Ze moet ze schilderen op de academie, citroenen. Liefst zo realistisch mogelijk, maar Lou Vos heeft het niet zo op de figuratie. Liever schildert ze in een abstracte vorm, helaas vierkante citroenen bestaan niet. Het wringt, tussen het academisch keurslijf en het vrije karakter van Lou Vos. Ze besluit om de dagopleiding aan de HKU (Hogeschool voor de Kunsten Utrecht) te verruilen voor de avondopleiding. Daar krijgt ze veel meer ruimte en wordt het werk van een kunstenaar in spé beoordeeld in zijn eigen atelier. Dat bevalt Lou een stuk beter.

Lou Vos is in 1968 geboren in Eindhoven. Als ze zes jaar oud is verhuist ze met haar ouders naar Hoevelaken. Na haar middelbare schoolopleiding gaat ze naar Utrecht om aan de HKU een opleiding Fine Arts/Schilderen te volgen. Ze studeert in 1992 af en woont en werkt dan in een oud tekenlokaal in de voormalige Da Costa School. Naast haar schilderwerk doet Lou auditie bij, een Engelstalig muziektheatergezelschap dat weliswaar vanuit Utrecht opereert, maar ook in het buitenland optreedt. De stem van Lou Vos is geschoold door klassieke (privé) zanglessen. Ze wordt aangenomen en speelt voorstellingen in onder andere Engeland en België. Samen richtten ze later Counterparts Theatre Company op. In 2010 speelde dit gezelschap hun laatste productie.

Sinds 2001 is Lou Vos als regisseuse verbonden aan Opera Tralala. Met een kleine bezetting zet opera Tralala zich in om kinderen kennis te laten maken met opera. Zij spelen bij voorkeur in de vertrouwde omgeving van het kind zoals kinderdagverblijven en basisscholen maar ook in theaters in het hele land. Binnenkort beginnen ze aan een nieuwe productie.

In 2004 huurt ze een ruimte in ‘De Vlampijp Ateliers’ haar schilderscarrière  krijgt vanaf dat moment de prioriteit. De Vlampijp Ateliers zijn gevestigd in een oud Werkspoor- bedrijfsgebouw, er zijn ruim zestig kunstenaars werkzaam in diverse disciplines, variërend van kunstschilders tot meubelontwerpers en van grafici tot keramisten.

Kortom een centrum vol creativiteit. Lou krijgt de beschikking over een groot atelier met hoge ramen waardoor veel licht ‘valt’, de ideale ruimte voor een kunstenaar. Haar schilderijen zijn, zoals uit de inleiding van dit stuk blijkt, abstract. Op doeken van formaat schildert ze in olieverf abstracte landschappen in ingetogen kleuren. Haar schilderijen vult ze in met horizontale en verticale vlakken. Ze ontstaan uit een herinnering aan plekken die ze ooit bezocht. Het zijn spannende schilderijen die vragen oproepen, mede omdat zij in de nog natte verf tekeningen aanbrengt (‘ik kras’, zegt ze zelf). Het geeft aan dat ze zich niet alleen de contouren van het landschap herinnert, maar ook de details. Lou schildert in series, ze werkt om twee redenen gelijktijdig aan meerdere schilderijen. Ten eerste helpt het haar om zich in een serie in te leven en ten tweede vraagt olieverf om een lange droogtijd. Ze kan nu aan een schilderij doorwerken terwijl andere drogen.

Lou Vos schildert, tekent, etst en maakt ook keramiek. Kommen, schalen, en beelden. Voor het bakken gebruikt ze een oude Japanse stooktechniek, ‘Raku’ genoemd. Als het aardewerk uit het vuur wordt gehaald ontstaan er door de temperatuurschok scheurtjes in het glazuur terwijl de niet geglazuurde delen zwart blakeren door de rook. Het geeft het eindproduct een zeer eigen karakter.

De kunstenares is een bezig mens, dat is duidelijk Maar ze doet veel meer. Lou Vos is klein van stuk, maar verzet bergen werk. Niet alleen met haar handen, ook op organisatorisch gebied is ze actief. Voor het Genootschap Kunstliefde waarvan ze sinds 2011 lid is,  zet ze zich op vele fronten in, denkt ze mee over het beleid en houdt ze de facebookpagina  ‘up to date’. Ze is medeorganisator geweest van het onlangs gehouden, zeer succesvolle kunstproject ‘Utrecht Down Under’. Ook stond ze in de frontlinie toen het Grafisch Atelier dreigde te worden opgeheven. Mede door haar lobby bij de gemeente is het Grafisch Atelier behouden en nog steeds beschikbaar voor kunstenaars die daar gebruik van willen maken. Toen de Vlampijp Ateliers met sloop werden bedreigd organiseert Lou Vos een lobby die vecht voor het voortbestaan. Tal van acties brengen de gemeente uiteindelijk op andere gedachten. De Vlampijp Ateliers hebben nu een culturele status.

Kunstenares, theatermaker, Lou Vos is van vele markten thuis. Haar artistieke genen heeft ze zonder twijfel van haar moeder, de kunstenares Hélène Vos. Als kind zat Lou in haar moeders atelier en wist toen al, dat wil ik later ook. Schilderen!

De Vlampijp Ateliers houden op 12 en 13 oktober a.s. open huis, daar kunt u het werk van Lou Vos (en anderen) ‘live’ bekijken. Ook is er een uitgebreide website waarop veel van haar werk is afgebeeld. Ik wens u veel kijkplezier.

www.louvos.nl

Marcel Gieling