Stond haar vorige album nog in het teken van de film noir, het nieuwe album van Utrechtse zangeres Lilian Hak richt zich volledig op het Western thema. DUIC sprak met deze alles behalve doorsnee zangeres over de theatrale, spannende plaat Lust Guns & Dust onder het genot van een dampend kopje thee.

Tegenover café Tilt zet Lilian Hak met enige haast haar fiets op slot. Even later schuift ze lachend aan, excuserend voor een kleine vertraging. Het zijn drukke dagen zo vlak na de release van het album Lust Guns & Dust laat ze weten. “Het was een top avond in Ekko. Natuurlijk zijn er altijd dingen die beter kunnen, maar ik heb ervan genoten.” Lilian vertelt dat ze voor haar laatste album gebruik heeft gemaakt van ‘crowdfunding’. Je zet als artiest, kunstenaar of filmmaker je plan online en mensen kunnen vervolgens investeren. Afhankelijk van de grootte van de bijdrage krijgen ze daar dan iets leuks voor terug. “Dat betekende dat er tijdens mijn release een aantal mensen stonden die op die manier een kaartje voor het optreden hadden gekregen. Anderen krijgen bijvoorbeeld een gesigneerd album. Ik had vooral bij het laatste gedeelte hulp nodig. De plaat was af, de nummers stonden, maar toen moet het nog gepromoot worden en helaas was daar geen budget meer voor. Waarom niet wat hulp inschakelen?, dacht ik toen. Als vervolgens een heleboel mensen, vooral particulieren, iets willen bijdragen aan je project is dat iets heel moois.” 

De nieuwe plaat, die onderdeel is van een filmisch drieluik, verschilt niet alleen qua thema van het vorige album, ook het muziekgenre is anders. Bij Old Powder, New Guns maakte ze vooral gebruik van samples, het tweede album is voornamelijk akoestisch opgenomen. “Het album is ook iets meer poppy geworden, wat toegankelijker. Dit was overigens geen bewuste keuze, net als de thema’s van de drie albums. Deze veranderingen in thema zijn geleidelijk ontstaan. Zo is bijvoorbeeld het idee voor het laatste album gekomen tijdens de theatertour van de eerste plaat. We moesten het optreden geschikt maken voor het theater. Er was ineens tijd om dingen verder uit te werken, om uit te weiden over onderwerpen en thema’s. En ineens was daar een uitstapje naar de Western film. Vervolgens heb ik veel nummers voor de plaat op de gitaar geschreven, dat hoor je terug. Deel drie is ook alweer in de maak. Wederom een ander genre, ontstaan toen ik in Berlijn zat te werken aan Lust Guns & Dust, maar daar ga ik natuurlijk nog niets over zeggen.” 

Lilian zat al enige tijd na te denken over een mogelijke verhuizing naar Berlijn, vandaar de keuze om daar aan haar album te werken. Als een soort testfase. Haar eerste album maakte ze grotendeels op de 22ste verdieping van een appartementencomplex in Bangkok. Het lijkt erop dat een nieuwe stad haar de ruimte geeft om meer uit haar creativiteit te halen, maar toch voelt ze zich altijd weer erg op haar gemak in thuishaven Utrecht. “Ik woon middenin het centrum, alles is dichtbij. Ook de muziekscene heeft de laatste tijd een prettige impulse gekregen. Er komt steeds meer ruimte voor muziek die wat meer de alternatieve kant op neigt. Als dan op de Voorstraat bijvoorbeeld de Plato komt te zitten, en een cafeetje als The Village, dan levert dat weer een heel eigen muziekwereldje op binnen Utrecht. Berlijn is ook een geweldige stad, ik weet alleen niet of ik er echt zou willen wonen. Er is veel ruimte voor kunst, maar aan de andere kant is iedereen er ook weer zo erg mee bezig dat er bijna geen ruimte meer is om ‘gewoon’ te leven. Ik heb er wel veel interessante mensen ontmoet, waar ik zeker nog mee ga samenwerken in de toekomst.” 

Op het album staan twee nummers in samenwerking met de Belgische zanger Ozark Henry. Zijn prachtige zware stem past uitermate goed bij de spannende tracks, waarbij er veel gespeeld wordt met ritmewisselingen. Lilian beaamt de kwaliteit van de nummers. “Ik was op zoek naar iemand buiten Nederland die goed bij de muziek zou passen. Ik ben hem in België op gaan zoeken en we zouden in eerste instantie een dag gaan schrijven. We konden het goed met elkaar vinden, dus het werd een typische muzikantendag; we waren zo druk bezig dat we vergaten te eten en drinken. Ik had voor de zekerheid al een slaapplek geregeld en hoopte dat hij nog een dag vrij kon maken. Dat wilde hij gelukkig graag doen. Het eerste nummer, This Place is Burning, was in een dag af. Het tweede nummer, Hold On The Fire, wilde nog niet echt vorm krijgen. Ik dacht niet dat het het album zou halen, maar tijdens het produceren van het nummer heeft het in de studio door de input van mijn gitarist, drummer en bassist heel anders uitgepakt. Het is nu het enige nummer van de plaat wat ik zelf regelmatig op repeat zet en dat heb ik niet snel met mijn eigen muziek.”

Voor de albums Old Powder, New Guns en Lust Guns & Dust maakte Lilian vooral elektronische muziek. Daar kijkt ze met veel plezier op terug, maar de nieuwe setting heeft wel wat toegevoegde waarde. “Ik vind het heerlijk om met een band te spelen. Ik ben zo blij met deze groep muzikanten. Dat geeft je ook meer kracht op het podium, je kunt elkaar echt inspireren en naar een hoger niveau tillen. Ook de nummers krijgen een hele andere invulling. Dat er bijvoorbeeld nu in het nummer Happy Land een stukje percussie zit wat op een gitaarkast is ingespeeld, dat had ik misschien nooit bedacht in mijn elektro fase.”

Lilian laat weten dat ze graag op meer festivals zou spelen. Het begon voor haar allemaal ooit op de Parade. Ze was al een tijd aan de weg aan het timmeren en had via een bekende een optreden geregeld. Haar kunstige voorkomen en intrigerende muziek begonnen rond te zingen op het festivalterrein. De toenmalig creatief directeur was naar haar toegekomen en had haar een eigen tent voor het jaar daarop aangeboden. “Dat was wel een momentje wat je nooit meer vergeet. Ik ben perfectionistisch, ik vind niet zo snel iets goed genoeg. Dan is het van grote waarde als je dat van zo iemand hoort. Er zijn sowieso maar weinig mensen van wie ik dat soort dingen aanneem. Misschien alleen van de mensen die het dichtst bij me staan. Maar wat betreft de festivals, ik zou het geweldig vinden om bijvoorbeeld op Into The Great Wide Open te staan. Mijn muziek zou er wel passen, in de donkere mist tussen de bomen. Maar Lowlands zou ook een droom zijn die uitkomt.”

De komende tijd staat vooral in het teken van de theatertour rondom Lust Guns & Dust. De eerste voorstelling is in De Stadsschouwburg in Utrecht op 15 maart. Het gaat goed met de Utrechtse zangeres, toch zijn er echt nog wel wat haken en ogen. “We hebben bijvoorbeeld nog geen try out. Het kost gewoon teveel geld. Dus als er iemand nog een geschikte ruimte beschikbaar wil stellen, dan regel ik de muziek! Ik had laatst een interview bij Radio 6 en daar zeiden ze dat ze mijn albumhoesjes altijd heel mooi vonden. Waarom ik dan niet ook hele mooie videoclips had. Dat zou ik natuurlijk enorm graag willen, maar er is gewoon geen budget voor. Wie weet dat ik toch weer de hulp van het grote publiek in ga schakelen daarvoor.”

Het nieuwe album Lust Guns & Dust is te beluisteren op de VPRO 3voor12 Luisterpaal. Meer informatie over Lilian Hak en de aankomende theatertour vind je op haar site.

Tekst: Karlijn Meinders