Een singer-songwriter met een rauw randje, zo omschrijft Anna Fernhout (27) zich het liefst. De artieste treedt vaak op met een gitarist en drummer en vormt daarmee het pop-rockbandje White Russian. In de Starbucks zal ze zaterdag in het kader van 24uurLive|Build echter alleen optreden en ook nummers doen met een loopstation, waarbij korte geluidsfragmenten worden opgenomen en constant doorlopen in het nummer. “Het moet live in één keer goed gaan anders hoor je dat in het hele nummer. Dat maakt het wel heel spannend.”

Hoe ben je ooit begonnen met muziek maken en schrijven?

“Eigenlijk is dat al heel vroeg begonnen. Toen ik een jaar of 11, 12 was zag ik een meisje op een gitaar spelen en was ik direct geïntrigeerd. Daarna heb ik het een beetje van haar geleerd op een oude gitaar van mijn moeder. Het duurde daarna nog wel heel lang voordat ik het aandurfde om op te treden met zang voor publiek. Pas toen ik bij een zangdocente les kreeg die zei: ‘Je kan heel goed zingen’ kreeg ik genoeg zelfvertrouwen om voor mensen op te treden. Dat gaf echt een boost.”

Ben je daar dan direct solo mee begonnen?

“Eerder heb ik nog als duo opgetreden (Andy’s Diary) en daarna in een coverbandje. Het duurde wel een tijd voor ik genoeg ervaring had om ook echt te genieten op het podium. Nu ik samen met White Russian op het podium sta gaat dat steeds beter. Daarbij heb ik ook een echt goede klik met de andere bandleden. De drummer en gitarist (Jasper & Jasper) zijn hele goede vrienden.”

Zit er veel verschil in een solo of bandoptreden?

“Het is wel anders. We zijn een pop-rockbandje met White Russian. Daar maken we samen de nummers. Solo is het toch wat meer mijn eigen invloed. Soms is dat wel gevaarlijk, omdat je snel geneigd ben dezelfde dingen te doen. Ik schrijf zelf, maar met de band wordt het door de input van hun toch snel origineler en dynamischer door de aanvulling.”

Kan je wat meer vertellen over je optreden in de Starbucks?

“Eigenlijk kom ik niet zo vaak in de Starbucks, maar het lijkt me heel leuk en het is nog voor een goed doel ook. Mijn liedjes lenen zich ook wel voor een koffiehuis. Om daar een beetje een akoestische sfeer op te bouwen past wel. Ook ga ik met een loopstation optreden. Dan neem ik fragmenten op die daarna afspelen door het hele nummer. Dat moet dus live in één keer goed gaan. Dat is wel zenuwslopend! Sinds een maand of vier heb ik er een aangeschaft. Toen ik in de winkel kwam werd me geadviseerd om met een kleine te beginnen, maar ik ben toch lekker voor een enorm grote gegaan. Voor de uitstraling.”

Wat zijn je verdere plannen voor dit weekend?

“Nou, eigenlijk ben ik dubbel geboekt. Na de Starbucks sta ik om half 5 sta ik in Grand Café Lebowski met White Russian voor een optreden. Daar werk ik trouwens ook 32 uur in de week dus dat is een thuiswedstrijd. Wel een drukke dag, maar ook heel leuk natuurlijk. Meestal gaan we dan na een optreden lekker borrelen.”

Ben je verder nog wel eens in het centrum aan het eind van de week?

“Nogal ja. Zaterdag en zondag zijn mijn werkdagen bij Lebowski. Niet al te spannend dus. Gewoon aan het werk.”

Zijn er verder nog bijzondere toekomstplannen?

“In september wil ik een particuliere studie gaan doen in Amsterdam, waarbij je workshops kan geven om te gaan met geluiden en muziek. Het hoeft dan niet eens mooi of goed te zijn, maar het is meer een uitlaatklep van geluiden. Dat moet je uit jezelf halen en is een hele goede les om te dealen met stress. Dat is dan ook de reden dat ik met muziek bezig ben: vooral een uitlaatklep.”

Bekijk hier het nummer Seven Days van Anna Fernhout