In het Centraal Museum is momenteel een overzichtstentoonstelling te zien van het werk van modeontwerpster Iris van Herpen.  Zij ontwerpt en maakt  opvallend bizar gevormde kleding. Zij experimenteert met materialen en komt tot futuristisch aandoende kledingstukken met  grillige vormen. Zo zien we een jurk van baleinen uit een kinderparaplu, of een jurk van heel dunne touwtjes, pruiken voor een opera, en ‘tops’ geprint met een 3 dimensie printer.Vanuit mijn achtergrond in innovatie, ondernemerschap en design vond ik de presentatie van het werk en de opzet van de tentoonstelling erg boeiend.

Aandacht, vakmanschap, volharding en het plezier in experimenteren spreekt uit alle stukken van van Herpen. Wat een geduld moet iemand hebben om – met medewerkers – honderden veters te rijgen in de pakken voor de dansvoorstelling synthetic twins!

De kledingstukken van de ontwerpster staan naast kasten, schilderijen en servies van ontwerpers uit de collectie van het Centraal Museum.  Hiermee laten de curatoren Ninke Bloemberg en Ida van Zijl zien dat Van Herpen in een traditie staat van ontwerpers die vernieuwend werken met bestaande materialen. Zo introduceerden Adam en Paulus van Vianen begin 18^de eeuw een nieuwe stijl in de edelsmeedkunst (te zien in zilveren ornamenten op de tentoonstelling) en werd leerbehang in dezelfde tijd voor het eerst bewerkt met goud. De leren schoenen met goudleren veters van Van Herpen staan er voor.

De manier waarop een en ander tentoongesteld is, had een verrassing in zich: bij verschillende stukken staat een QR code (zo’n vierkantje met zwart-witte vlakken). Gelukkig heb ik een telefoon die deze kan lezen. Na de codes gescand te hebben, zie je filmpjes waarin de curatoren uitleg geven bij het bijbehorende werk.

En er staan televisies met interviews met Iris van Herpen. Dit voegde echt wat toe; het werd duidelijk waarom welke werken bij elkaar waren gezet. En het werd duidelijker hoe de ontwerpster zich laat inspireren en hoe zij werkt. Eigenlijk was het de eerste keer – voor mij – dat zo’n QR-code niet naar een sullige website doorlinkt, maar dat hij een verassende, nieuwe inhoud gaf. Dit mogen musea vaker doen!

Als ik het werk van Van Herpen, vanuit ondernemers oogpunt bekijk, vind ik het vooral mooi dat zij bijna alles maakt in opdracht van of in samenwerking met anderen. Ontwerpers vinden elkaar en maken producten die toegevoegde waarde hebben door de samenwerking. Ik zag deze verstandhouding terug in de samenwerking met schoenenmerk United Nude. En die met dansmaker Nanine Linning. Het laat zien dat er in het experiment ruimte is voor ondernemerschap. Daarom klopte het ook dat een 3D-printer stond te zoemen op de tentoonstelling; onverwachte combinaties leiden tot de vernieuwing. Jammer alleen dat deze geen ‘Iris van Herpen’ maar “zomaar iets” print. Dit wordt overigens wel – cultureel ondernemend – meteen verkocht in de museumwinkel.

Het nieuwe ambacht, Iris van Herpen en haar inspiratie is in het Centraal Museum nog t/m 9 oktober 2011 te zien.