Parafernalia van overleden kardinaal Simonis naar Museum Catharijneconvent in Utrecht Parafernalia van overleden kardinaal Simonis naar Museum Catharijneconvent in Utrecht

Parafernalia van overleden kardinaal Simonis naar Museum Catharijneconvent in Utrecht

Parafernalia van overleden kardinaal Simonis naar Museum Catharijneconvent in Utrecht
De overdracht van de parafernalia was op 30 april. Foto: Desiree Meulemans
Een deel van de nalatenschap van de in september overleden kardinaal Simonis wordt onderdeel van de collectie van Museum Catharijneconvent in Utrecht. Het gaat om zijn kardinaalsring, bisschopsstaf, miskelk en twee bisschopsmijters.

Een deel van de nalatenschap van de in september overleden kardinaal Simonis wordt onderdeel van de collectie van Museum Catharijneconvent in Utrecht. Het gaat om zijn kardinaalsring, bisschopsstaf, miskelk en twee bisschopsmijters.

Simonis gebruikte de ring, staf, kelk en mijters toen hij kardinaal was, van 1983 tot 2008. Ook was hij toen voorzitter van de Nederlandse bisschoppenconferentie. Het museum heeft al een collectie met bisschoppelijke waardigheidstekens van de voorgangers van Simonis. De nalatenschap van Simonis wordt toegevoegd aan die collectie.

Tekst loopt door onder de foto

De parafernalia die door Museum Catharijneconvent is ontvangen. Foto: Ruben de Heer

Bisschopsstaf

De bisschopsstaf werd gemaakt van ebbenhout, ivoor en zilver en is ontworpen door de Utrechtse edelsmid Jan Noyons. De staf was een geschenk van het huldigingscomité uit Simonis’ geboorteplaats Lisse.

De bisschopsstaf is extra bijzonder, omdat Simonis nadrukkelijk had gevraagd om het model herdersstaf en niet om een traditionele kromstaf, legt het museum uit. De bisschopsstaf en de kardinaalsring zijn straks permanent te zien in de ‘Schatkamer’ van Museum Catharijneconvent. Het museum organiseert in 2022 ook een tentoonstelling over de veranderingen die de kerk doormaakte in de jaren ’60.

6 Reacties

Reageren
  1. Scherpschutter

    Je kunt zeggen over de aardse discipelen van De Heer wat je wil, maar laat niemand ontkennen dat deze devote spirituelen die het materialisme hebben afgezworen grosso modo toch wel een opmerkelijke voorliefde hebben voor de meest exquise materialen die deze wereld rijk is.

  2. Ton

    Ik geloof niet dat de waarde van deze zaken in de financiële waarde zit.
    En slechts zeer ten dele in de materiele waarde (de schoonheid van de gebruikte materialen).

  3. BW

    @Ton
    Als je mij niet gelooft mag je het best even googelen, maar neem anders gerust aan dat de kunstschatten van de katholieke kerk een immense financiële waarde vertegenwoordigen. Eeuwenlange uitbuiting, onderdrukking en bangmakerij is echt een prima verdienmodel gebleken.

  4. Ton

    @ BW
    Ik zal zeker niet beweren dat de RK kerk arm is.
    En rijk wordt je zelden vanzelf.
    Het ging me nu specifiek om deze vijf objecten,
    die dus niet ten gelde gemaakt worden
    en daarmee nu dus nog weinig financiële waarde hebben.
    Maar niet waardeloos zijn.

  5. Fred

    BW: Eeuwenlange uitbuiting, onderdrukking en bangmakerij viel in de Nederlanden na 1600 voor de katholieke kerk buiten hun mogelijkheden. Dankzij de reformatie en de daaropvolgende opstand tegen de Spaanse overheersing. Pas onder invloed van de Franse revolutie onstond de mogelijkheid de bisschoppelijke hierarchie te herstellen. Het processieverbod was van 1848 tot de grondwetsherziening in 1983 een verbod in Nederland op het uitvoeren van katholieke processies. Mijn voorzichtige conclusie: je hebt zwaar gegeneraliseerd en overdreven.

  6. Lexus

    @Fred: die onderdrukking betrof vooral de gelovigen. Ik heb de onderdrukking in mijn jeugd nog meegemaakt. Het leidde vaak tot schrijnende toestanden. Het toppunt was wat mij betreft de verplichting aan gehuwden om zo veel mogelijk kinderen te verwekken. Was er geen kind op komst, dan kwam de pastoor langs om de echtgenoten te manen er werk van te maken. Weigering of ontduiking kon leiden tot het onthouden van de absolutie van de zonden in de biechtstoel. Dan ging je recht naar de hel. Dat gebeurde trouwens ook bij het gebruik van voorbehoedsmiddelen. Ook dat was een zogeheten doodzonde. Seks buiten het huwelijk was vanzelfsprekend helemaal verboden, zelfs masturbatie. Kortom, er was zonder meer sprake van zware onderdrukking.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).