Het Spoorwegmuseum in Utrecht komt met een nieuwe expositie over de spoorwegramp bij Harmelen. In dichte mist botsten daar op 8 januari 1962 twee treinen frontaal op elkaar. Er vielen 93 doden en 52 gewonden en daarmee is het tot op de dag van vandaag de grootste treinramp uit de Nederlandse geschiedenis. Volgende maand is de ramp precies 60 jaar geleden en daarom staat het Spoorwegmuseum erbij stil.

De ramp gebeurde dus 60 jaar geleden in de polder bij Harmelen. Om 9.15 uur vertrok stoptrein 464 uit Woerden richting Breukelen, met zo’n 180 reizigers aan boord. Uit de andere richting kwam vanuit Utrecht sneltrein 164 met bestemming Rotterdam. Die trein, met 900 inzittenden aan boord, had zes minuten vertraging.

De sneltrein kwam met 125 kilometer per uur op een geel sein af, het teken om af te remmen. Waarschijnlijk zag de machinist het gele sein niet door de dichte mist. Op het moment dat hij het rode sein zag, remde hij nog wel, maar botste in volle vaart op de stoptrein.

Tekst loopt door onder de afbeelding

Ravage

De ravage was enorm en op 12 januari werd dan ook een dag van nationale rouw afgekondigd. Koningin Juliana kwam eerder terug van haar wintersportvakantie in Lech en bracht onder meer een bezoek aan de Buurkerk in Utrecht, waar de slachtoffers in dichte kisten lagen opgebaard.

Foto’s van de ravage na het ongeluk laten duidelijk zien hoe heftig de gevolgen waren. Tijdens de tentoonstelling is ook een filmpje te zien, waarin overlevende André Smeding en nabestaande Robert Tiggelman hun verhaal vertellen. Ir. A.M. Tordoir deed op de dag van het ongeluk onderzoek op de rampplek. De snelheidsmeter van Locomotief 1131 die hij daar meenam, is door nazaten van Tordoir aan het Spoorwegmuseum geschonken.