Aankomend weekend vindt het Festival Utrecht over Utrecht 2015 plaats in het Louis Hartlooper Complex. Iedereen uit de provincie Utrecht kan iets insturen, een vakjury bepaalt uiteindelijk de winnaars. En in die jury zit, dit jaar voor de derde keer, bekend schrijfster én Utrechtse Manon Uphoff (52).

Wat is Utrecht over Utrecht voor festival?

“Het is een amateurfestival dat hoort bij het Louis Hartlooper Complex. Iedereen uit de provincie Utrecht kan zich voor de categorie film, fotografie, verhaal of gedicht inschrijven. Het is geen ijzeren wet dat de inzendingen per se over Utrecht moeten gaan, maar het is wel leuk natuurlijk. Er zijn geen beperkingen, je hoeft dus niet al iets gedaan of gepubliceerd te hebben. Zo is het heel laagdrempelig. Ik zie het als een manier om de verschillende kunstdisciplines en mensen met elkaar in contact te brengen. Ook kunnen we met dit festival kijken wat er eventueel voor talent ronddrijft in Utrecht. Maar als je aan dit festival deelneemt, hoef je echt geen professionele filmmaker te worden. Het is ook al heel erg leuk als het plezier bij mensen toeneemt, dat ze vaker een gedichtenbundel lezen of naar de film gaan en een kritische blik ontwikkelen. Ik hoop gewoon dat het een mooie middag met elkaar wordt en dat iedereen weggaat met het idee dat fotografie, film, poëzie, theater en kunst heel erg de moeite waard is!”

Wat vond je van de kwaliteit van de ingezonden verhalen?

“Ik heb niet alle verhalen gelezen, er wordt namelijk eerst een voorselectie gedaan door een vakjury. Als zij hun werk hebben gedaan, krijg ik een hele bulk verhalen op mijn bordje. Er zitten altijd verhalen bij die nog erg in ontwikkeling zijn. Maar ik moet zeggen dat de kwaliteit dit jaar erg goed was. Een aantal verhalen waren heel leuk om te lezen. Dan vind ik het ook plezierig om daar gefundeerde kritiek op te kunnen geven: wat mist er nog en waarom? Zo kun je een verhaal een beetje sturen, beter maken.”

Waar heb je bij het beoordelen van de ingezonden verhalen op gelet?

“Oh, ik let op zoveel dingen! Wat ik sowieso probeer te doen is te kijken wat een schrijver heeft geprobeerd in het verhaal en of dat is gelukt. Dat kun je toch heel vaak van het papier afleiden. Daarnaast kijk ik ook wel naar de stijl, op welke manier die verbonden is aan hoe iemand iets wil vertellen. Zijn het hele korte zinnetjes? Of heerlijke lange zinnen met veel bijvoeglijk naamwoorden? Maar ik heb eigenlijk geen lijstje van dingen waar ik per se op let bij een verhaal. Het is erg afhankelijk van het verhaal zelf. Ik let bijvoorbeeld op  hoe het verhaal z’n eigen wetten creëert. Als een verhaal begint met een leeuw die kan praten, dan is het heel raar als die dat op het einde niet meer kan. Dan is het intern niet meer consistent. Wat ik trouwens ook belangrijk vind is dat het verhaal meer is dan alleen zinnetjes die elkaar opvolgen. Ik moet het gevoel krijgen dat er iets op het spel staat, dat het er voor de schrijver zelf wel toe doet wat hij of zij schrijft.”

Wat zijn jouw favoriete plekken in Utrecht?

“Ik woon tegenover het Louis Hartlooper Complex. Daar kan je me vaak vinden, want ik ben een enorme filmfanaat. Meestal ga ik er met mijn dochter heen. Ik kan eigenlijk niks luxueuzers en decadenters bedenken dan aan het eind van de middag naar de film te gaan, in een hele ruime zaal waar bijna niemand zit. En dan naar iets goed kijken. Heerlijk, heerlijk.” Maar Manon Uphoff is op meerdere plekken in de stad te vinden: “Ik vind de oude dames plekken ook heerlijk: de kloostertuin van de Domkerk, het Pieterskerkhof, de Oudegracht. Daar is het ’s ochtends rond een uur of acht vergelijkbaar met de mooiste Italiaanse steden. Het grachtenwater, een idiote eend. Alles vind ik dan mooi: het geluid van je schoenen op straat, de bomen, het geruis van de wind, een bakker die voorzichtig open gaat. Onovertroffen. Het is eigenlijk op een rare manier ondergewaardeerd in Utrecht. In Amsterdam is het al wel ontdekt, daar komen ’s ochtends hele bussen met toeristen. Hier gebeurt dat niet. Gelukkig!”

En hoe ziet jouw favoriete weekend eruit?

“Een weekend waarin ik kan schrijven. Ik vind het heel plezierig als ik goed gewerkt heb en tevreden ben. Ik vind het ook erg leuk om bij vrienden aan te schuiven, ik ben een veel betere gast dan gastvrouw. En dan het liefst vlammend Indiaas eten, dan kan mijn weekend niet meer stuk. En als ik helemaal gek wil worden, dan sluit ik mijn dag af met een goede serie.” Op de vraag welke serie dat dan is, is lastig een antwoord te krijgen: “Ja, ik kijk alles. The Wire, Breaking Bad, House of Cards. Ik heb ze allemaal gezien. En als ik dan een serie kijk, mag er wel wijn bij geschonken worden.” Wanneer Uphoff bijna de telefoon neerlegt, roept ze nog: “Oh, en sporten!”