In een uitverkocht TivoliVredenburg werd zaterdagavond feest gevierd. Het feest van de poëzie welteverstaan! Dit evenement, georganiseerd door het Internationaal Literatuurfestival Utrecht (ILFU), werd dit jaar voor de negenendertigste keer gehouden!

De door de dichter Joke van Leeuwen geschreven regel ‘De huizen zijn nog donker en de dromen nog niet af’, stond op het affiche. De huizen zijn inderdaad nog donker als dit feest is om drie uur in de nacht is afgelopen. Het had nog langer mogen duren. De voordrachten van een keur aan Nederlandse dichters, afgewisseld met optredens van binnen- en buitenlandse artiesten, waren van een niveau dat riep om meer en meer.

Tekst gaat verder onder afbeelding

De avond begon zoals in voorgaande jaren met de niet meer weg te denken presentatoren Piet Piryns en Ester Naomi Perquin, die met humor en hier en daar een kwinkslag het bomvolle programma presenteerden. De liefhebbers van Poëzie en amusement kregen waar voor hun geld, deze combinatie blijkt al jaren een succesformule.

Tekst gaat verder onder afbeelding

Het publiek, keurig gezeten op het pluche of op de grote vloer voor het podium, (een stel extra zitkussens is geen overbodige luxe) luisterde ademloos naar onder andere dichters en voordragers als Marieke Lucas Rijneveld, bekend van het boek ‘De avond is ongemak’. Hij bracht zeer persoonlijke gedichten met betrekking tot zijn eigen leven waarin seksualiteit een grote rol speelt.

Joke van Leeuwen, (kinderboeken) schrijver en onder andere winnaar van de Gouden Ganzeveer, las voor uit recent werk en Ivo de Wijs kreeg met humorvolle gedichtjes de lachers op zijn hand. Nisrine Mbarki, vertaler van Arabische teksten las voor uit het debuutalbum ‘Oeverloos’ waarin zij het thema meertaligheid verkent. Rob van Essen las voor uit zijn in september verschenen poëziedebuut ‘Alleen de warme dagen waren echt’. Het voorgaande is slechts een greep uit het aantal dichters die acte de présence gaven gedurende de lange nacht die al om acht uur begon.

Tekst gaat verder onder afbeelding

Het amusement kwam onder meer van de band Broken Brass die met een explosieve dosis Rock en Roll de zaal aan het dansen kreeg, van de breekbaar ogende Griekse zangeres Maria Farantouri die liederen van Theodorakis zong en van niemand minder dan Hans Klok, die zijn naam als onevenaarbare illusionist volledig waar maakte en het publiek vol ongeloof achterliet.

De Nacht van de Poëzie had langer mogen duren, maar om drie uur was het afgelopen. Op weg naar huis waren de huizen nog donker, maar de dromen nog lang niet. De liefhebbers kunnen vast dromen over de veertigste editie, volgend jaar. Ik kan niet wachten!

Ken jij de verhalen achter de Utrechtse horeca uit de 20e eeuw? Arjan den Boer en Ton van den Berg maken samen een boek over de verdwenen horeca uit deze periode en hebben daarbij jouw hulp nodig! Lees hier meer en bestel alvast een boek.