Rolf Weijburg, kunstenaar zoekt grenzen op | De Utrechtse Internet Courant Rolf Weijburg, kunstenaar zoekt grenzen op | De Utrechtse Internet Courant

Rolf Weijburg, kunstenaar zoekt grenzen op

Rolf Weijburg, kunstenaar zoekt grenzen op

Zoekt grenzen op? Zeker, er is waarschijnlijk geen ander kunstenaar in Nederland die zoveel grenzen is gepasseerd als Rolf Weijburg. De kunstenaar, in 1952 in Eindhoven geboren, reist de wereld rond sinds hij in 1976 de academie Artibus (met diploma) verlaat. Hij maakt hachelijke avonturen mee, zo wordt hij in Oeganda van spionage verdacht en belandt een week in de gevangenis. Tijdens een bootreis door de Grote Sudd, een moeras gebied zo groot als Engeland in Zuid Soedan, valt een man overboord die vervolgens binnen enkele seconden door een krokodil wordt verslonden. U begrijpt dat Rolf Weijburg wel wat te vertellen heeft.

Al op jonge leeftijd wordt duidelijk dat Rolf Weijburg artistieke talenten heeft. Op de middelbare school illustreert hij de schoolkrant en op onbewaakte momenten staat er in ieder klaslokaal een tekening van zijn hand op het schoolbord. Tevens toont hij een meer dan gewone interesse voor atlassen en globes. Na zijn middelbare schoolopleiding komt hij in 1970 naar Utrecht om aan studie Sociale Geografie te beginnen. Hij houdt het een jaar vol, de studiestof is hem te saai en te droog, een leven als planoloog wordt het niet.

In 1971 besluit hij zijn artistieke talenten te ontwikkelen. Hij schrijft zich in aan de academie Artibus waar op dat moment een heftig democratiseringsproces gaande is. Oudere docenten voeren oorlog met een jongere lichting leraren over de wijze van lesgeven. De studenten genieten daardoor van een ongekende vrijheid. Rolf Weijburg richt zich vooral op tekenen en grafische vakken. Hij werkt veel op de grafische afdeling van de academie in de Mgr. Van de Weteringstraat. Hij krijgt er les van de ietwat wereldvreemde docent Fred Koot. Al tijdens zijn studie koopt Rolf een eigen etspers. Die plaatst hij in een klein gehuurd atelier in de Pauwstraat. Daar kan hij in alle rust zijn etstechniek ontwikkelen. Hij studeert in 1976 af. Na een korte, afgebroken militaire dienstperiode, belandt hij min of meer door toeval in Griekenland. Daar ontmoet hij een Italiaanse vrouw met wie hij later dat jaar naar Rome reist. Italië én de vrouw boeien hem genoeg om er tijdje te blijven. In 1978 krijgt hij een expositie in de galerie van Mara Chiaretti in de Via dei Condotti, de P.C. Hooftstraat van Rome. Al zijn geëxposeerde tekeningen en kleurenetsen worden tijdens de expositie verkocht. Met het verdiende geld reist hij via Griekenland, Cyprus en Libanon. Vervolgens lift hij door Jordanië en Saoedi Arabië naar Jemen. Over de Rode Zee gaat zijn reis verder naar Djibouti en hij reist verder door Oost-Afrika. In Oeganda wordt hij vlak voor de val van de paranoïde Idi Amin een week gevangen gehouden, men verdenkt hem van spionage. Na zijn vrijlating doet hij er verslag over in het Eindhovens Dagblad.

Zijn getekende reisimpressies maken indruk, hij wordt als kunstenaar geaccepteerd door de Beeldend Kunstenaars Regeling (BKR). Deze rijksregeling stelde kunstenaars in staat hun werk tegen marktconforme prijzen aan het Rijk te verkopen en zo een inkomen te genereren. Het verkopen van zijn etsen aan deze rijksdienst stelt hem in 1981 in staat om een tweede reis naar Afrika te maken. Hij tekent veel reisimpressies en op basis daarvan maakt hij kleurenetsen na zijn terugkomst in Nederland. Vanaf 1982 reist hij enkele keren met vrienden in oude auto’s via Tunesië en Algerije, door de Sahara naar West Afrika. De auto’s worden onder andere in Niger en Benin met bescheiden winst verkocht en stelt de kunstenaar in staat wat langer te reizen.

De etsen van Weijburg beginnen nu op te vallen. Van de etstechniek heeft hij veel geleerd van zijn buurman in Utrecht, de etser Gerard van Rooij (1938-2006). De verfijnde detaillering en kleurgebruik ontwikkelt Rolf zelf. Zijn etsen worden via galeries in Nederland, maar ook in Parijs en de USA verkocht. Dat is in meerdere opzichten prettig. Hij is niet meer afhankelijk van de BKR en zijn liefde voor Afrika heeft hem op een gewaagd, maar ook kostbaar idee, gebracht.

Hij wil namelijk voor een serie kleurenetsen alle eilanden rond het Afrikaanse continent bezoeken. Van de Kaapverdische eilanden tot Madagascar en ieder eiland(je) dat daar tussen ligt. Hij zal uiteindelijk alle eilanden daadwerkelijk bezoeken. Het eilandenproject dat hij ‘L’Afrique Périphérique – Een atlas van de Eilanden rond Afrika’ noemt, begint in 1986 en neemt achttien jaar in beslag! Hij maakt tientallen kleurenetsen en op iedere ets geeft hij enkele specifieke kenmerken van het betreffende eiland. Flora en fauna, maar ook een landkaart van de geografische ligging. Halverwege zijn eilandenproject wordt hem op basis van de dan gemaakte etsen in 1992 de prestigieuze Nederlandse Grafiekprijs toegekend.

Zijn geografische kennis van het Afrikaanse continent blijft niet onopgemerkt. Voor de reisorganisatie Djoser tekent hij landkaarten, maakt hij illustraties en gidsomslagen. Voor het maandblad Afrika heeft hij reisverhalen geschreven en voor het Eindhovens- en Brabants Dagblad illustreerde hij paginavullende reisverhalen. Een overzichtstentoonstelling van zijn uitgebreide oeuvre komt er, in 2000 in het Singer Museum in Laren. Gelijktijdig met deze expositie wordt zijn boek ‘L’Afrique Peripherique’ gepresenteerd. Het boek bundelt 90 etsen uit de eilandenserie en daarbij ook door de kunstenaar geschreven reisverhalen.  In 2002 wordt dit boek in aangepaste vorm in Frankrijk uitgegeven onder de titel ‘Mes Carnets des Iles’.

Sinds 2002 werkt de Rolf aan een nieuw tijd en geldrovend project,  namelijk ‘An Atlas of the World’s  Smallest Countries’. Hij is begonnen om de 25 kleinste, onafhankelijke landen van de wereld te bezoeken om daarvan een nieuwe serie etsen en kaarten te maken. Van Vaticaanstad, het kleinste land ter wereld, via onder andere Nauru tot aan Saõ Tomé e Principe, nummer 25 op de lijst van kleinste landen. Gezamenlijk zijn deze landen minder groot dan Nederland.

Rolf Weijburg, etser, kaartenmaker, illustrator en auteur, maar vooral ook reiziger, is een man met een missie. Een die (verre) grenzen zoekt en zijn eigen grenzen verlegt. Vrijwel al zijn etsen kunt u op zijn website bewonderen.  Als hij niet op reis is woont hij met zijn Franse vrouw Catherine in Utrecht. Hun twee dochters zijn uitgevlogen.

www.weijburg.nl

Marcel Gieling

Marcel Gieling

Marcel Gieling

Marcel Gieling heeft jarenlang een kunsthandel gehad in Utrecht. Tegenwoordig heeft hij een online galerie. Schreef tevens de boeken Pinky Messchaert beeldopbouwer, '50 Utrechtse kunstenaars in beeld' en monografiën over Gerard Hordijk en de Utrechtse schilder Jan Rodrigo.

Profiel

9 Reacties

Reageren
  1. berendien

    Leuk die beschrijving. In mijn studietijd zat Rolf een tijdje min of meer in
    mijn kennissengroepje.
    Het is een kleine wereld.

  2. Ans Bakker

    Prachtig

  3. Kunstliefde

    Rolf heeft momenteel werk hangen in onze grafiek tentoonstelling.

  4. Franz Ziegler

    De werken die van Rolf bij Kunstliefde hangen en te koop zijn, betreffen vijf kleuretsen uit zijn “Atlas of the World’s Smallest Countries”.

  5. Joke

    Je raakt nooit uitgekeken op zijn etsen!

  6. peet

    prachtverhaal!!

  7. Michel Simons

    Fascinerend kunstenaarsportret van een man wiens werk je in verre landen brengt. Wel raar dat niet zijn foto, maar die van de schrijver op de voorpagina staat.

  8. Michel Simons

    Fascinerend kunstenaarsportret van een man wiens werk je in verre landen brengt. Wel raar dat niet zijn foto, maar die van de schrijver op de voorpagina staat.

  9. marcel gieling

    Dat vind ik eigenlijk ook wel!

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).