanten van de crisis afhalen, we moeten perspectief blijven bieden en vooral ook naar de toekomst kijken. Erfgoed, kunst- en cultuurinstellingen zijn plekken die horen bij de stad en die zijn voor alle Utrechters. Die moeten we steunen, daarmee steunen we ook onze bewoners.”
DOMunder is door de steun gered. Naast steun van de gemeente en de provincie is er ook geld gekomen van verschillende fondsen. Daardoor hebben ze afgelopen periode kunnen investeren. Er is een heleboel te zien in de historische attractie onder het Domplein, maar erg groot waren de wandelpaden niet. Voordat de anderhalvemetermaatregel er was, was dat geen probleem. De Boer: “We hebben nu meer ruimte kunnen creëren, en dat hebben we ook op zo’n manier gedaan dat het een meerwaarde heeft voor bezoekers. Het looppad is verbreed én verlaagd. We staan nu ook op het niveau van de Romeinen, 5 meter onder het Domplein. Ook wordt het hierdoor makkelijker om straks als bezoeker mee te graven en speuren in de grond. Er valt hier namelijk nog genoeg te ontdekken.”
Utrecht investeert in de kwaliteit en toekomst van de stad om snel en sterk uit de coronacrisis te komen. Mensen die hard zijn geraakt door de crisis krijgen extra hulp. Werkzoekenden krijgen goede begeleiding en scholing. Er is extra steun voor evenementen, sport, cultuur en welzijn en er wordt versneld geinvesteerd in projecten op bijvoorbeeld het gebied van wonen, verkeer en groen. Dat doet de gemeente Utrecht, samen met het rijk, ondernemers en maatschappelijke organisaties. Lees hoe Utrecht snel en sterk uit de crisis komt.
6 Reacties
Reageren“We kunnen er kort over zijn, zonder financiële steun had DOMunder het niet gered.”
Waar we kort over kunnen zijn is dat DOMunder het al jaren en jaren niet zonder subsidie redt. Ze redden het geen half jaar zonder belastinggeld. Het is een perpetuum verliesgevende entiteit. Hard maar waar. Het echec van 2016 kent iedereen nog wel. Sindsdien is er weinig verbeterd. Subsidie na subsidie na subsidie, alleen om de deuren open te kunnen houden.
Voor wie is de vraag? Want de reden dat ze al jaren verlies lijdt is dat een dienst bieden waar onvoldoende vraag naar is. Er is geen markt…En hoe kan iets waar structureel vrijwel geen vraag naar bestaat dan zo “essentieel” zijn, vraag je je af he? Essentieel…voor wie?
Wat mij betreft kan de stekker er wel uit ondertussen. De markt heeft geoordeeld, hard en fair als ze altijd is. DOMunder heeft geen bestaansrecht en de vraag is of de gemeente nog wel bestaansrecht heeft als subsidieverstrekker. Vrijwel geen enkel initiatief van de gemeente kan op eigen benen staan…
@scherpschutter
De publieke taak wil meten tegen commerciële maatstaven is per definitie een misser. De reden waarom is publiek is, is omdat het niet commercieel te realiseren is. Post, spoor, telefonie zijn publiek begonnen omdat het initieel niet commercieel uit kon, maar wel als meerwaarde voor de maatschappij werd gezien.
Wat zaken in de publieke taak worden opgenomen, is een een publieke keuze. Jij geeft daarop jouw mening, en dat is jouw goed recht. Het door het publiek gekozen bestuur maakt een andere keuze, en zo’n keuze is legitiem. Jouw slotconclusie is een tautologie. Jij ziet dat als iets negatiefs, maar het inherent aan het bestaan van een publieke taak. Als je het bestaan van een publieke taak wilt ontkennen, heb je een andere planeet nodig als nieuw vestigingadres, want er is geen staat (=rechtsvorm voor publieke taak) op deze planeet die niet een grotere of kleinere vorm van een publieke taak op zich heeft genomen.
@Scherpschutter: dus alleen wat economisch rendabel is, is volgens jou waardevol ? “De markt is hard en fair” ? De markt is niet fair, die stelt alleen geld boven andere waarden. Ben blij dat jij geen minister van Cultuur bent..
@paul
Begint u eens met uitleggen wat die “publieke taak” precies is. Een exacte definitie graag.
@Katja
Het begrip ‘waardevol’ gaat altijd gepaard met ern vraag. Waardevol…voor WIE? En als er onvoldoende mensen zijn om deze organisatie te laten overleven, dan betekent dit inderdaad dat het in letterlijke zin een waardeloze organisatie is.
Een markt is goudeerlijk. Er vinden louter transacties op vrijwillige basis plaats. Niemand dwingt wie dan ook tot wat dan ook fairer kan niet. Hoe u dit dan ook als niet fair kunt bezien is me een raadsel, al helemaal omdat u het alternatief kennelijk wel als fair beziet. Een alternatief dat bestaat uit een groep gewapende mensen die zich overheid noemen, vervolgens geld stelen van burgers en het uitgeven aan organisaties die diensten bieden waar onder diezelfde burgers geen vraag naar bestaat. Legt u mij nou eens uit hoe DAT fair is?
Geef dat geld terug aan de belastingbetaler. De enige die er recht op heeft en het recht heeft om dat geld naar eigen inzichten te besteden, bijvoorbeeld aan organisaties als DOMunder. Dat zullen ze alleen niet doen, want DOMunder heeft domweg geen economisch bestaansrecht. In letterlijke zin: waardeloos.
Als je, zoals Scherpschutter, de hele dag in Oude Pekela berichten op DUIC zit te typen dan heb je ook geen cultuur nodig. Gezien zijn opzichtig geëtaleerde geestelijke armoede snap ik zijn aversie tegen cultuur wel.
De scherpe toon van schutter mist een beetje doel. Commercieel is er echt wel markt voor Domunder. Waarom zou dat niet zo zijn? Ik zou het wel aandurven DOmunder te exploiteren als ik snel een reken som maak. De kosten van investeren zijn er nauwelijks. Ik vermoed dat de overhead de grootste kostenpost is hier.