Na een jaar zelfgekozen afwezigheid speelde Sander de Wijn eind oktober voor het eerst een toernooi met Oranje. Nederland won dat vierlandentoernooi en Kamponger De Wijn werd uitgeroepen tot de beste speler van het toernooi. Veel waarde hadden deze prijzen niet: het was ‘slechts’ een voorbereidingstoernooi op het WK in India dat vandaag start. Het geeft wel aan dat de Utrechts sportman van 2017 helemaal terug op zijn plek in het Nederlands team is.

Na zijn eerste landstitel met Kampong en het gewonnen EK in eigen land, deed Sander de Wijn hockeyend een stapje terug. In overleg met bondscoach Caldas stopte hij een jaar met internationaal hockey. Die pas op de plaats had hij nodig om zich te richten op zijn bachelor aan de Noteboom Business School. Ondanks het overleg met de bondscoach was er geen enkele garantie dat De Wijn na een jaar studeren weer terug zou komen in de selectie van de Argentijn.

“Het was een moeilijke beslissing. Het liefste hockey ik, maar het was te lastig om mijn studie te combineren met het Nederlands team. Ik was ervan bewust dat ik het risico liep om mijn plek in Oranje te verliezen door een jaar meer tijd voor mijn studie te maken. Ik heb er wel voor gezorgd dat ik ook zonder met Oranje te spelen en trainen topfit en in vorm bleef.” De Wijn miste tijdens zijn sabbatical als international de finaleronde van de Hockey World League in India en de Champions Trophy in Breda. Terwijl de aanvoerder van Kampong zich alleen op clubhockey en zijn studie richtte trainden de andere beste hockeyers van Nederland wekelijks samen in de trainingsgroep van Oranje.

Toen De Wijn zich begin dit seizoen weer beschikbaar stelde, na nog een landstitel met Kampong, twijfelde niemand erover dat hij weer zou aansluiten bij de trainingsgroep. Nederlandse hockeybondscoaches trainen door het seizoen heen, twee keer per week, met een groep van ruim twintig spelers. Uit deze groep worden de spelers voor de toernooien geselecteerd. In het seizoen dat hij geen international was leidde De Wijn als aanvoerder en sterkhouder van Kampong zijn team naar de tweede landstitel op rij.

Met de uitverkiezing tot beste speler van het vierlandentoernooi lijkt hij zijn plek in Oranje weer gevonden te hebben. Zelf zegt die titel hem weinig. “De uitverkiezing van beste man zegt me eigenlijk niet zoveel. Het toernooi is een voorbereiding. Ik merkte dat we als team vooruitgang maken, dat is veel belangrijker dan die uitverkiezing. Voor mezelf ben ik blij dat ik weer mijn oude rol als leider van de defensie weer heb kunnen oppakken.”

Nederland hoort als Europees kampioen bij de favorieten. Maar de successen van de heren blijven al jaren achter bij die van dames, die eerder dit jaar al het WK wonnen. De Nederlandse mannen werden in 1998 voor het laatst wereldkampioen. In een tot hockeystadion getransformeerd Galgenwaard behaalden spelers als Teun de Nooijer, Jacques Brinkman en Bram Lomans die titel. Vier jaar geleden leek het of de Nederlandse hockeymannen de titel weer zouden pakken. Dit keer was het stadion van Den Haag omgebouwd tot hockeystadion. Alles leek erop of Nederland net als de vrouwen het WK ging winnen. Maar in de finale ging het mis. Australië overklaste Oranje en won met 6-1.

De Wijn is in aanloop met het WK in India niet per se bezig met de Australiërs die het team in 2014 zo’n harde klap uitdeelden. “Er is veel veranderd in vier jaar tijd: in ons team spelen veel andere jongens, er is een andere begeleidingsstaf, maar belangrijker nog is dat de wereldtop in het hockey veel breder is geworden.” Naast Australië en Nederland rekent De Wijn België, Argentinië, Duitsland en India tot de wereldtop. Als Nederland de kwartfinale haalt, dan speelt het team waarschijnlijk tegen België of India. De aanvoerder van Kampong heeft nog geen voorkeur voor een tegenstander. “We gaan geen rekening houden met tegenstanders. We moeten er zelf voor zorgen dat we goed en sterk zijn.”

Utrechters op het WK

Van 28 november tot 16 december strijden de beste hockeylanden van de wereld in Bhubaneswar om de wereldtitel. Naast Sander de Wijn zijn Kampongers Robbert Kemperman en Lars Balk geselecteerd door bondscoach Max Caldas.

Kemperman is sinds 2007 een vaste waarde bij Oranje. Lars Balk zit al jaren tegen het nationale team aan. Hij werd nog thuis gelaten voor het EK in 2017, maar de Champions Trophy en de HWL speelde hij wel.

Kampongers in het groen

Kampongs coach Alexander Cox heeft sinds deze zomer een ‘bijbaan’ als bondscoach van Ierland. Het is voor de derde keer dat de ‘Green Machine’ meedoet aan het WK. Dit keer dus onder leiding van Alexander Cox. De aanvoerder en keeper van de Ieren is een goede bekende van Cox, David Harte. Sinds 2012 werken Harte en Cox samen bij Kampong. De beste goalie van de wereld van 2015 en 2016 is één van de drijvende krachten van de opleving van het Ierse hockey. In Utrecht wordt hij op handen gedragen.