Dromen, dromen en nog eens dromen. Dromen zijn onlosmakelijk verbonden met de bijzondere levensloop van Paul Klemann. Een beknopte levensbeschrijving is dan ook meer dan de moeite waard. Een wispelturige jeugd belooft niet veel goeds; van de havo naar de mavo, daar zijn zijn ouders niet blij mee. Maar uiteindelijk komt alles goed met Paul. Met zijn mavodiploma op zak volgt hij aan Nimeto een vakopleiding voor etaleurs en gaat daarna naar de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in Den Bosch.

Paul Klemann is in 1960 in Utrecht geboren. Zijn geboortehuis staat op het Oudkerkof waar zijn vader een wijnhandel heeft. Paul is de middelste van 5 kinderen, heeft een oudere zus en broer en twee jongere broers. Het gezin verhuist in 1970 naar Tuindorp, maar Paul was liever op het Oudkerkhof blijven wonen, hij is gehecht aan de binnenstad. Paul Klemann is een innemend verteller, hij vertelt met humor en de nodige zelfspot over zijn enigszins turbulente jeugd. Hij is niet bepaald een studiehoofd, maar veel meer een doener. Op de middelbare school heeft hij nog geen idee over zijn toekomst. Hij voelt wel intuïtief dat het iets creatiefs zal zijn, want vanaf het moment dat hij een potlood vast kan houden tekent hij en blijft dat zijn hele jeugd doen. Hij weet dan weliswaar niet wat hij met zijn leven wil, hij weet zeker wel wat hij niet wil. Hij kiest zijn eigen weg en dat blijkt, op termijn, een goed besluit.

In 1980, nadat hij met diploma de vakopleiding Nimeto afsluit gaat hij naar de AKV in Den Bosch. Hij wil o.a. zijn tekenkunst daar verder ontwikkelen. De docenten van de academie denken daar anders over. Conceptuele kunst dat is de toekomst menen zij en dat wordt als ware het een geloof beleden. ‘Een sekteachtig gebeuren,’ noemt Klemann de sfeer op de academie. Na drie jaar wordt hij om zijn gezichtspunten van school getrapt!

Paul blijft tekenen, wat in die periode de enige constante factor in zijn leven is. Na tal van omzwervingen betrekt hij in 1991 een kunstenaarswoning in de Schalkwijkstraat in Utrecht. Hier kan hij wonen en werken, een ideale combinatie. Hij is dan al enige tijd doende met zijn dromen op te tekenen. Hij droomt veel en vaak en wil meer doen dan alleen vertellen waarover hij heeft gedroomd.

Op zijn tekeningen wordt vreemd en onwennig gereageerd. Het is de eerste keer dat een kunstenaar zijn dromen zo consequent visualiseert. In de periode nadat Paul de academie verlaat wordt hij niet door iedereen als kunstenaar gezien, hij heeft immers geen diploma. Een toevallige ontmoeting zet zijn leven op zijn kop en iedereen die hem niet voor ‘vol’ heeft aangezien haalt bakzeil.

Op een dag in 1993 krijgt Paul een krantenberichtje in zijn handen gedrukt. Het blijkt een oproep aan kunstenaars om werk in te zenden voor de ‘Prix de Rome’-prijs voor de tekenkunst. Dit is de meest prestigieuze Nederlandse prijs die een kunstenaar in een bepaalde discipline kan ontvangen. Paul stuurt, zonder veel vertrouwen, tien van zijn droomtekeningen in. Enige weken later ontvangt hij een eerste bericht van de keuzecommissie, hij is doorgedrongen tot de laatste veertien kunstenaars uit wie men de winnaar kiest. Paul wordt nerveus en de nervositeit neemt toe als hij het bericht krijgt dat hij bij de laatste drie hoort. Hij beleeft zenuwslopende weken, maar hij wordt tot winnaar uitgeroepen. Door het winnen van deze belangrijke prijs belandt zijn leven en carrière in een achtbaan.

Musea, galeries, banken en bedrijven struikelen over elkaar om zijn droomtekeningen aan te kopen. Paul weet niet wat hem overkomt. Hij is onbekend met de zakelijke kant van de kunstwereld. Zacht uitgedrukt wordt hij niet altijd even netjes behandeld. Maar hij leert snel en geniet met volle teugen van het succes en de aandacht voor zijn tekeningen. Sjarel Ex, toenmalig directeur van het Centraal Museum, koopt zijn droomtekeningen aan en biedt hem in 1994 een podium voor een eerste museale tentoonstelling.

De man die ooit bij Genootschap Kunstliefde als lid werd geweigerd, is nu een ‘gearriveerd’ kunstenaar, met tekeningen in diverse museale, bedrijf- en privécollecties. Hij exposeert in binnen- en buitenland. Paul Klemann, een Utrechter in hart en ziel woont nu net buiten Utrecht, maar heeft nog altijd een atelier op de zolder van zijn ouderlijk huis in Tuindorp.

Ik zou zeggen: blijf lekker dromen, Paul!

www.paulklemann.nl

Marcel Gieling