In het Duitse Huis aan de Springweg in Utrecht hangt een unieke portretserie van alle landcommandeurs van de Utrechtse Balije van de Ridderlijke Duitsche Orde sinds 1231. Deze ridderorde, opgericht ten tijde van de kruistochten, bestaat nog steeds. Ook de portretreeks, een dwarsdoorsnede van ruim vier eeuwen portretkunst, wordt nog altijd voortgezet. Met haar proefschrift ‘Gekoesterde traditie’, brengt Daantje Meuwissen de roerige geschiedenis van deze portretreeks tot leven.

Het proefschrift van Meuwissen verschijnt in een bijzondere uitgave bij Uitgeverij Verloren. Het boek bevat zo’n 200 paginagrote kleurenafbeeldingen en in de vormgeving zijn talrijke verwijzingen naar de middeleeuwse oorsprong en de rijke traditie van de Duitsche Orde verwerkt. Ook de promotie op 18 oktober in het Academiegebouw is bijzonder, want deze wordt voorafgegaan door een traditioneel lekenpraatje.

De Ridderlijke Duitsche Orde in de Balije Utrecht, een charitatieve ridderorde, is in de  reformatie afgesplitst van de katholieke Duitse orde. In 1518 bezat de Balije van Utrecht, een van de veertien balijen van de grote en rijke Duitse Orde, veertien commanderijen. De Orde werd bestuurd door een Landcommandeur vanuit het  Duitse Huis binnen de muren van de stad Utrecht. De portretreeks is opgezet tussen 1576 en 1580 toen de orde vreesde voor haar voortbestaan. Toenmalig landcommandeur in Utrecht, Jacob Taets van Amerongen, liet daarom de portretreeks schilderen met al zijn illustere voorgangers, teruggaand tot het begin van de Duitsche Orde in Nederland in 1231. Hoewel de Balije bleef bestaan kreeg de portretreeks in de loop der eeuwen een hoop te verduren. De uitgave ‘Gekoesterde traditie’ brengt de historie van deze unieke portretreeks weer tot leven.