Interview Kees Wennekendonk: ‘Over de hele wereld aandacht voor Zeynep’ | De Utrechtse Internet Courant Interview Kees Wennekendonk: ‘Over de hele wereld aandacht voor Zeynep’ | De Utrechtse Internet Courant

Interview Kees Wennekendonk: ‘Over de hele wereld aandacht voor Zeynep’

Interview Kees Wennekendonk: ‘Over de hele wereld aandacht voor Zeynep’
Kees Wennekendonk. Foto: Abdelkader Benali
Kees Wennekendonk is een multidisciplinair kunstenaar uit Utrecht. Hij tekent, fotografeert, schrijft liedjes, ontwerpt brillen en componeerde veel voor theater en film. Daarnaast organiseert hij kunstzinnige diners en concerten, allemaal in zijn atelier en huis in een werfkelder aan de Oudegracht. Wennekendonk exposeerde vorig jaar op uitnodiging van Edwin Jacobs van maart tot mei zijn werk in het Centraal Museum en maakte daar de foto De verschijning van Zeynep. Die bleek een schot in de roos.

Kees Wennekendonk is een multidisciplinair kunstenaar uit Utrecht. Hij tekent, fotografeert, schrijft liedjes, ontwerpt brillen en componeerde veel voor theater en film. Daarnaast organiseert hij kunstzinnige diners en concerten, allemaal in zijn atelier en huis in een werfkelder aan de Oudegracht. Wennekendonk exposeerde vorig jaar op uitnodiging van Edwin Jacobs van maart tot mei zijn werk in het Centraal Museum en maakte daar de foto De verschijning van Zeynep. Die bleek een schot in de roos.

‘De verschijning van Zeynep’. Foto: Kees Wennekendonk

Wennekendonk liep met een projectleider van het Centraal Museum door het pand. Ze overleggen over de samenstelling van zijn expositie en besluiten een kop koffie te gaan drinken. Dan valt het oog van Wennekendonk op een prachtig beeld. Een Turkse schoonmaakster met een hoofddoek staat in een halletje. Hij blijft even staan en beseft: dít is geweldig. Even later loopt hij terug en vraagt de vrouw of hij haar mag fotograferen.

Het beeld zal later onderdeel worden van Wennekendonks expositie in het museum en is op meerdere manieren illustratief voor zijn manier van werken. Het beeld is een eigen verhaal, niet geënsceneerd en heeft een sociaal-maatschappelijke en historische waarde. “Het is in het museum gemaakt en toont gelijkenissen met andere kunst. Het wordt veel vergeleken met Het melkmeisje van Vermeer”, vertelt Wennekendonk enthousiast, met een vleugje trots. De foto met de titel De verschijning van Zeynep haalt in Turkije alle landelijke tv-kanalen en kranten. Over de gehele wereld was aandacht voor het werk. Genoeg reden voor de nieuwe artistiek directeur van het Centraal Museum, Bart Rutten, om het werk aan te kopen voor de vaste collectie van het museum.

Hij blijft even staan en beseft: dít is geweldig

De kunstenaar doet veel verschillende dingen. Veel werk deed hij in het theater en bij de tv, waar hij muziek maakte en schreef voor anderen. Toen hij in een vergadering met het Utrechts Nieuwsblad werd gevraagd of hij nog iemand kende die portretten zou kunnen maken bij een reeks interviews, antwoordde hij dat de logica gebood te vertellen dat hij dat zelf zou kunnen doen.

Zijn handschrift viel in de smaak en hij kreeg de opdracht. Wennekendonk verzekerde zich zo van een lange reeks portretten van allerlei bijzondere Utrechters. Dick Bruna (‘geïnteresseerd en open’), Ingmar Heytze (‘bevragend en intelligent’) of Sjarel Ex (‘met een gevaarlijke charme’), bij elk portret probeert hij iemand te tekenen zoals hij ze meemaakt. In 2012 werden 65 portretten in de collectie aangemerkt als cultureel erfgoed en aangekocht door het Utrechts Archief.

(tekst loopt door onder foto)

‘Domballons’ van Kees Wennekendonk

Wat gebeurde er toen je voorbijliep aan Zeynep?

“Alle bellen gingen rinkelen. Het is een soort signaal; ik ervaar en zie ineens iets. Mijn hersenen worden getriggerd en ik moet dan van mezelf een foto maken. De originele foto is niet dezelfde als het uiteindelijke resultaat. Ik haal geen dingen weg maar probeer het beeld wel precies zo te maken als hoe ik het zag. Dus dan moet je er nog wel mee aan de slag. Ik probeer een moment te vatten in één foto, maar een moment is nooit een tiende van een seconde die de foto duurt. Beleving vind ik zo’n vervelend woord, maak daar maar belevenis van. Het is een kleine film.”

Honderden mensen moeten aan de schoonmaakster in het museum zijn voorbijgelopen. Waarom viel dat beeld jou wel direct op?

“Ik ben goed ontwikkeld in symboliek, heb daar gevoel voor. Ik denk dat ik een oog heb ontwikkeld doordat ik honderden portretten heb gemaakt. Je weet wat je wel en niet aantrekkelijk vindt. Ik ben altijd gefascineerd door dingen die je niet makkelijk kunt omschrijven of vinden. Een geheime lijn. Daar loop ik dan toevallig tegenaan en dat blijkt vaak in het alledaagse te zijn. Als iets communiceert, of het nu een lied, gedicht, tekening, foto of ontwerp is, vind ik het interessant.”

(tekst loopt door onder foto)

Herenstraatfietser. Foto: Kees Wennekendonk

Wat voor fotograaf ben jij?

“Ik ken fotografen die gaan ergens naartoe om te fotograferen. Dat doe ik niet. Ik gebruik de dingen die ik tegenkom. Overigens maakte ik de meeste foto’s in de serie Stadslicht met een iPhone. Ik ben natuurlijk eigenlijk ook geen fotograaf, maar kunstenaar. Ik ben bij een aantal vooraanstaande fotografen geweest om te vragen wat ze van mijn werk vinden. De ene noemt het potentieel interessant, de andere zegt: ‘er zitten wel wat aardige beelden bij’ en de derde zegt: ‘in alles zit iets magisch – jij hebt het’. Dit soort ‘snelle fotografie’ is ook moeilijk in te schatten. Van mijn tekeningen weten we wat het is, maar de fotografie ontwikkelt zich enorm snel.”

Buffelhoornen bril door Kees Wennekendonk

Hoe wordt iemand multidisciplinair kunstenaar?

“Het is niet zo dat ik op mijn twaalfde dacht: ‘Weet je wat ik ga worden? Multidisciplinair kunstenaar!’ Het zijn allemaal dingen waar ik ontzettend veel plezier aan beleef. Toen ik opgroeide was ik al veel bezig met tekenen en muziek. Ik ging er vaak met mijn vader op uit om te tekenen. Hij nam me mee op de scooter en dan gingen we de natuur in. Op een bankje met potlood en papier. Daarnaast is muziek voor mij onontbeerlijk. Ik was twintig toen ik besloot te kiezen. Ik koos voor muziek, want dat lag het dichtst bij mijn hart. Het beviel me slecht. Ik voel me fijner bij het beoefenen van veel verschillende dingen.”

Zijn alle disciplines die je hebt geprobeerd ook gelukt?

Lachend: “Nou, ik heb wel eens gedacht dat ik aardig kon dichten. Er zijn drie of vier best leesbaar, maar de rest is zéér matig. Dat laat ik nu dus maar over aan mensen die er verstand van hebben.”

Dick Bruna door Kees Wennekendonk

Dit voorjaar komt er een expositie van Wennekendonk in de Stadsschouwburg Utrecht.

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).