Fietsen, kunst, charme, ruimte en unieke grachten; zo omschrijft The Washington Post Utrecht. Ondanks het feit dat Utrecht één van de grootste steden van Nederland met het snelst groeiende inwoneraantal is, is er volgens de Amerikaanse krant nog steeds het dorpsgevoel te vinden. “Zeker in het historische centrum.”
Vaak als Utrecht wordt aangehaald als toeristische bestemming wordt de vergelijking gemaakt met Amsterdam. Ook nu is dat weer het geval. In The Washington Post is te lezen dat de hoofdstad uitpuilt en dat zelfs Amsterdamse toeristenbureaus mensen stimuleren om ook andere plekken in Nederland te bezoeken.
Er wordt geschreven dat de bierfiets in Amsterdam inmiddels verboden is. “Wat in Utrecht het dichtst bij de bierfiets komt is een fietstocht langs lokale brouwerijen”, staat in het artikel. “Begin je bezoek op het 2.000 jaar oude Domplein waar de Romeinen het Castellum Trajectum hebben gebouwd, de bakermat van Utrecht. Beklim daarna de 465 traptreden naar de top van de hoogste klokkentoren van het land voor een adembenemend uitzicht over de regio.”
Grachten
Ook worden de unieke Utrechtse grachten geprezen. “Ook al ontbreken de imposante grachtenpanden zoals in Amsterdam, er is wel een onderscheidende constructie van werven en kelders. Ooit werden ze gebruikt om goederen te lossen, nu vind je er appartementen winkels en cafés.”
Ook is er speciale aandacht voor Rotsoord. De krant noemt het een voormalig industrieel gebied met restaurants en startups waar veel inwoners van de stad komen.
Kunst
Ook op het gebied van kunst is er in Utrecht volgens The Washington Post genoeg te beleven. “Amsterdam heeft weliswaar de grote Nederlandse meesters zoals Van Gogh, Utrecht heeft Gerrit Rietveld en Piet Mondriaan.” Er wordt gerefereerd aan de het Centraal Museum die de grootste collectie van Rietveld heeft en ook aan het Rietveld Schröderhuis.
Tot slot wordt aangeraden om een bezoek te brengen aan het nijntje museum. “Het museum is een feest voor jong en oud.”
Gekoppelde berichten
Utrecht op de voorpagina van Engels tijdschrift Lonely Planet
Utrecht siert met een foto van de Oudegracht de voorpagina van het Engelse Lonely Planet…
14 Reacties
ReagerenRotsoord is toch nog steeds een industrieel gebied met al die blokkendozen?
Wat de Amerikanen aanzien voor authentiek, is feitelijk door marketinjongens en horecajongens bedachte koek om geld mee te verdienen aan toeristen.
Het oogt wat chiquer dan A’dam, maar feitelijk…..
Ik hoop niet dat Utrecht,,dezelfde rolkoffergekte krijgt als 020
Utrecht binnenstad is nu een grote biergoot
Vaste Bewoners worden de stad uitgepest,,tbv horeca toeristen kermis,,,
@‘Binnenstadbewoners’: ik vertel in buitenland altijd dat utrecht een lelijke stinkstad is met chagrijnige inwoners. graag gedaan 🙂
Deze binnenstadbewoner wordt helemaal niet de stad uitgepest? Leven in de brouwerij, daarom ben ik juist in de binnenstad. Mits ik nog naar huis mag van het Utrechtse verkeersbeleid, uiteraard. De balans qua horeca en activiteiten is nog ruim binnen wat je redelijkerwijs mag verwachten als je (op eigen keuze) in de binnenstad gaat wonen. Als u dit een drukke binnenstad vindt, misschien ter leering ende vermaeck eens de horizon verbreden naar een wereld buiten de Singels en een keer een écht drukke binnenstad gaan bezoeken?
Ik ben niet blij met deze internationale aandacht. U weet wel waarom. Afz.: Een geboren en getogen Utrechtenaar.
Yankee go home,and stay there ….
Utrecht is altijd een gastvrij stad geweest , en dat hoor ik ook terug in het buitenland ook als die mensen die er zijn geweest .En daar ben ik trots op !
Natuurlijk lijkt voor iedere USA stads burger ook iedere Nederlandse stad een dorp…want Nederland kent geen 1 stad met meer dan miljoen inwoners en onze steden zijn per definitie middeleeuws kleinschalig.
Gelukkig is de mentaliteit van Utrechters niet dorps, we reizen niet alleen zelf heel veel , maar ook staat ONS hart welkom open voor gasten die in Utrecht moeten / willen zijn !
Wel leuk om te lezen hoe men in Amerika over Utrecht denkt. En het klopt wel dat dorpsgevoel, zeker vergeleken met Amsterdam. Een beetje trots zijn op Utrecht mag best vind ik.
Ben trots op Utrecht, maar zie inderdaad ook steeds meer rolkoffertjes door het centrum stuiteren en dat hoeft allemaal niet zo.
FIJN
Het is zonder te overdrijven
meer dan fijn te wonen
langs de gracht.
waar dag en nacht
eendenkoren snateren
zwervers wateren
waar studenten brallend
zuipen van hun bier.
Waar loslopende honden
poepen op je stoep
een patiënt hysterisch lacht
om dingen die alleen voor hem,
echt zichtbaar zijn.
Oh het is zo fijn
te wonen langs de gracht.
Anne Marie ten Berge schrijft gedichten voor Straatnieuws, de daklozen krant. KOOP die KRANT
@Massegast: Utrechtenaar of Utrechter? Of beide?
@GeeWee — Ik heb in mijn jeugd nooit anders gehoord dan Utrechtenaar. Maar wat mij betreft zijn ze allebei goed. Enkele tientallen jaren geleden heeft iemand in een heel dik woordenboek ontdekt dat ‘Utrechtenaar’ een tweede betekenis heeft, nl. homofiel. Een betekenis afkomstig uit de 18e eeuw. De brokstukken van de op het huidige Domplein ingestortte Domkerk – door de storm van 1674 – fungeerden toen als een soort dark room avant la lettre. Straatverlichting was er nog niet. Alleen de maan verlichtte de lokale romantiek. Werden de heren gepakt dan volgde wurging in de kelders van het stadhuis. Een steen met tekst op het Domplein herinnert hier aan.
Bij de Washington Post heeft men toch een iets ander begrippenkader dan in Nederland gebruikelijk. Utrecht gaf mij nooit een dorpsgevoel, hooguit enkele wijken zoals bijvoorbeeld Zuilen. Maar Tuinwijk, Kanaleneiland en Overvecht heb ik uit de grond gestampd zien worden en dankzij de vele flats heb ik die alleen als uitbreidingswijken van de stad gezien. En ja, ook in deze twee wijken heb ik gewoond.